SELPHIE'S POV
Nakauwi na ako sa engrandeng mansyon ko. Hinatid naman ako ni Axe tapos hinatid din niya si Veronica sa kanyang condo. Nangangati na nga ako kanina eh! Gusto ko nga nung bumaba dahil sa ka-sweetan ng dalawa!
Nilalanggam na sila!
"Ma'am, telepono po." sabi ni Yaya Luz. Nakaupo kasi ako sa engrandeng sofa namin at nanunuod ng Adventure Time sa engrandeng super duper oh-so flat t.v. screen ko.
Kinuha ko naman sa kanya ang home phone. "Yis hilow?"
"Uhm, is this Ms. Selphie?" sabi ng taong nasa kabilang linya.
"Yis, dawho is diz?" tanong ko naman sa kanya habang nakataas ang aking kilay. Okay lang, di rin naman niya makikita eh.
"Oh, ah this is butler Sebastian. Master Larry's butler." pagpapakilala niya. Nag-cross legs naman ako habang inaabot ang remote tsaka hininaan ko din yung volume ng t.v.
"Ok so what?" sabi ko. Eh ano namang kinalaman at problema ko dun kay Carrotspoon hindi ba?
"Well, uhm.. he needs you." sagot niya na dahilan para manlaki ang tenga ko. Tenga. Kasi nga, dun pinakamalapit ang telepono hindi ba? Common sense dre!
"Por what?" taka kong tanong.
"Por...por, what?" hala! Anyare? Sinunod lang yung sinabi ko? Lecheng butler 'to oh! Sarap hampasin ng tray!
"Ugh! I sed, por what? Why shud I go to him?" pagkaklaro ko naman. Kailangan eh. Baka kung ano pang isipin niya sa akin hindi ba?
"Actually Ms. Selphie.. my master is in the hospital. The doctor said he only has five days left!" pagpapaliwanag naman niya. Anong five days? Dinadalaw din ba siya ni Mother Earthlaloo?
"Payb deys? Why?" gulat kong tanong. Tumayo narin ako sa kinuupuan ko at nagmamadaling naglakad patungo sa engrandeng staircase namin papunta sa engrandeng silid ko, nang biglang...
*toot toot toot toot*
Naputol yung tawag!
"Ma'am, andito po si Neneng." matamlay naman na sabi ni Yaya Vi. Ewan ko nga kung san siya galing dahil bigla lang siyang sumulpot sa likuran ko, eh sa pagkakaalam ko, wala namang tao sa engrandeng sala bukod sa akin! At! Naputol pa nga yung tawag kanina dahil nakalimutan kong may cord pala yung telepono!
"3hy0wSxz b3hsxzfRi3nD!" bati sa akin ni bff habang naglalakad patungo sa direksyon ko.
"Eyowz din bee-ef-ef!" sigaw ko naman sa kanyap.
Hinila ko nalang siya at umupo kami sa engrandeng sofa. Kinurot ko ang braso niya. Mahina lang naman eh tsaka sanay na rin siya noh!
"Bee-ef-ef, alam mowz, may taong biglang tumawag sa akin tapos pinapapunta daw ako ni Carrotspoon sa ospital. Kailangan niya daw ako. Ewan ko nga lang kung bakit eh." sabi ko kah bff. Syempre, sinabi ko sa kanya dahil walang taguan ng sikreto kami nh bff ko noh!
Nanlaki naman ang kanyang mga mata at tiningnan niya ako. "VaHk3ht dAw b3hsxz?" tanong niya.
"Aba, malay ko bee-ef-ef! Naputol yung tawag kanina eh" pagpapaliwanag ko naman sa kanya sabay abot ng aking mga kilay.
"At Vak3ht paRaNg ayAw m0w nAhmang mAgpUntAh d0wn? tanong ni bff Neneng habang nakangiti.
Bakit sa ngiting iyon eh may nava-vibes akong hindi tama?
Hmmmmmmmmm.
SUBAYBAYAN......................
(A/N: BUKAS NA YUNG EPILOGUE 'KUNO' GUYS AH! LUTANG NA AKO JAJAJAJAJAJA. BOT. KOMENT. PALOW. ANONG MASASABI NIYO SA MINADALING UD NGAYON? HAAAHHA
LOVE, BONGGANGFEELINGOTPWTOR
