“Napa-away na naman ba siya?”
Tanong niya.
Umiling ako.
“Nag-away kayo?”
Tanong niya.
Di ako makasagot.
Tinapik niya ako sa balikat.
“Sige, hahanapin ko lang siya”
At pagkatapos non ay umalis na siya.
Kasalanan ko kaya?
Eh wala naman akong matandaang ginawa kong mali ah…
Eh bakit ako?
Hindi ko naman inutos na sugatan niya yung kamay niya ah…
Maya-maya….
May narinig akong kaluskos galing sa gilid ng abandoned room.
May multo?
Teka! Ang aga aga eh.
Kinuha ko yung lumang walis.
“Sino ka?! Lu…luma…lumabas…”
Napapikit ako nang may nakita akong anino.
Kinakabahan ako.
Multo?
Hinigpitan ko ang hawak sa walis at pumikit ako lalo.
“Kung sino ka man, manahimik ka na! wag mo akong gambalahin!”
Naramdaman ko na lang na may mga foot steps na palapit sa akin.
Palapit ng palapit…
Huminto yung yabag sa harap ko.
Nasa…
Nasa harap ko siya…
Yung mumu!?>_<
Unti-unti akong dumilat.
“Boo”sabi niya.
Napaupo ako… nabitawan ko din yung hawak ko.
Si….
Si…
.
.
.
.
.
.
“Puro gulo na lang ang dulot mo kay Ken”
Si Jed?
Tinulungan niya akong makatayo.
“Haay! Pano nila nagagawang tawagin kang Angel eh kabuntot mo ang gulo”
Naiyak ako sa sinabi niya.
That was what John exactly told me…
Yun ang unang sinabi ni John sa akin nung marinig niyang “Angel”,ang tawag ni Tatay sa akin.
“Teka! Wag kang umiyak”
Pinunasan niya ang luha ko gamit ang kamay niya.
“Hey! I was just stating the truth pero joke lang…joke…”
Niyakap ko yung inakala kong multo...
Hindi ko alam kung bakit…
Pero isa lang alam ko.
I badly need one…
Ngayon lang.
BINABASA MO ANG
the SIGNS(COMPLETED) :>
RomanceA STORY ABOUT CHANCES...SIGNS...DESTINY...MOVING ON... KAPAG INIWAN KA BA NG TAONG MAHAL MO, GAANO KA KATAGAL MAGHIHINTAY? PAANO IF SOMEONE SHOWED UP? ARE YOU GOING TO LET HIM GO BECAUSE OF YOUR PAST? O HIHINGI KA NG SIGNS? :))
