Hunger Games High

Chapter 34

"Ik ben zo blij dat ik ze weer heb gezien," zeg ik tegen niemand in het bijzonder. Peeta en Prim lachen. ''Ze waren ook overduidelijk blij om jou weer te zien,'' zegt Prim. Ik glimlach en laat me weer in Peeta's armen vallen. Hij trekt me dicht tegen hem aan. 

''Hoe laat moet je morgen bij Annie zijn?'' vraagt Peeta na een tijdje starend naar de tv. ''Ik weet niet, ze zou me er nog over sms'sen,'' zeg ik. Peeta knikt. ''Wil je mijn jurk zien?'' vraagt Prim terwijl ze springend van de bank af gaat. Ik glimlach en sta ook op. ''Natuurlijk,'' zeg ik. Prim glimlacht met haar tanden bloot en trekt me de trap op. 

''Wacht hier, dan ga ik hem aantrekken,'' zegt ze als ze me op haar bed neer zet. Ik knik en kijk naar een rennende Prim. Ze rent op en neer van haar kast naar haar badkamer. Als ze alles heeft, slaat ze haar badkamerdeur achter haar dicht en draait ze het op slot. 

Dat deed ze eerder nooit. 

Ik hoop heel erg dat het niet waar is, maar ergens ben ik bang dat ze dit aan het huis van Plutarch over heeft gehouden. Ze liepen natuurlijk niet zomaar onze badkamer binnen, maar het feit van naakt zijn en weten dat iemand zomaar binnen kan lopen maakt mij ook nog bang. Prim is kleiner, is altijd al sneller bang geweest. Het had vreselijk voor haar moeten zijn. Godzijdank zijn we daar beiden niet meer. 

''Ogen dicht!'' klinkt er door de dichte badkamerdeur. Lachend sla ik mijn handen voor mijn ogen. Ik hoor hoe de deur open gaat, zachte voetstappen over de harde houten vloer lopen en val voor me stil blijven staan. ''Open ze maar!'' zegt ze enthoustiast. Ik haal mijn handen van mijn gezicht.

Prim ziet er geweldig uit. Ze ziet er ouder uit in haar lange jurk. Het is wit van de bovenkant, met een soort gaas over de witte stof wat zich vormt tot een band rond haar nek. Een goud lint accentueert haar middel terwijl een lichtblauwe stof reikt tot haar tenen. ''Heeft de moeder van Peeta gekocht, speciaal voor Annie's en Finnick's bruiloft,'' zegt ze enthousiast. Ze draait wat rondjes terwijl ze hoog giechelt. 

Ik sta op en geef haar een knuffel. ''Je ziet er geweldig uit, Prim,'' zeg ik zachtjes. ''Wacht maar tot je jouw jurk ziet, het stond zelfs goed op Johanna. En geloof me, in veel dingen voelde Johanna zich niet prettig,'' zegt Prim grinnikend. ''Was jij erbij toen ze de jurken gingen passen?'' vraag ik verbaast. Prim knikt. ''Sterker nog, ik heb die jurk gevonden,'' zegt ze trots. 

******************************

''Nog heel even, je haar is bijna klaar,'' zegt Rue achter me. Ze heeft aangeboden om Annie te helpen op de bruiloft, waarbij dit haar taak werd. Ze pkat de laatste plukken en speld iets in mijn haar, waarschijnlijk de witte zeester. Daarna helpt ze me overeind. 

Aan de hakken zelf hoef ik niet te wennen. Ik kreeg hogere een paar weken geleden. Maar de lengte van de jurk maakt het erg moeilijk om te lopen. Ik struikel bijna over de stof. 

Vandaag is de bruiloft. Gister hebben we al een soort generale repetitie gehad zonder Finnick en Annie, zodat wij zelf weten wat er vandaag allemaal zou gebeuren. Ik mag samen met Peeta langs de rijen met stoelen lopen die netjes in het zand geplaats zijn. Er is een verharde grond aangelegd op de plekken waar we moeten lopen, zodat we gewoon schoenen aan kunnen. 

Ik sta naast Johanna, Clove en Annie's zus. Onder haar jurk zie je duidelijk de couturen van een ronde buik. Dat is waar ook, de test die Finnick op de badkamer van Annie vond was positief, alleen was die test van haar zus. Ik was het bijna vergeten. 

''Hebben jullie Annie al gezien?'' vraag ik. Iedereen schud zijn hoofd. ''Ik ben er,'' hoor ik Annie achter me. Iedereen's mond valt open, maar ik sta met mijn rug naar haar toe, dus ik kan het niet zien. Ik draai me snel om. 

Annie ziet er werkelijk te mooi voor woorden uit. Haar jurk is lang, heeft een strak lijfje, maar loopt steeds verder uit. Het is strapless en heeft zilvere stenen in het midden van haar buik. Haar haar zit in een losse knot, met een witte veer in haar elastiek. Ze heeft een simpele ketting rond haar hals, haar nagels zijn netjes gelakt en ze heeft een boeket van blauwe rozen in haar hand. Een mooiere bruid bestaat bijna niet. 

Ik ben de eerste die haar omhelst en merk dat ze helemaal trilt. ''Bne je zenuwachtig?'' vraag ik. Annie knikt licht. Clove pakt haar handen. ''Dat hoeft toch helemaal niet? Je gaat trouwen met de jongen waar je al zeker vier jaar iets mee hebt. Je kent hem beter dan wie dan ook en je hebt nog steeds ja gezegd toen hij je ten huwelijk vroeg,'' zegt ze. ''En wij staan achter je, je doet dit niet alleen. We zullen je er ook doorheen helpen, totdat je ons niet meer nodig hebt,'' maakt Johanna het verhaal af. 

Annie kijkt ons allemaal met tranen in haar ogen aan. ''Ik had voor geen betere vrienden kunnen wensen,'' zegt ze terwijl ze hevig onder haar ogen wrijft. We lachen en geven haar een groepsknuffel. 

Uiteindelijk loopt de vader van Annie naar ons toe. Haar moeder volgt er snel achteraan. We besluiten haar even alleen te laten, haar ouders zullen de troost wel van ons over nemen. We lopen naar de plek waar de jongens klaar zullen staan. Stiekem verheug ik me al op het moment dat Peeta en ik samen langs de rijen lopen. Iedereen laten zien dat ik er weer ben en dat we zelfs dat hebben overwonnen.

Ook al weet niemand iets van mij, laat staan dat ik weg was, maar dat laten we achterwege. 

De jongens staan al klaar als we naar buiten lopen. Ik loop snel naar Peeta en geef hem een knuffel. ''je ziet er geweldig uit,'' zeg ik terwijl mijn wangen rood kleuren. Peeta drukt zijn voorhoofd tegen de mijne. ''Gelukkig mag ik dat ook over jou zeggen,'' fluistert hij, waarna hij zijn lippen op de mijne drukt. 

------------------------

Hiernaast een foto van de jurk van zowel Prim als Annie 

Men, geweldig, jurken zoeken voor bruiloften. Ik heb al goede gezien voor een volgende *hint hint*

Toodles! <3 -xxx-