Bąd Ťrøuble

Chapter /56/ Μποξεράκι Με Τον Ταζ

Harley's P.O.V

**
Κοιμάμαι..

Κοιμάμαι βαθιά..

Κοιμάμαι αρκετά βαθιά..

Κι εκτός από το να κοιμάμαι βαθιά, βλέπω κι ένα όνειρο..

Το οποίο παίζει να είναι το καλύτερο στα 17 χρόνια της ζωής μου..

Μετά από τα όνειρα με τον Aaron..

Ασχολίαστο..

Και συνεχίζω:

Τον πρωταγωνιστικό ρόλο στα όνειρό μου τον έχει ένα τσιζκέικ σοκολάτας που μου φωνάζει ότι πεθαίνει για μένα και ότι θέλει να με νιώσει να το γεύομαι..

Το τσιζκέικ..

Εγώ τι είπα?

Σηκώνομαι πάνω και τρέχω προς το τσιζκέικ, σε slow motion, έχοντας τα χέρια μου ανοιχτά έτοιμη να το αγκαλιάσω και το βλέπω να βγάζει δια μαγείας πόδια και χέρια και αρχίζει να τρέχει επίσης να με αγκαλιάσει..

Σκηνοθεσία: Αγλαΐα

Διακόσμηση: Αγλαΐα

Επιμέλεια: Αγλαΐα

Μουσική: Αγλαΐα

Background song: I Will Always Love You

Κι όταν, μετά από όλο αυτό το κουραστικό slow motion, αγκαλιαζόμαστε επιτέλους:

Εγώ: "Πώς σε λένε, έρωτά μου?"

Τσιζκέικ: "Γιατί ρωτάς?"

Εγώ: "Θέλω να μάθω το όνομά σου πρωτού χαθούμε στα βάθη της κολάσεως για πάντα..Λοιπόν, πώς ονομάζεσαι μάνα μου?"

Τσιζκέικ: "Aaron.."

Το όνομα που άκουσα μόλις τώρα κάνει ηχώ, ξανά και ξανά, στο μυαλό μου:

Aaron..

Aaron..

Aaron..

Aaron..

Aaron..

**
Εγώ: "AAROOON!" Ανοίγω διάπλατα τα μάτια μου και ανακάθομαι στον καναπέ..

Ηρέμησε Harley, κορίτσι μου γλυκό, ένας εφιάλτης ήταν μόνο..

Τώρα κάθεσαι στον καναπέ του σπιτιού σου ήρεμα ηρ-

ΉΡΕΜΑ ΕΊΠΑ?!

ΑΣ ΜΕ ΣΤΑΜΑΤΉΣΕΙ ΚΆΠΟΙΟΣ ΑΠΌ ΤΟ ΝΑ ΠΕΤΆΩ ΜΑΛΑΚΊΕΣ!