Chapter /52/ Ο-Μι-Τζι

6.2K 705 432
                                    

Bella's P.O.V

Εγώ: "Για όνομα του Θεού ρε Brent, σου είπα να μην αργήσεις!" Λέω μέσα από τις ανάσες μου..

Brent: "Σου έλειψα?" Λέει ειρωνικά, καθώς ανασαίνει κι αυτός βαθιά..

Εγώ: "Γαμώτο, κόψε το δούλεμα και κάνε πιο γρήγορα!"

Brent: "Πόσο πιο γρήγορα να πάει ένας άνθρωπος?!"

Εγώ: "Αυτό είναι το πιο πολύ που μπορείς?" Ρωτάω, καθώς οι ανάσες μου γίνονται ακόμα πιο έντονες..

Brent: "Γιατί δε σου αρέσει?" Ακούω μετά βίας να βγαίνει από το στόμα του..

Εγώ: "Brent κόψε τις μαλακίες και τρέχα! Θα χάσουμε το παιχνίδι.."

Brent: "Εε, τρέχω τι κάνω?"

Εγώ: "Αν το 'τρέχω' το παρομοιάζεις με ρυθμό 4/4 τι να σου πω?"

Brent: "Από κιθάρα σκίζουμε βλέπω.."

Εγώ: "Βλέπεις κάπου χρησίμευσε κι ο αδερφός μου.." Λέω και τον πιάνουν τα γέλια.."Μου ήθελες κουραμπιέδες, τρομάρα σου..Μεθαύριο είναι Χριστούγεννα, δε μπορούσες να περιμένεις?!"

Brent: "Γιατί να κάνεις μεθαύριο αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα?" Συνεχίζει να γελάει σαν γαϊδούρι που έχει ξαπλώσει στην άμμο και παρακολουθεί ένα αστείο σόου ζογκλερικών με φώκιες..

Εγώ: "Brent! Για χιλιοστή φορά: Κόψε τις μαλακίες.." Παύση.."ΚΑΙ ΤΡΈΧΑ!"

Brent: "Φιου..Να το σπίτι σου!"

Εγώ: "Έχεις βιωνικό μάτι, αφού μπόρεσες και το είδες από τόσο μακριά!"

Brent: "Έχουμε πολύ ακόμα?"

Εγώ: "Ναι, τρε-" Δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω.. (Την πρόταση)

Και ο λόγος?

Ο λόγος είναι ότι ο Mr Brent παλιότερα πήγαινε στίβο και αποφάσισε να θυμηθεί τις ικανότητές του στο άλμα εις μήκος!

Bąd Ťrøuble Où les histoires vivent. Découvrez maintenant