ENDLESS

2K 10 1
                                    

Gabi na nang magising ako.

Basa na naman ang unan ko.

Oy!hindi ng laway!

Napanaginipan ko na naman siya eh.

Pagbaba ko…

Wala pa rin sila tatay.

Nagring yung home phone namin.

“Hello?”sagot ko.

(Tatay to, di ako uuwi, mag noodles ka na lang muna)

Wala rin naman akong gana kumain eh.

“Okay Tay”

(O sige, i-lock mo yung pinto ah. Saka yung ilaw, wag mong sayangin)

“Okay “

(O sige na at aakyat pa ako para pakainin si Amber)

“Sige,ikamusta mo na lang ako kay Amber”

At binaba ko na yung phone.

Siguro iniisip niyo ang sama kong anak…

Ang totoo kasi niyan…

Masama ang loob ko kay Tatay.

Mas kinampihan niya pa si John noon eh.

.

.

.

.

.

Sinuportahan niya ang pag-alis at pag-iwan nito sa akin.

“Angel, isipin mo naman ang kinabukasan ni John”

“Pero Tay, pwede namang dito na lang siya mag-aral ah! Bakit kailangan niyang umalis?”

Patuloy lang ako non sa pag-iyak.

“Hindi lang sayo iikot ang mundo,Angel”

“Pero Tay, siya ang mundo ko”,pagsalungat ko.

“Angel,kung kayo talaga babalik siya. At ikaw ang babalikan niya kung mahal ka talaga niya”

Sabi niya noon.

Naghintay ako.

Pinanghawakan ko ang sinabi ni Tatay.

Pero….

Taon ang binilang ko…

Walang John na nagbalik…

Birthday ko…

Christmas…

New Year…

Lahat ng okasyon wala siya.

Umasa lang ako sa WALA…

Nakita ko na lang sa facebook.

In a relationship pa rin siya pero wala na ang pangalan ko.

Ni hindi niya sinasagot ang messages ko.

Pag nakikipag-chat ako, nag-o-offline siya…

Di niya ba alam na hirap na hirap na ako?.

At ang pinakamasakit…

        …ini-unfriend niya ako…

Ganon ba siya kapursigidong iwasan ako?

Kalimutan ako…

Nangako kami non, sabay kaming magka-college.

Magkaiba man kami ng course na papasukan…

“We’ll find ways and we’ll do everything para di tayo mawalan ng oras sa isa’t isa”

Yun ang sabi niya.

Pero nasaan siya?

He left me…

Binitawan niya ang kamay ko.

Isinantabi niya ang pangarap naming binuo nang magkasama.

Hindi lang oras ang nawala eh…

SIYA…siya mismo ang nawala.

Pero parang tanga pa rin akong naghihintay sa kaniya.

Hindi naman niya sinabing…

“Wala na kami eh”

Wala siyang sinabing ganon.

Kaya maghihintay lang ako…

masasaktan…

aasa…

at masasaktan…

HANGGANG KAYA KO PA….

the SIGNS(COMPLETED) :>Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon