Bąd Ťrøuble

Chapter /37/ Κουνιστή Παρτσακλώ

Harley's P.O.V

Υπάρχουν καταστάσεις άλλοτε κακές κι άλλοτε καλές..Χαρούμενες ή λυπηρές..Καταστάσεις άβολες που δύσκολα ξεφεύγεις..

Όπως αυτή εδώ!

Σας έχει τύχει ποτέ ένα από τα εσώρουχά σας να βρίσκεται στα χέρια ενός αγοριού?

Ενός καυτού αγοριού..

Έστω..

Όπως και να 'χει είναι άβολο!

Εγώ: "Δώσε το σουτιέν μου!" Κυνηγάω την κουνιστή παρτσακλώ σε όλα τα τετραγωνικά του δωματίου, προσπαθώντας με αποτυχία να πάρω πίσω αυτό που μου ανήκει..

Aaron: "Πιάσε με πρώτα!"

Αα έτσι είσαι?

Ξεκρεμάω το μικρό σάκο του μποξ του και τυλίγω το χέρι μου γύρω του, σαν απειλή ότι θα τον "πνίξω"

Εγώ: "Το σουτιέν για το σάκο!"

Aaron: "Άσε..Το..Σάκο!" Πλησιάζει αργά..

Εγώ: "Ααρονούκο..Κ-Κοίτα εκτός απ' τη βία υπάρχει πάντα και η συζήτηση εε?" Τον καλοπιάνω, ενώ ταυτόχρονα προχωράω με πίσω βήματα..

Aaron: "Πώς, πώς..Μόνο που υπάρχει ένα μικρό προβληματάκι.."

Εγώ: "Τι δηλαδή?" Κολλάω στον τοίχο και κλείνω στιγμιαία τα μάτια μου..

Aaron: "Η συζήτηση γίνεται μόνο μεταξύ..Ανθρώπων!" Λέει απότομα και μου αρπάζει το σάκο..

Δε μιλάω, μόνο και μόνο γιατί ξέρω ότι κινδυνεύει η σωματική μου ακεραιότητα από εξαγριωμένο γορίλα και όχι οποιονδήποτε..

Τον Κινγκ Κονγκ Aaron!

Η μπουνιά που είδα λάιβ στο σχολείο με στιγμάτησε κι έτσι είμαι πιο προσεχτική..Μη φάω και καμιά και καταστρέψω το φτωχό προσωπάκι μου!

Εγώ: "Δωσ' μου το σουτιέν.." Λέω προσπαθώντας να μην εκνευριστώ..

Aaron: "Αλλιώς?"

Εγώ: "Το βλέπεις το χέρι μου?"

Aaron: "Ναι?"

Εγώ: "Ε, στη θέση του θα βλέπεις  μικρά γοριλάκια να χορεύουν λίμπο, γι' αυτό δωσ' το!"