Chapter /45/ Ή Μήπως..?

6.5K 727 414
                                    

Madison's P.O.V

Αχχ, ζαλίζομαι αρκετά..

Το, ο Θεός να το κάνει, αμάξι τρέχει γρήγορα, φρενάρει λίγο απότομα, ξανατρέχει, φρενάρει και πάει λέγοντας! Πέρα δώθε κάνω συνέχεια..

Νιώθω σα βάτραχος με περίοδο!

ΜΑ ΟΔΗΓΌΣ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΌΣ ΡΕ ΠΟΎΣΤΗ ΜΟΥ?!

Ρώτα!

Εγώ: "Έμμ, σόρρυ..Έχετε βγάλει δίπλωμα ή ρισκάρουμε τη ζωή μας?!" Ρωτάω ειρωνικά και λαμβάνω μια αγκωνιά από το Jay..

Jason: "Σσσς! Τα 'κανες που τα 'κανες σκατά μελάτα, μη συνεχίζεις.."

Εγώ: "Εε, να πνιγώ εγώ, επειδή τους ήρθε να φέρουν τα σκατοκουνέλια..Λάθος timing, κύριος!"

Jason: "Πφφφ..Πού μας πάτε?!" Ρωτάει απότομα..

-: "Θα σας αρέσει παιδάκια, μην ανησυχείτε.."

Jason: "Γαμήσου.." Ψιθυρίζει και σίγουρα τα χαρακτηριστικά του θα έχουν σκληρύνει..

Πόσο τον έχω ερωτευτεί..

Σέρνομαι κοντά του και ακουμπάω πάνω του..

Εγώ: "Πού μας πάνε?"

Jason: "Δεν ξέρω! Θα τους έσπαγα στο ξύλο, αλλά είμαστε δεμένοι!"

Και να είμασταν μόνο δεμένοι..

Θα κάνω μια ερώτηση..

Και θέλω τρεις απαντήσεις..Η μία να είναι καλύτερη απ' την άλλη..

Ας το πάρω ψύχραιμα..

ΌΤΑΝ ΈΝΑΣ ΑΠΑΓΩΓΈΑΣ, Ο ΘΕΟΟΟΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΚΆΝΕΙ, ΈΧΕΙ ΤΑ ΛΟΓΙΚΆ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΊΝΑΙ ΚΑΛΆ ΣΤΑ ΜΥΑΛΆ ΤΟΥ #ΜΗ ΧΈΣΩ ΜΠΆΜΙΕΣ, ΚΑΛΎΠΤΕΙ ΤΑ ΚΕΦΆΛΙΑ ΤΩΝ ΟΜΟΊΡΩΝ ΤΟΥ ΜΕ..ΣΑΚΟΎΛΕΣ ΣΚΟΥΠΙΔΙΏΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΒΛΈΠΟΥΝ?

Δηλαδή για στάκα λίγο..

Εγώ έβαλα σακούλα σκουπιδιών μια φορά σ' ένα πάρτι μασκέ, επειδή δεν είχα στολή μάγισσας και θυμάμαι χαρακτηριστικά τα γέλια του Jason όταν με είδε!

Φαντάσου τώρα που είναι δικός μου, να με έβλεπε έτσι..Θα κατέστρεφα το ίματζ μου μπροστά στα μάτια του!

Αλλά αυτή η σκρόφα η Sue, η φώκια μονάχους-μονάχους, το πουτανέ τσιουάουα, αυτή η τρισκατάρατη φταίει, που να φτάσει τα 70 και να είναι ακόμα παρθένα της εύχομαι!

Bąd Ťrøuble Où les histoires vivent. Découvrez maintenant