MASKELİ KIZ (Tamamlandı)

Bölüm 8 Yetimhane:):)

İyi okumalar. Wattsap grubu vardır veliaht Mafya için katılmak isteyen numarasını özelden atsın.

medyada şarkı

Annemin en sevdiği vazosu yerde paramparça bir şekilde duruyordu.

"Yeşim, yanlışlıkla oldu." dedi.
"Lütfen yanlış gördüğümü söyle!" Dedim.Annem beni öldürecek. Nedenini bilmiyorum ama annem o vazoyu çok seviyordu. Çok kızacak annem. Babam bir keresinde yanlışlıkla vazoyu yere düşürecekti. Annem hemen fark etti ve babama öyle bir bağırdı ki kardeşimle ben yerimizden sıçramıştık. Neyse bu normal karşılanabilir ama annem sırf neredeyse babam vazoyu düşüreceğinden dolayı annem abartmıyorum 1 ay babamla konuşmadı. Birde siz düşünün vazo kırılsaydı annem babama ne yapardı. Hoş acaba bana ne yapacak.

"Alt tarafı bir vazo ." dedi Eymen.
"O alt tarafı bir vazo değil. O vazo annemin en sevdiği vazo!Şimdi kim bilir bana ne yapacak." dedim.

Ama şimdi bunu düşünmeye zaman yoktu bu uyuşuklukla devam edersem geç kalacağım.

"Bana bu vazonun aynısından alacaksın ama şimdi benimle mutfağa gel." dedim.

"Ne yapacağız mutfakta?"
"Ebeni."
"Anlamadım!"

"Eymen ne yapabiliriz mutfakta. Halay çekmeyeceğimiz kesin! "

"Haha çok komik."

Mutfağa geçtiğimizde dolaptan pastaları çıkarıp masaya koydum. Böreklerin hepsini bir leğene koyup elime aldım. Diğer elime de pastayı aldım.

"Eymen bu iki pastayı da sen al çabuk ol geç kalacağız!" dedim.

"Birde ben giderim diyordun." Dedi eline pastaları alırken.

Haklıydı bunları o olmadan taşımak biraz zor olurdu.

Pastaları özenle eline alırken gülümsedim. Neden gülümsedim bilmiyorum. Belki de kızların gözünde çok büyüttüğü Eymen'e iş yaptırdığım içindir.

Arabaya bindiğimizde ona nereye gideceğimizi söyledim.
"Yetimhane de ne yapacağız . Bunları satacağını sanıyordum?" dedi.

"Konuşma da geç kalmasak diyorum." Dedim
Onunla konuşurken zaman çabuk geçiyordu.

"Tamam. Seninle konuşmaya meraklı değilim."
Dedi arabayı çalıştırırken.

Nedense bana öyle gelmiyor.

"Bir şey mi dedin?" Az önce sesli mi konuştum ben.
"Bir şey demedim." Dedim.

Yetimhane ye geldiğimde kermesin koridorda kurulmuş olduğunu gördüm.

"Eymen beni buraya kadar getirdiğin için teşekkür ederim ama artık gitmen gerek gerçekten."dedim. Sedef teyze onu görmemeli. Yoksa bir sürü soru sorar.

"Niye gitmem gerekiyor.?"
"Eymen sadece gitsen olmaz mı?"

"Tamam ama bunları masalara kadar götürmene eşlik edeyim." Koridorda Sedef teyzeyi göremeyince
"Tamam ama çabuk olalım."dedim.

Elimizdekileri boş bir masaya yerleştirdik.

"Sağ ol ve güle güle." Dedim.
Eymen tam gidiyordu ki Sedef teyze geldi.

"Yeşimcim bu kim?"

"Bu mu?"dedim elimle Eymen'i gösterirken.

"Evet canım bu yakışıklı genç" Eymen bana imali imali gülümserken ne diyeceğimi düşünüyordum..
"Bu mu tanımıyorum ki."dedim