Warrior Cats Bruine Ogen (#4)

Hoofdstuk 18

"Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen onder de Hoge Richel!" Grindvacht sprong uit zijn nest. Het verliet het krijgershol via het grote gat in de muur. Snel zocht hij een plekje naast Nachtpels en Grasvoet. "Het is tijd voor deze drie kittens om leerling te worden." Begon Mosster. Grindvacht keek naar Kerskit, Brieskit en Doornkit. Doornkit kon nog niet zo goed lopen. Ijstand likte snel Brieskit's vacht schoon. "Kerskit, kom naar voren." Kerskit sprong overeind en liep opgewonden naar Mosster toe. "Kerskit, vanaf nu zul je bekend staan als Kerspoot. Grasvoet, je bent klaar voor je eerste leerling. Jij zal Kerskit's mentor zijn." Grasvoet stond op en liep langzaam maar Kerskit toe. Kerskit en Grasvoet raakte elkaars neuzen aan. "Brieskit" miauwde Mosster. Brieskit liep naar voren, in zijn ijsblauwe ogen waren geen emoties te lezen. "Brieskit, vanaf nu zul je bekend staan als Briespoot. Grindvacht, jij bent klaar voor je tweede leerling. Jij zal Brieskit's mentor zijn. Leer hem alles wat jij ooit hebt geleert." Grindvacht slikte. Langzaam liep hij maar voren. Alle ogen waren op hem gericht. Briespoot staarde naar Grindvacht. Het leek manen te duren, maar eindelijk kwam Grindvacht bij Briespoot aan. Hij raakte zijn neus aan. Daarna ging Grindvacht naast Grasvoet zitten. Grasvoet straalde van trots. Grindvacht wist niet zo goed hoe hij moest kijken. Gelukkig was Doornkit aan de beurt. "Doornkit" vervolgde Mosster. Doornkit liep met hulp van Ijstand naar Mosster toe. "Doornkit, vanaf nu zul je bekend staan als Doornpoot. Pluisstreep, je bent een hele goede krijger. Jij verdient je eerste leerling. Leer Doornpoot alles wat jij hebt geleerd" Pluisstreep leek nog meer opgewonden dan Doornpoot. Ze stond binnen twee seconden naast Doornpoot. Pluisstreep en Doornpoot raakte elkaars neuzen aan. "Wanneer gaan we trainen?" Vroeg Kerspoot aan Grasvoet. Ze sprong enthousiast op en neer. Grasvoet wist niet zo goed hoe hij op zijn enthousiaste leerling moest reageren. "We gaan eerst beginnen met jagen" vertelde hij zijn leerling. Kerspoot knikte. Pluisstreep rende het kamp uit. Ze draaide zich om toen Doornpoot haar niet volgde. Doornpoot  hinkte zo snel mogenlijk achter zijn mentor aan. Pluisstreep rende snel terug en hielp zijn leerling verder. "Mag hij wel trainen?" Vroeg Grindvacht aan Grasvoet. "Ja, hij kan over een oaar dagen weer op zijn poot lopen. Zolang hij het niet gebruikt komt het goed" miauwde een hoge stem. Grindvacht draaide zijn hoofd naar links. Daar zat Zonkit. "Zonkit!" Riep Grindvacht verrast. Zonkit had een grote wond op haar zij. Er zat groen spul rond de wond. "Ja, dat ben ik" ,miauwde Zonkit, "Mijn wond geneest snel. Ik mocht van Bladneus naar buiten toe." Maanregen sprong op Zonkit af. "Ik moet gaan" miauwde Grindvacht. "Kom op Brieskit, we gaan trainen!" Als antwoord staarde Brieskit naar zijn mentor. Grindvacht liep daarom maar het kamp uit. Gelukkig volgde Brieskit hem. Samen liepen de twee katten het kamp uit.