Camelot

hfst. 2

hey allemaal!

hier een nieuw stuk. ik probeer nu een hele rits hoofdstukken neer te zetten, maar a good story needs time, right?

veel plezier met lezen!

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

In de bossen wordt het al snel donker en nog voordat ze 3 uur onderweg is moet ze al een kamp opslaan. Gelukkig heeft ze onderweg al hout gesprokkeld en kan ze zo een vuur maken. Ze zet haar tas neer en de bos hout ernaast en begint wat stenen te zoeken om een vuurplaats te maken.

Al snel ligt er een mooie kring van stenen en staan er wat takken in piramidevorm klaar. Ze pakt twee vuurstenen uit het zakje aan de zijkant van haar rugzak en slat net zo lang to er een klein vlammetje ontstaat. Na vijf minuten is het vuur aan en zit Marlina zich al te warmen aan een lekker warm vuur.

Het begint al te schemeren en in het bos is het al zo goed als donker. Marlina heeft al een deken om zich heen geslagen om zich extra goed te beschermen tegen de kou. Ze hoort opeens iets kraken, en dat kwam niet van het hout van het vuur. “Wie is daar?” vraagt Marlina.Het is redelijk overbodig, denkt ze. Degene die daar in de bossen is zal zich echt niet zomaar laten zien.

Ze zoekt in haar tas en vind een kleine dolk die ze stevig tegen zich aan drukt. Als de man, of vrouw, haar aanvalt kan ze zich ten minste verdedigen.

Het duurt lang voordat ze het gekraak weer hoort, maar nu doet hij (of zij) niet zo zachtjes meer. Adrenaline giert door haar lijf en Marlina kan haar hart steeds sneller voelen bonzen. opeens springt er een man naast haar. "Je geld, fo je leven!"

Onwillekeurig slaakt ze een kreetje. Dit had ze niet verwacht. Haar dolk heeft ze voor zich uit gestoken en daarmee beschermt ze haar spullen. "I-Ik h-heb g-geen g-g-geld," stottert ze.

De man trekt zich niks aan van haar woorden en duwt haar ruw aan de kant om haar spullen te doorzoeken. De man duwde niet heel hard, maar toch valt Marlina op de grond. Daar kijkt ze hoe de man haar spullen doorzoekt.

Hij pakt de vuurstenen, maar gooit de rest achteloos op de grond. Als hij het boek ziet, grijnst hij breed. Hij stopt het dankbaar bij zich, maar dat is juist wat Marlina boos maakt. Dat was een geschenk van haar moeder!

ze duwt zichzelf omhoog en kijkt de man kwaad aan. "Leg dat boek terug, of het zal je berouwen dat je hierheen gekomen bent."

De man draait zich grijnzend om. "Ik hoef helemaal niks, wijfie. Ik doe wat ik zelf wil."

Deze woorden maken haar nog kwader en ze voelt de magie in haar lichaam opborrelen. Ze doet er helemaal niks tegen. Deze man heeft het verdient om met haar magie te maken te krijgen.

Opeens slaat het vuur zich uit in de richting van de man. Even maar, maar lang genoeg voor de man om te schrikken.

"Leg dat boek terug." Haar stem is ongewoon kalm. Maar nog steeds houd de man het boek bij zich.

De vlammen slaan nog een keer uit, deze keer verbranden ze een groot deel van zijn been. "Hier met dat boek!" Marlina is nu echt kwaad. Als hij haar nu dat boek niet geeft, dan is hij dood, verkoold, verast. Als verassing. Marlina grinnikt om het feit dat de twee woorden zoveel op elkaar lijken.

De man lijkt nu echt bang en gooit het boek naar haar toe. Behendig vangt ze het. "Goed, en nu wegwezen."

Vlug rent de man weg, zo snel als hij kan met zijn verbrande been. Die zien we hier niet snel terug, denkt Marlina, en ze glimlacht. Soms is magie best handig.