My Ex,My Boyfriend,My Fiancee And I

Chapter 25

Chapter 25 

Dali dali akong bumaba ng sasakyan pagka park na pag ka park ko. Pinagbuksan naman ako ng bouncer na nagbabantay at agad na nahanap ng aking mata si Harry. Agad na dumiretso ako sa may bar counter kung saan sya nakaupo at tila hindi parin tumitigil sa pag iinom! 

Nilapitan ko sya at hinawakan ko ang kanyang kanang kamay na may hawak na alak ng mapigilan ko sya sa pag inom. Tinignan ko syang mabuti at tila tinitigan nya naman ako. Pumungay ang kanyang mga mata ngunit agad na napalitan din ito ng galit at kung anu pang pag kamuhi. 

"The fuck you're doing here?" He spat.  I rolled my eyes on him! He's being an asshole again. 

"Stop drinking! You're drunk!" Mariin kong sambit. Umiling sya sakin at hinawakan nya ang kamay ko para di sya mapigilan sa kanyang pag inom. After he pull my hands off of him he drunk he's shot. 

"Ma'am kanina pa yan si sir! Nakapag pahinga na sya bago po kayo dumating pero ng magising is nag inom na naman po ayaw mag papigil. Ako po yung tumawag sa inyo." The bartender said. I just nodded. 

"Thank you sir!" 

I pull a stool so I can sit beside Harry. "Let's go home." Mariin ngunit may diin ang aking pagkakasabi. 

"No! I want to drink more!" Mahinang sambit ni Harry. Mag lalagay pa sya ng tequilla sa kanyang shot glass ng pigilan ko sya. Galit na tumingin sya sakin. 

"Please. You've had enough." Nagmamakaawa kung sambit. Pumikit sya at agad na pumikit. Nag taas sya ng kamay at agad na pumunta sa gawi namin yung bartender. 

"Two beer please!" Natatawang sambit nya medyo nawawala pa yung balanse nya sa pag kakaupo kaya medyo inaalalayan ko sya. Tumingin pa yung bartender sa akin pero tinanguan ko lang sya. Nilapagan kame ng dalawang beer  at pinabuksan na agad ni Harry. He put the other one sa harap ko and binigyan ako ng isang ngiti. Nababaliw na ata mga tao ngayon. 

"After we finish this 2 bottle we'll go home? Alright?" Hinawakan nya pa ako sa aking braso at parang tangang tumatawa. WE drink our beer in silent. 

After we finished the 2 beers nag patulong ako sa dalawang bouncer para madala namin si Harry sa aking sasakyan. Habang nag dadrive ako pa punta sa amin na di naman masyadong kalayuan ay nagulat ako dahil kinalabit na lang ako ni Harry. Ang kulit naman nito pag lasing! Hindi na lang dire diretsong matulog. 

"Sophia! Nasusuka ako! Ihinto mo ang sasakyan!" Ng sinabi nya yun is napailing na lang ako at nag hanap ng pwedeng mapagparkingan tutal ay hindi pa kame nakakalabas ng bgc ay agad ko muna na pinark ang sasakyan ko sa may malapit sa every nation. 

Agad na bumaba ako sa sasakyan at agad na binuksan ko ang passenger's seat para maibaba ko si Harry. Inalalayan ko syang makababa at nang sa may damuhan na ay tuluyan na nga syang sumuka. 

"Arghhh!" Hindi ko alam kung matatawa ako or mababadtrip dahil sa muka nyang kala mo namimilipit na sa sakit! Ayan ginusto mo mag inom diba! 

I remembered when we're still together. Harry and me. Everytime na may nagaganap na inuman ay talagang pinipigilan ko sya 'cause he can't handle himself when he drinks too much. Tho, I won't stop him to drink with our friends before but kapag alam ko na na medyo umiingay na sya and makulit na ay pinipigilan ko na. 

"Are you done?" Tinayo ko syang mabuti at pinunas ko ang handkerchief sa kanyang bibig. Ng matapos iyon ay nginitian nya ako at medyo tumawa sya. Nginitian ko sya at tumango na lang dahil sa kabaliwan nya. Hinawakan nya ang aking kanang kamay at agad na napatingin ako sa kanya ng nag tataka. 

"Can we go to starbucks? I wanna have some coffee." Binigyan ko sya ng mahinang ngiti pero humalakhak lang sya sa akin. Inalalayan ko sya sa passengears seat para makaalis na kami. 

"Yep! I'm not drunk anymore!" Natatawang sambit nya. At agad na kinagatan yung waffle na inorder ko sa kanya. 

"Yes! You're not! You're just totally drunk!" Nang marinig nya ang aking sinambit nya ay nawala ang ngiti nya at napalitan ng sad face! He's hilarious at the same time cute! 

Harry used to be my bestfriend and at the same time my favorite lover. I'm so broken when harry leaves me. Tama nga yung sinabi nila na kapag iniwan ka ng mahal mo parang mababaliw ka hindi ka makakakain na mas gusto mo pang mag kulong sa kwarto mo umiyak ng mag damag at ang pinakamasakit siguro ay yung kalimutan na lang ng pinagsamahan nyo. He's my first love... first kiss... first crushed and my first heartbreak. 

Botong boto ang bawat pamilya namen sa aming relasyon. We used to always have a family dinner before. We go on trips. We do eat alot! At kung anu anu pa! I always pray to God... Na sana sa huli ay kami ang mag katuluyan. Na sa tamang panahon ay hihintayin nya ako sa altar habang ako ay nag lalakad papunta sa kanya. To spend the rest of my life with him. To have kids with him. To have our own happy family... Pero I don't think iyon ang plano ni God. Dahil dumating sa punto na kailangan na akong iwan ni Harry at lahat ng mga dasal ko ay mukang hindi nya narinig. But still I'm so thankful to him na nakilala ko si Harry. Simula nung iniwan nya ata ako ay mas nag mature ako and I've become more of a woman. 

Seeing him and being with him like this feels like the old days. But it's only now a feeling and only more of a nostalgic feeling. I've moved on. And I'm in love with Joseph now. He's now my lover and my bestfriend. My love. 

Nang matapos ni Harry ang kanyang coffee we decided to go now go home. Hindi ko na rin sya inalalayan dahil kaya nya naman daw. The ride was full of silence hanggang makarating kame sa bahay. Nauna na syang pumasok sa bahay at inayos ko muna ang sarili ko. 

Pag ka bukas ko ng pinto sa kanyang kwarto ay naka upo sya couch and tila may malalim na kung iniisip. Kinatok ko ang pinto at agad na napatingin sya sa akin. 

"Can I come in?" Napatingin sya sa gawi ko at umayos sya sa kanyang pag kakaupo. He nodded. 

Dumiretso ako sa kinauupuan nya ay umupo sa kabilang side ng upuan. I stared at him but he's still looking in nowhere. 

"Harry..." Mahinang sambit ko. Tumingin sya sakin at tila isang tingin iyon na mapupungay. 

"I'm so sorry... For leaving you." The answer that I want to hear for a long time. 

"Sorry for leaving you... for leaving you all alone. I don't want to. But I need to." Mahinang sambit nya. Kinuha ko ang kanyang kanang kamay at hinalikan ko iyon. 

"I already forgive you." At binitawan ko na ang kanyang kamay. I saw tears in his eyes. But I'm not the girl anymore to wipe his own tears. I'm not his anymore. 

"I know we can't be together. I know you love him so much. But I'm gonna be here for you... always. Always. I love you still. But I think I need to move on from you." Nakita ko ang mahinang ngiti nya at tumango ako. I stand up at humarap ako sa kanya. Yumuko ako at binigyan sya ng isang halik sa ulo. 

"Let's be friends again." Mahinang bulong ko sa kanya. 

"We will. Mahinang sambit nya. 

After nyang sabihin yun ay tumayo na ako ng maayos at dumiretso na palabas sa kanyang kwarto.