Μαζεύομαι στο κρεβάτι μου και καθώς κουλουριάζομαι οι ζαρτιέρες μου τραβιούνται και πιέζουν το δέρμα μου.
Τα μαύρα μακριά μαλλιά μου είναι ανακατεμένα και τα σημάδια στον λαιμό μου υποδηλώνουν την αναισθησία που πνίγομαι.
Ανάβω ενα τσιγάρο και κοιτάω το ταβάνι.Το ταβανι του πλούσιου σπιτιού που μένω.
Αυτός 58 χρόνων και εγω 25.
Η μόστρα για τις εμφανίσεις του,η γκόμενά που πηδάει τα βράδια,το μικρό πουτανάκι του.
Γελάω καθώς το ουίσκι με κάνει να παραμιλάω πάλι.
Δεν είναι κακός άνθρωπος,ούτε με χτυπάει,ούτε καν ναρκωτικά δεν παίρνει.Πόσους μεγάλους ροκ σταρ ξέρεις που να μην παίρνουν ναρκωτικά;
Και επίσης είναι και όμορφος.
Το τσιγάρο μου έχει τελειώσει.Η αλήθεια είναι πως ποτε δεν έκατσα να συζητήσω μαζι του,ποτέ δεν του έδειξα ποια είμαι.Έπρεπε να ειμαι μια χαζή για εκείνον,αυτός ήταν ο ρόλος μου.
Μόνο την νύχτα πριν τον γαμο μας μου μίλησε σοβαρά ακόμα και αν εγω ήμουν τοσο μεθυσμένη που κύλαγε περισσότερο αλκοόλ πάρα αίμα μέσα μου.
<<Έλλη,σίγουρα θα είσαι ευτυχισμένη;>>
Ήταν η πρώτη φορά που μου χάιδευε τρυφερά το μάγουλο και που εγω ήμουν έτοιμη να παραιτηθώ απο τον ρόλο της χαζής και του κοριτσιού που το μόνο που την νοιάζει ειναι τα λεφτα και τα πανάκριβα ρούχα.
Μα ποτε δεν το εκανα,και ψέλλισα ένα <<Ναι>> ενώ μέσα μου κατέρρεα και με κατάπιε το χάος όπως πάντα έκανε.
<< Έλλη,δεν θα έρθεις στο πάρτι μαζί μου σήμερα;>>
Ακούω την φωνη του εξω απο την πορτα.Η δουλειά μου είναι να πηγαίνω στα πάρτι μαζί του,δεν εχω καμία άλλη δουλειά,ούτε εγω χρειάζεται να καθαρίζω αυτη την έπαυλη ούτε να μαγειρεύω ούτε τίποτα.
Σηκώνομαι και πηγαίνω κοντά στην πόρτα.Την μισανοίγω.
Τα πράσινα μάτια του με καρφώνουν.
<<Μπορώ να μην έρθω σήμερα;Σε παρακαλώ.>>
Με κοιτάζει εκπληκτος,ήταν απο τις λίγες φορές που δεν μιλούσα χαζοχαρούμενα,ήταν απο τις λίγες φορές που δεν ήμουν βαμμένη.
<<Φυσικά>> απαντάει και ένα βάρος φεύγει απο πανω μου.Παω να κλείσω την πόρτα.
<<Είσαι καλα Έλλη;>> ρωτάει και μπλοκάρει την πόρτα με το πόδι του.
Κουνάω το κεφάλι μου καταφατικά.
<<Δεν θα αργήσω.Φιλάκια>>
Μα άργησε
Επιστρέφω την θεση μου και απο τις τζαμαρίες της κρεβατοκάμαρας παρατηρώ πόσο όμορφη νύχτα ειχε απόψε.
《Νεκρή η πανέμορφη γυναίκα του διάσημου ροκ σταρ βρέθηκε στην έπαυλη τους στο Los Angeles》
Εκείνος ηπιε αρκετά εκείνη την νύχτα και ήταν στο πάρτι όταν τον πήρε τηλέφωνο η αστυνομία.
Σήκωσε το ποτήρι του ψηλα μπροστά σε τοσο κόσμο και ειπε <<Στην υγειά του δυστυχισμένου κοριτσιού>>
Γεια σας.
Στην υγειά όλων των δυστυχισμένων κοριτσιών εκεί εξω που είναι κρυμμένα σε μεγάλες επαύλεις και ντυμένα με τα πιο ακριβά σατέν.
Με αγάπη,
Φρου.
YOU ARE READING
Κόκκινο
PoetryΒιβλίο Πρώτο Κόκκινο:Συμβολίζει την αγάπη, την ενότητα, το θυμό, την ωριμότητα και την ορμή. Είναι χρώμα ζεστό, πλημμυρισμένο από ένταση, επανάσταση και συγκίνηση. Το κόκκινο είναι το κατ' εξοχήν χρώμα του ερωτικού πάθους, το χρώμα της φωτιάς, της δ...