Gece odamın balkonuna çıkmıştım. Kulağımda kulaklık, elimde kahve... Her zamanki gibi. Kahveden bir yudum daha aldım ve Ay'ı izlemeye devam ettim. Çevresindeki yıldızlar ona boyun eğercesine yanıp sönüyorlardı. Sanki Ay güzel bir kraliçeydi yıldızlar da hizmetkarları... Bu kadar asil bir gök cisiminin Güneş'in ışığını yansıtması ne kadar da adaletsizdi. Sonuçta Güneş sadece boyun eğmeyen bir yıldız değil miydi?
Dışarıdan gelen sesle kulaklığımı çıkardım. Kaşlarımı çatıp gülümsedim. Nasıl bir tesadüftü bu böyle. Birisi gitarla şuan dinlediğim şarkıyı çalıyordu. Gripin-Aşk Nerden Nereye. Ayaklarım çoktan benden habersiz yangın merdiveninden aşağıya inip karşımızdaki villaya gitmeye başlamıştı. Ama bu villa boştu kim burada şarkı söylüyordu ki? Parmak uçlarımda yükselip duvarın arkasıdaki garaja baktım. Tahmin ettiğim gibi bir çocuk elektro gitarla çalıyordu. Bir yandan da söylüyordu. Yüzünü pek göremesem de şekilli vücudu ve sarı saçları ben burdayım diyordu. Sesi o kadar güzeldi ki. Duvara sırtımı döndüm ve aşağıya doğru kayarak oturdum. Gözlerimi kapatıp bu güzel sesli çocuğa eşlik ettim. Ses biraz daha bana yaklaşınca çocuğun duvarın öteki tarafına oturduğunu anladım. Beni duyduğunu umursamadan söylemeye devam ettim. O gitarın tellerine vurdu, gecenin karanlığına karışan sesler yıldızları dansa kaldırdı, Ay ve ben ise sadece gözlerimizi kapatıp ruhumuza dokunan o sesin yaktığı ışıkları yansıttık...
.........
Kocamaaan bir yaz tatilini devirdikten sonra işte yine canım (!) okulumun önündeyim. Saygınlar Lisesi. Ayağımla beynim savaş içerisinde.
"Kumsaaaağğğlll"
Bana böğüren kişiye döndüm aslında dönmesem de o kişinin pek bir süperella kankam Burcu (daha doğrusu Curcu) olduğunu biliyordum. Sanırım tatilde özlediğim sınırlı kişilerdendi. Yanıma gelen Curcuma sıkıca sarıldım. Daha doğrusu sarılmak zorunda kaldım hayvan gibi sıkıyor yahu.
İki üç sohbet ede ede sınıfa doğru ilerledik ve sevgili curcucum bana İngiltere'de yaşadıklarının bir özetini geçti. Yani susmadı. Gjdjdjfkgj Yol ayrımına geldiğimizde kantine doğru saptı ve
"Kumsağğl ben kantine gidiyorum su alıcam sen de ister misiğğn?" Dedi Curcu.
"Oluğğr" diye böğürdüm. tabiki de o benim kankam alsın işi ne. Sınıfa doğru yürümeye başladım bir taraftan da telefonla oynuyordum. Merdivenlerden çıktım.Tam döneceğimde bir şeye çarptım. Acayip sert bir şeye. Galiba duvara. Kafamı kaldırdım.
"Önüne bak seni aptal."
Önümdeki konuşan duvara baktım. Durun bir dakika aptal mı dedi o.
"Sensin aptal gerizekalı insan bir sinyal verir." Dediğim şeyin saçmalığıyla yüzümü buruşturdum.
Bana sanki iki kafalı atmışım gibi baktı. O bana böyle bakarken daha fazla konuşmak istemedim ve "Ne bakıyorsun çekil şurdan" diye ittirdim. Daha doğrusu ittirmeye çalıştım. Hareket etmiyordu. Sarsılmamıştı bile. Gözlerini devirdi. "Kızım çarpan sensin farkında mısın?"
"Çarpılan da sensin nolmuş yani?"
Yine gözlerini devirdi.
"Çarpılmış biri olacaksa anca sen olursun, şu tipe bak gerizekalı." Dedi ve beni öyle bir ittirdi ki duvara uçtum. "Oha yavaş küçük ayı!!" Diye bağırdım arkasından. Hiç arkasına bakmadan aşağı inmeye başladı. Sinirle yere düşen telefonumu aldım. Sınıfa doğru ilerlemeye başladım. Aptal çocuk bana çarpılmış demişti ya!
