MASKELİ KIZ (Tamamlandı)

Bölüm 36 Sevgilimi bırakacak mısın artık?

Evett Yeni Bölüm geldiiiii.🤗🤗🤗 Bu sefer sizi fazla beklemediğimi düşünüyorum. 😋😋😋😎

O yüzden yorum ve voteyi Unutmayın Ve iyi okumalar Bölüm sonunda görüşürüz. 😂😂😂

Yavaş yavaş servis dolarken ses de aynı oranla artıyordu. Çömezlere bakmayı kesip kafamı camdan dışarıyı izlemeye başladım. Çömezlere baktıkça sinirim bozuluyordu. Sabah sabah bu kadar enerjiyi nereden buluyorlarsa artık yerlerinde düzgünce oturmuyorlardı. Birisi bağırarak konuşuyor başka birisi bağırarak şarkı söylüyordu. Arkamda oturan kızda alkış tutuyordu. Kıza, düğün salonu mu sandın burayı dememek için kendimi zor tutuyordum. Şoföre baktığımda sakince otobüsü sürüyordu. Bu duruma alışmıştı belli ki.

Biran ortamda bir sessizlik oldu. Kaşlarımı çatıp camdan bakmayı keserken yanıma oturmak üzere olan Kağan'ı gördüm.

"Kağan? "Dedim .

"Efendim." Dedi koltuğa yerleşip bana rahat bir şekilde bakarken.

"Sen de mi servisle gelip gidiyorsun?" Diye sordum.

"Evet." Dedi.

"Senin araban yok muydu ya?" Dedim.

"Var ne olmuş. Var diye servise binmem yasak mı?" Dedi.

"Yok şaşırdım sadece." Dedim.

Ortamda ki sessizlikten dolayı etrafa şöyle bir baktım. Kızların hepsi Kağan'a bakıyordu neredeyse. Hele arkamda az önce alkış tutan mor inek neredeyse yiyecek Kağan'ı. Kıza üstten bir bakış atıp Kağan'a döndüm.

"Bu kızlar her gün mü böyle." Dedim. Servis daha çok kız ağırlıklıydı . Bir kaç tane erkek vardı. Yavrum onlarda bir köşeye sinmiş benim gibi nereye düştük biz böyle diye tuhaf tuhaf kızlara bakıyordu.

"Bilmem?" Dedi .

"Sen her gün buna binmiyor musun Kağan?" Dedim.

"Hayır bugün ilk kez bindim." Dedi.

Kağan'a şüpheyle baktım.

"Bu bir tesadüf mü?" Dedim.

"Değil." Dedi ve gülümsedi ardından ;

"Biraz uyuyacağım. Beni  rahatsız etmezsen sevinirim ."  Dedi.

Kağan gözlerini kapatırken ben ise öylece ona bakıyordum.  Ne düşünmem ne söylemem gerektiğini bilmiyordum o yüzden boş verip yolu izlemeye devam ettim.

Okula geldiğimizde Kağan'ı uyandırmak için omzunu dürtecektim ki birden gözlerin açtı.

Korkuyla biraz geri kayarken göz göze geldik.

"Geldik." Dedim . Bana ciddi misin der gibi baktı.

"Ne bakma öyle." 

"Kalk da geçeyim ." Dedim.

Kağan kalkıp bana yol verirken onu beklemeden servisten indim. 

Okula doğru bir kaç adım atmıştım ki bahçenin girişinde beni bekleyen Eymen'i gördüm.

Eymen'e doğru hızla yürürken omuzlarıma atılan elle durdum. 

"Nereye böyle hızlı hızlı insan bir bekler." Dedi Kağan.

Kağan'a şaşkınca bakarken hemen kendime geldim ve Eymen'e baktım. Kağan da benim baktığım yere baktı ve Eymen'i görünce beni daha çok kendine çekti.

Bir Eymen'e birde Kağan'a baktım. Biri gülüyor diğeri ise sinirden köpürüyordu.

 Eymen hızla bize doğru gelirken yutkundum. Eymen iyice yaklaşırken Kağan'dan kurtulmaya çalıştım ama Kağan gittikçe beni kendine çekmişti.