Γεια σας κόκλες..
Εμ.. Έπεσα τυχαία σε ένα απ' τα κεφάλαια τούτης εδώ της ιστορίας, το διάβασα και..
ΠΕΊΤΕ ΜΟΥ ΤΏΡΑ ΣΤΟ ΘΕΌ ΣΑΣ..
Εσείς που ακόμα την διαβάζετε, τι είδους νοητικά προβλήματα κουβαλάτε; Απαντήστε σε αυτήν την ερώτηση, θα 'θελα πολύ να σας βοηθήσω..
Θα σας πάω στους καλύτερους γιατρούς του Σίδνεϊ, του Άμπου-Ντάμπι και του Καζακστάν.
Και τώρα στο ψητό.
Μου ήρθε αναλαμπή και κατάλαβα ότι το γράψιμο είναι κάτι που με γεμίζει και δεν καταλαβαίνω γιατί το παράτησα.
Ναι, έχω ως επιχείρημα ότι δεν είχα έμπνευση, αλλά όταν αυτή τελειώνει, εμείς πρέπει να την δημιουργούμε.
Δικάστε με και αποφασίστε εσείς ποια θα είναι η ποινή μου μέχρι το επόμενο κεφάλαιο που θα προσπαθήσω να γράψω και ΚΆΠΟΤΕ να ανεβάσω..🤔
Έχω να δηλώσω επίσης ότι ο τρόπος που γράφω τώρα δεν έχει καμία σχέση με τον εκάστοτε τρόπο γραφής μου..
(Δε λέω ότι γράφω υπέροχα κλπ, όμως πιστεύω έχω βελτιωθεί..)
"Στ'αρχίδια μας."
Δεν είναι σίγουρο ότι θα δημοσιευθεί σύντομα το κεφάλαιο ή αν όντως γραφτεί.
Μη δημιουργώ φρούδες ελπίδες.
Αυτά.
Over 'n' out.
Υ.Γ: Περιγράψτε το καλοκαίρι σας μέχρι τώρα σε μια πρόταση.Kisses💋
ESTÁS LEYENDO
Bąd Ťrøuble
Novela JuvenilAaron: "Τι έγινε κορίτσι? Σε παράτησε ο γκόμενος και κλαίγεσαι?" Εγώ: "Σκάσε Aaron!" Aaron: "Σπάνια με λες με τ' όνομά μου.." Εγώ: "Μπορείς απλά να φύγεις?" Aaron: "Δε θα σου δώσω αυτήν την χαρά.." Είμαστε πλέον τόσο κοντά.. Εγώ: "Τότε θα φύγω ε...