{Ανολοκλήρωτο ποίημα}

386 62 1
                                    

Σταμάτησα να διαβάζω βιβλία όταν κοιμάσαι πλάι μου
Βρίσκω περισσότερη τέχνη στην ηρεμία σου

Το δωμάτιο να γεμίζει βογκητά όλο το βράδυ
Και ο έρωτας να πηγαινοέρχεται στα δωμάτια και να μας χαμογελάει

Με τιμά να έχεις την σκέψη σου σε εμένα ενώ τα δάχτυλα σου είναι στις χορδές της κιθάρας
Με τιμά να με αγαπάς
Τιμή μου να σε κάνω να χαμογελάς

Να που άγγιξα και εγώ την ευτυχία
Εμένα που με είχε καταπιεί η θλίψη

Ποσο όμορφος είσαι
Ποσο όμορφη η ψυχή σου
Δεν θα την έκανα ποτέ βιβλίο
Ίσως μικρά ποιήματα
Γνωρίζοντας πως πάντα θα μένουν ανολοκλήρωτα

Δικιά σου.

Με αγάπη,
Φρου

ΚόκκινοDonde viven las historias. Descúbrelo ahora