Hunger Games High

Chapter 15

Peeta's P.O.V.

''Pap, nee, het is goed zo. Er naartoe gaan zal toch niet werken,'' zeg ik fel tegen mijn vader. ''Peeta, het is niet veilig voor jullie allebei als dat groepje zo door blijft gaan! Je moeder heeft je al op moeten halen! Peeta, dit kan zo niet langer, en als de school daar niets tegen doet, moet ik het wel doen,'' zegt mijn vader boos. Katniss kruipt bang achter mijn rug. Ik sla mijn armen van achter om haar heen. 

Mijn vader stond al op ons te wachten toen mama de oprit op reed. Hij was razend. Niet op ons, op Cato, Clove, Delly en Glimmer. Ze zijn alle vier wel eens bij ons geweest, mijn vader mocht ze allemaal wel. Hij snapt het ook echt niet dat ze zo veranderd zijn. 

''Ik kan het bij Delly en Glimmer nog ergens begrijpen. Ze waren altijd wel anders dan jullie. Maar Clove en Cato? Nooit gedacht,'' zegt mijn vader zacht. ''Ik begrijp het, maar waarom moeten Katniss en ik dan mee?'' vraag ik.

''Dan kunnen ze moeilijk liegen, Peeta. Dit is niet iets voor ze, dat weten ze allemaal. Ze krijgen gewoon een kans om alles uit te leggen,'' legt hij uit. Ik snap het nog steeds niet. Maar het zal wel. Mijn vader heeft een soort macht hier in huis, zonder dat hij het echt wilt. Ik heb veel bewondering voor hem, dus doe ik echt alles wat hij van me vraagt. 

''Is het wel zo veilig om Katniss mee te nemen?'' vraagt mijn moeder. ''Maak je geen zorgen, ik ben er, ik durf te wedden dat ze niets doen bij degene die de voogd over haar draagt,'' zegt mijn vader. De blik in zijn ogen is al zo bekend. Hij zou graag willen dat hij een vader zou kunnen zijn voor Katniss. Maar niemand die die man kan vervangen. 

Dus daar gaan we dan. We zitten in de auto van papa, rijden naar het huis van Clove. Ik weet dat Cato daar ook wel zou zijn. Van Glimmer en Delly weet ik het niet. Katniss kauwt zenuwachtig op haar nagels. Ze vind het doodeng. Snap ik ook wel, ze waren vrij afstotend naar haar op het begin, maar dat zijn Cato en Clove. Die zijn daar niet zo snel in. Als je ze leeft kennen, zijn ze ontzettend aardig. Daarom heb ik nooit gesnapt dat ze zo veranderd zijn. 

''We zijn er,'' zeg papa zacht. Katniss begint te trillen. ''Niks aan de hand, Katniss. Blijf maar achter me. Er gebeurt niets,'' fluister ik in haar oor. Ze reageert er niet op. Ik stap de auto uit en open de deur aan de kant van Katniss. Ze trilt nog steeds ontzettend. Ik help haar de auto uit en pak haar hand. ''Het is oké, ik bescherm je,'' fluister ik. ''We weten beiden hoe dat uitpakte,'' fluistert Katniss gespannen. Daar heeft ze een punt.

''Ik ben erbij, Katniss. Het is goed,'' zegt papa tegen haar. Katniss knikt, maar weigert naast me te komen staan. Ze blijft achter me staan. Ze pakt mijn hand en knijpt erin. Ik knijp zachtjes terug. We lopen naar de voordeur van Clove's huis en bellen aan.

Cato doet open, met Clove achter hem. Ik staar ze strak aan. Clove schrikt duidelijk. Verse tranen lopen nog over haar wangen. Cato laat zich, zoals gewoonlijk, minder snel kennen, maar het is te zien dat hij ook schrikt. 

''Goedenavond, mogen we even binnen komen? Ik denk dat ik niet meer hoef uit te leggen waarom,'' zegt mijn vader op een sociale toon. Cato kijkt ons even verbaast aan en opent dan de deur wat wijder. ''Natuurlijk, meneer,'' zegt hij. Cato en Clove lopen wat verder de gang in, zodat wij naar binnen kunnen. Ze begeleiden ons naar de woonkamer, waar we aan tafel plaats nemen.

Katniss kijkt doodsbenauwd naar haar handen. Ik pak haar hand, als teken dat alles goed komt, maar dat werkt niet. 

''Goed, we weten allemaal wat er gaande is op school. Ik weet het alleen in vage lijnen, maar het gaat veel te ver als mijn kinderen niet normaal over de gangen kunnen lopen. Ik ben de afgelopen maanden al vaak genoeg gebelt door de school met de vraag of ik Peeta of Katniss op kan halen. Het is niet meer veilig voor ze. Ik weet dat Glimmer en Delly hier ook bij horen, daar spreken we later nog mee. Maar wat mijn vraag was; waarom? Jullie waren zulke goede vrienden. Wat is er mis gegaan?'' vraagt papa beleefd. 

Cato en Clove kijken elkaar zenuwachtig aan. Uiteindelijk is het Cato die begint.

''Er is heel wat mis gegaan, meneer. U moet weten dat we dit niet vrijwillig gedaan hebben,'' begint hij. Ho, wacht even. ''Niet vrijwillig?'' vraag ik wat bot. De pijn schiet in Cato's ogen.

''Nee, we zijn gedwongen. Peeta, de enige reden dat Delly in de groep wilde, is omdat ze jou wilde. Ze 'houdt ' van je. Je weet dat Delly en Glimmer ons goed hebben gepest in de eerste klas. Ik ben nog steeds bang voor ze. Ze weten al mijn zwakke punten. En ja, ze zijn zo gemeen dat ze die zonder na te denken alles in de strijd gooien.'' Dat kan ik nog begrijpen. Maar toch. 

''Toen Katniss op school kwam, was het al snel duidelijk dat je iets voor haar voelde. Geen idee of je het zelf door had, maar we zagen het allemaal. Delly dus ook. En omdat Glimmer en Delly altijd hetzelfde denken, was Glimmer het met haar eens dat Katniss weg moest. Ze hebben ons bedreigd. Ze zouden ons net zo behandelen als dat ze in de eerste deden,'' gaat hij verder. Oké, die begrijp ik ook. Clove en Cato zijn beiden vreselijk behandeld in de eerste klas. Clove gaat verder.

''We hebben nooit gemeend wat we zeiden. Delly en Glimmer lieten het ons simpelweg zeggen. Elke dag kregen we een sms met wat we allemaal moesten zeggen. We wilden niet, maar we waren te laf om te stoppen. Na een tijd had het geen zin meer om te stoppen, want we zouden het toch niet meer goed kunnen maken,'' zegt ze zacht. Naast mij begint Katniss zacht te huilen. ''Wacht heel even,'' fluister ik. Ik neem Katniss mee naar de gang en neem haar in mijn armen.

''Ze gebruikten me om er zelf beter van te worden,'' fluistert ze. Ik druk haar dicht tegen me aan en laat haar even huilen. Ze weet natuurlijk niet wat er tegenover stond, maar ze heeft gelijk. Ze is 'gebruikt'. Na een minuut of 10 kijk ik haar aan. ''Denk je dat je weer naar binnen kan?'' vraag ik. Katniss knikt licht.

Als we weer naar binnen lopen, zie ik dat Clove het ook niet droog heeft gehouden. Ze zit snikkend op Cato's schoot. Dat zegt veel. Clove is nooit een persoon geweest dat snel huilt. En acteren kan ze ook niet. 

''Wat er vandaag gebeurde, liep echt ontzettend uit de hand. Het spijt me, Peeta, voor het trappen tegen je rug. Het spijt me, Katniss, dat we zo verschikkelijk naar je zijn geweest omdat we onszelf wilde beschermen. Het spijt me dat ik me zo vreselijk heb gedragen om er zelf beter van te worden,'' zegt Cato met een brok in zijn keel. 

Ik kan horen dat hij dit meent. ''Het spijt mij ook. Vooral naar jou toe, Katniss. Ik heb walgelijke dingen gedaan, daar heb ik ook veel spijt van,'' zegt Clove zacht. Tot mijn verbazing antwoord Katniss.

''Ik ben bereid jullie te vergeven, als jullie stoppen met dit alles en gewoon jezelf zijn. Dat jullie me een eerlijke kans geven. Dat jullie me eerst leren kennen voordat er nog wat over mij door de gangen gaat,'' fluistert ze. Clove kijkt opgelucht. Ze reikt over de tafel naar Katniss' hand. 

''Dat beloof ik,'' zegt ze. 

--------------------------------

Nog een stuk vandaag! Jeuj!

En nog 13 votes, dan heb ik er 600 in totaal! Aaah!

Hopelijk vinden jullie dit een goed stuk, want ik ben er niet helemaal weg van, merk ik...

QOTD: Wat moet ik in het volgende hoofdstuk schrijven? Een lief hoofdstuk? Leuk voor de afwisseling? Let me know!

Toodles! <3 -xxx-