Hunger Games High

Chapter 14

Clove's P.O.V.

''Zag je dat? Zag je dat? Waarom neemt hij het nog op voor haar op! Snap jij het nog?'' blijft Delly maar ratelen. Ik zucht zacht. Begrijp me niet verkeerd, Delly kan een geweldig persoon zijn, maar als het om jongens gaat, kan ze veel te ver gaan. Ook nu.

Glimmer en ik wisten al lang dat Delly Peeta in de gaten hield. Ze was aardig naar ons allemaal, omdat we geen van allen een bedreiging vormden. Ze wilde Peeta, dat is de enige reden waarom ze met velen van de groep sprak. Dat gold niet voor Glimmer, Cato en ik. Zij kende ons al veel langer. We zaten bij elkaar op de peuterschool. Toen al waren we haast niet te scheiden. 

Ik ben als enige naar een andere basisschool gegaan. Daar kwam ik Cato tegen. Al sinds de groep twee waren we dikke vrienden. We deden alles samen, tot grote ergenis van onze leraren. Want nee, braaf waren we niet bepaalt. Maar we bleven uit de problemen. Hoe? De regels kennen. Elke keer weer speelden we weer met onze rechten hier op school. En telkens werkte het. 

In de eerste kwam ik Glimmer en Delly weer tegen. Samen met Cato. We kwamen met z'n vieren in dezelfde klas. Het was overduidelijk dat we weer aan elkaar moesten wennen. Want zij waren nog erger dan ik was. Ik kon een grote mond opzetten, maar zij werden gewelddadig. 

In de eerste klas was ik hun slachtoffer. Samen met Cato. Waarom? Omdat we ons verweerden. Een uitdaging dus. Pas toen we ons precies gingen gedragen als zij, stopten ze. 

Cato heeft ze Glimmer een keer goed gepakt. Hij pakte haar bij haar middel en duwde haar tegen een muur. Hij heeft naar haar geschreeuwd, waar uiteindelijk tranen bij kwamen kijken. Hij was wanhopig. Hij was er klaar mee. Daar is Glimmer duidelijk van geschrokken. 

De tweede was het jaar dat Cato en ik overgeplaatst werden naar een andere klas. Toen kwamen we bij Peeta, Finnick en Annie. Ze wisten allemaal van ons. Ze hadden verhalen gehoord, of alles gezien. Dat was voor hun de reden om ons op te nemen in hun groep. Hun groep stond al goed bekend op school, het feit dat Cato en ik zich erbij toevoegde, ging als een lopend vuurtje door de school. Het liet ons zien als winnaars. Wij waren te graze genomen door Glimmer en Delly, maar werden er uiteindelijk alleen maar sterker van.

Het duurde drie maanden voordat Glimmer bij mij op de stoep stond. Ze wilde haar excuses aanbieden. Ondanks de haat die ik zo ontzettend naar haar voelde, liet ik haar toch binnen. Ik had in de peuterklas zo'n goede band met haar. Ze is er vast nog wel, ergens. 

Ze legde me alles uit. De druk van een nieuwe klas, dat zei ze eigenlijk. Delly en Glimmer zijn gepest op de basisschool. Ze deden er alles aan om het niet zo ver te laten komen op de middelbare. Ze hadden het zelf niet eens door. De tranen maakte alles zo echt. Ik wist dat Glimmer nooit echt tegen mensen heeft gekund die een verkeerde mening van haar hadden. Ze beschermde zichzelf. We hebben Cato en Delly gebelt en samen hebben we uren gepraat. Alles rustig uitgepraat.

Glimmer kwam eerst in het groepje. Tuurlijk, we moesten iedereen eerst alles uitleggen, maar uiteindelijk werd Glimmer vergeven. Delly daarentegen durfde het niet. Daarnaast had ze blijkbaar een vriendje en bleef ze dar mee.

Toen het uit ging, kwam ze naar ons toe. Omdat iedereen het verhaal al kende, kwam ze zo in de groep terecht. 

Dat is ondertussen twee jaar geleden. Die volle twee jaar zijn we ontzettend naar elkaar toe gegroeid. Net zoals Peeta, Finnick en Annie ene speciale klik hebben. Delly had dus duidelijk een oogje voor Peeta. En dat begrijp ik ook. Hij is ontzettend lief, hij is snelvergevend, en tja, die spieren kan geen enkel meisje echt negeren. Zeker Delly niet. Glimmer kreeg ook een klik met Johanna. Ze is een ontzettend krachtig persoon. Daar heeft Glimmer veel van geleerd. 

Cato en ik zijn in die twee jaar ook eerlijk naar elkaar geweest. Het werd voor ons allebei duidelijk dat datgene tussen ons veel sterker was dan een vriendschap. Er was voor mij geen twijfel toen Cato eenmaal vroeg of we samen konden zijn. Godzijdank heeft die verandering van status niet gezorgd voor een verandering in ons gedrag. We zijn nog steeds de beste vrienden. Alleen mag ik nu mijn armen om zijn nek slaan en mijn lippen op de zijne drukken zonder dat het vreemd is. Heerlijk.

Maar ja, het zat al een beetje in ons, grenzen opzoeken. Dus ja, geintjes uithalen blijven in ons systeem. En al snel doen Glimmer en Delly mee, waardoor onze geintjes vaak groter uitlopen dan we eigenlijk van plan waren. Maarja, het is HG High, hoe meer je laat zien dat er geen regels gelden in jouw gedrag, hoe meer ze je tolereren. Vreemde school, ik weet het, maar het past perfect bij mijn karakter.

**********************

Laat dit geen misverstanden opleveren, ik ben nooit vrijwillig de groep uit gegaan. Ik vond het prima dat Katniss erbij kwam. Ze zag er lief uit, al was het ook duidelijk dat er veel meer aan de hand was dan haar uiterlijk het liet zien. Ik had niks tegen haar. Cato ook niet. Hij zou Peeta en Finnick nooit verlaten voor Katniss. Hij mocht haar ook wel. 

Delly en Glimmer niet. Zij samen dachten dat ze Peeta bijna zover hadden om te houden van Delly. Dat hele plan is dus van tafel geschoven toen Katniss in beeld kwam. Allebei kregen ze een enorme hekel gekregen aan dat onschuldige meisje. 

Diezelfde dag nog spraken Delly, Glimmer, Cato en ik af. Na onze les over messen werpen hadden we nog genoeg tijd om met elkaar te praten voordat de rest kwam. Delly sprak gelijk.

''Dat kind moet weg. Zij of ik,'' zei ze. Glimmer knikte instemmend. ''Ja dag, dat ga ik niet doen. Katniss is gewoon aardig. Misschien houdt Peeta wel helemaal niet van je,'' zei ik. Dat had ik beter niet kunnen doen. Gelijk voel ik een klap op mijn wang. Cato stapt gelijk tussen Delly en mij in.

''Jullie doen beter mee. We zijn al veel te lang vrienden om door dat kind uit elkaar getrokken te worden. Jullie gaan met ons mee. Doen jullie dat niet, zal dat jullie bezuren. Dan is Katniss niet de enige die er van langs krijgt. Weet dat wij allebei jullie zwakke plekken goed kennen,'' zei Glimmer dreigend. 

Mijn ogen groeiden. Nee, dit kon ze niet doen. Cato sloeg zijn armen beschemend om mij heen. Hij keek me diep aan. Pijn was overal te lezen. Als we mee gingen, verloren we vrienden. Als we weigerden, zal ons leven voorgoed voorbij zijn. Zodra vijanden je zwakke plekken weten, zijn ze onverslaanbaar.

Dus Cato en ik kozen voor hun. Dat is nu drie maanden geleden. Denk ik. We hebben opdrachten gekregen, we hebben walgelijke dingen moeten zeggen om Delly en Glimmer tevreden te houden. Zoals vandaag. 

*********************

Katniss had al genoeg meegemaakt. Verstoten worden, lang moeten leven zonder een dak boven haar hoofd of voedsel op een bord. Daarnaast zag iedereen haar als een zwerver. Iedereen die roddelt. Iedereen denkt haar te kennen. Dat denk ik helemaal niet. Je ziet dat ze gebroken is van elke opmerking. Iedereen die lacht wanneer ze huilt. Iedereen die haar een zwakkeling vond. Terwijl Cato en ik wel beter wisten. Ze was gewoon te sterk voor een veel te lange tijd. 

Vandaag liep alles uit de hand. Cato en ik hebben vreselijke dingen gezegd. Cato heeft Peeta, zijn beste vriend, moeten trappen. We hebben moeten zien hoe hij, Katniss, Finnick, Annie, iedereen onder onze woorden leed. En tja, we kregen er geen straf voor. Al zou ik dat meer dan terecht hebben gevonden voor wat wij gedaan hadden. We hebben onze vrienden verraden en gebroken. 

*********************

''Clove, gaat alles wel goed?'' vraagt Cato wanneer we nu, in de avond, op bed liggen, samen. ''Ik wil niet meer,'' zucht ik. Meer uitleg hoef ik niet te geven. Cato weet precies wat ik bedoel. ''We komen er wel uit. We moeten uit dit curcuit komen en proberen onszelf weer te vinden. Ik wil dit ook niet meer, maar we hebben elkaar,'' fluistert hij. Ik kijk hem aan en buig mijn hoofd naar hem toe. 

Op het moment dat onze lippen elkaar raken, gaat de bel. Cato kreunt en springt uit het bed. Ik volg hem naar de voordeur. Daar staat iemand die ik niet had verwacht. Peeta met zijn vader. En achter Peeta? Daar staat Katniss. 

---------------------------------

Jullie wilde een stukje vanuit Cato, ik heb er Clove van gemaakt. Dit verklaard hun gedrag.  

En jaaa, ik ben een beetje gemeen nu. Maar wat willen jullie nu lezen? Welke POV? Peeta? Katniss? Clove? Cato?

Let me know!

Comment wat je van dit verhaal vond en eventuele tips voor hoe het verder moet gaan. Ik hoor graag wat jullie gedachten zijn.

Vote alsjeblieft als jullie het goed vonden! Volgens mij hoef ik nu nog maar 14-16 votes, en dan heb ik er 500 in totaal! 

Toodles! <3 -xxx-