{Ο άνθρωπος μου}

994 158 7
                                    

Τα ακροδάχτυλα μου χαϊδεύουν το γραφείο μου.

Διάβασμα που εχει πέσει εδω,και ως μαθήτρια και ως φοιτήτρια.

Στην συνέχεια παίρνω το κουκλάκι που κοιμόμουν πάντα αγκαλιά.

Η νύχτα πριν τον γάμο μου.

Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που τον είχα φέρει σπίτι.

Εφηβικός έρωτας.

Παράνοια σκέτη.

Και τώρα να μαι εδω.

Έτοιμη να γίνω γυναίκα του.

Ήμουν πάντα τοσο μοναχικη.

Εκείνος είχε αρκετούς φίλους.

Θα ήταν εξω τέτοια ώρα.

Αυτά τα πάρτυ με τις γυναίκες.

Σε αυτά θα ήταν σίγουρα.

Προχωράω προς την κουζίνα.

Βάζω ενα ποτήρι λευκό κρασί.

Και καρφώνω με τα μάτια μου το νυφικό που ήταν στον καναπέ για να μην τσαλακωθει.

Μου μιλάει.

<<Είσαι έτοιμη Ελένη;>>

<<Όχι δεν είμαι>> απαντάω.

Η μελαγχολία για τα παιδικά χρόνια μπαίνει απο το παράθυρο και πλημμυρίζει το δωμάτιο.

Τα βιβλία μου,οι παλιές σχολικές μου τσάντες σιγοτραγουδούν ένα τραγούδι.

Και έχω αυτόν τον φόβο.

Ότι αμα κλείσω τα μάτια μου,όταν ξυπνήσω θα είμαι ηδη γρία.

Μάλλον δεν χρειάζομαι μόνο ένα ποτήρι απόψε,αλλά ολο το μπουκάλι.

Θυμάμαι πολύ έντονα την γιαγιά μου αυτές τις μέρες.

Μου έφτιαχνε τα μαλλιά πριν παω στο σχολείο.

Μου χαϊδεύε το μάγουλο όταν ήμουν άρρωστη.

Και ήθελε πάντα να με φροντίζει.

Ήταν δασκάλα και το καμάρωνε.

Είμαι και εγω δασκάλα πια,γιαγιά.

Χαμογελώ.

Να και κατι καλό αυτό το βράδυ.

Ακούγονται τα κλειδιά της πόρτας.

Γυρνάω.

<<Είσαι εδω>>

<<Ήρθα να σου ορκιστώ Ελένη>>

Τα χέρια του ακουμπάνε το πρόσωπο μου.

<<Τι να μου ορκιστείς αγάπη μου;>>

<<Θέλω να στο ψιθυρίσω σαν μυστικό,οχι αύριο μαζί με όλους στην εκκλησία.Θέλω να το ξέρεις μονο εσύ, κυρά μου,όπως θα έλεγε και ο παππούς μου στην Κρήτη>>

Ένα δάκρυ σέρνεται στο μάγουλο μου και στην συνέχεια πέφτει κάτω.

<<Ορκίζομαι οτι θα σε προσέχω,ότι θα είμαι εδω και στα εύκολα και στα δύσκολα.Έχουμε περάσει τόσα μαζί Ελένη μου.Και ορκίζομαι και οτι σε αγαπάω,εσένα ολόκληρη.>>

Μπορεί να παντρεύτηκαμε και να φιλιθήκαμε μπροστά σε τόσο κόσμο.

Όμως η πραγματική στιγμή που παντρεύτηκαν οι ψυχές μας ήταν εκείνη η αγκαλιά που ακολούθησε μετά απο τα λόγια του.

Ψιθύρισα και εγω τους όρκους μου στο αυτί του.

Πήρα τα παιδικά και τα εφηβικά μου χρόνια παραμάσχαλα και προχώρησα.

Φυσικά,αφού ήταν ο άνθρωπος μου.

Γεια σας.

Πολύ έρωτας ρε παιδιά θα κολλήσουμε με τα μέλια.

Με αγάπη,
Φρου.

ΚόκκινοTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang