the SIGNS(COMPLETED) :>

shoulder

Aalis na kami para pumunta sa party nang tanungin nila kung okay lang ako.

“Oo naman… “

“Don’t forget to tell us pag handa ka na. for now, nandito lang kami… remember that!”

Seryosong sabi ni Carl.

Tumango ako.

“Alam ko po yun Ate Carl”

Biro ko.

“Eh sa pakiramdam ko lang naman ah… dapat alam ni Ken yung ano… eh ano… Sabihin na kasi natin kay Ken”

Sabi ni Lester.

Loko talaga to.

“Anong dapat niyong sabihin!?”

Para akong natuklaw ng ahas pagrinig ko sa boses niya.

Si Ken yun.

“Ah..eh”

I can’t say a thing pagharap ko sa kaniya.

Lokong Lester talaga to.

“What is it that I have to know?”

Tanong niya.

“Kasi…”

“Yung surprise”

Sagot ni Jed.

“Ah oo nga yung pinaplano namin na surprise eh ayaw sana naming ipaalam muna sayo”

Pagsagip na din sa akin ni Carl.

“Pero bakit hindi ko pwedeng malaman?”

Tanong niya.

“Kasi dapat magmula sa puso mo… yung mangyayari mamaya”

I said.

“Thank you talaga at tinutulungan niyo ako”

At niyakap niya ako.

Agad din akong kumalas sa yakap niya.

“I think we should go”

At humawak na ako sa bisig ni Jed.

Sumakay na kami sa kotse ni Lester.

Sa harap umupo si Carl.

Katabi ko naman si Jed.

Nagulat ako ng tumabi din sa akin si Ken.

Nasa gitna ako ng dalawa.

Matagal pala ang biyahe papunta kela Angel.

Inaantok na ako.

My head’s about to rest on Ken’s shoulder nang …

“You can rest on my shoulder”,sabi ni Jed.

Tumango ako at sumandal na sa balikat ni Jed.

I saw Ken look at us.

Ang blank ng expression niya.

“Matulog ka na…mahaba pa ang biyahe”

Sabi sa akin ni Jed.

“Okay”

At pumikit na ako.

The next thing I know…nakahiga na ako sa kama.

“At nagising na ang prinsesa”

Bati ni Carl.

“Teka sinong nagbuhat sa akin!?”

“Si Jed…”

“Naku! Nakakahiya naman”

“Okay lang yun…magbihis ka na at magsisimula na daw yung party”

“Oo sige.”

Nagshower muna ako at nagbihis na rin.

Binilhan din ako ni Carl ng dress kaya medyo above the knee na velvet dress ang suot ko.

She even bought high heels shoes para sa akin.

Paglabas ko.

May naghihintay na parlorista sa akin.

“Ayusan moyang bff ko ah”

Sabi niya.

Naka-David’s salon uniform ito.

“Naku ma’am ang pretty niyo po kahit walang make-up. Kayo po ba ang debutant?”

“Ah naku hindi”

“Pero sabi ni Ma’am sungit,pagandahin daw kita ng bongga”

“Loka talaga yon….kahit hindi masyado…simplicity is beauty”

Sabi ko..

“Ako pong bahala sa inyo”

Inuna niyang ayusin ang buhok ko.

He/She placed my hair in a single braid that reached up to my lower back..

Light colors lang ang ginamit niyang make-up sa akin.

Maganda na raw ako sa ganung ayos lang.

Paglabas ko naghihintay si Jed.

“Ang tagal mo naman”bungad niya.

“Pasensiya na medyo inayusan kasi ako eh”

“Oh”

At inabot niya sa akin ang isang kwintas.

Yung regalo ni Ken.

“Nahulog mo kanina sa sasakyan”

“Salamat “

I’m trying to wear the necklace kaso di ko makapa yung lock.

“Akin na nga”

At pumunta siya sa likod ko para isuot yung kwintas sa akin.

Naabutan kami ni Ken sa ganong posisyon.

“I’m just helping her…sa necklace”

Paliwanag ni Jed dito.

Lumapit si Ken.

He’s too close sa akin.

“Wala naman kayong dapat ipaliwanag…wala namang ako at Arlie diba?”

Sabi niya.

He looked at me.

Umiwas ako ng tingin.

Hinawakan ni Jed ang kamay ko.

“Kung ganon…Mauna na kami sa baba”

Sabi niya

At naglakad na kami palayo kay Ken.

“Jed…”

“Helping you is not a big deal…wag kang mag-iisip ng kahit ano ah…”

“Gusto ko lang magpasalamat sana”

Ngumiti siya.

“Well you got me there”

Sabi niya.

Pagbaba namin…

I saw one familiar face…

He can’t be…

“John!”

Tawag ni Jed dito.