for the love of margarita (marge tejada's love)

One good reason to stay but too many reasons to step out.

TEXT MESSAGE FROM REX:

CONTACTED HIM ALREADY, HE DOESN'T KNOW YOU ARE THE ONE HE GONNA MEET THERE, BESIDE THE CHAPPEL AT 4PM, THAT'S HIS ONLY FREE TIME SORRY BUT YOU NEED TO PASS ON YOUR TEM'S JOGGING, MARGE HOLD YOURSELF OK? YOU ARE TOO EMOTIONAL PA, AND IF YOU NEED ME JUST TEXT ME.

MARGE'S POV:

4 pm na wala pa siya, mag isa lang ako dito sa gilid ng Chappel, infairness naman talaga kay Rex marunong pumili ng place, walang ibang taong makakakita samin.

"Sorry bro med----------Marge" si Anjo halatang nagulat

MARGE: Hi Anjo, Sorry ha kailangan ko pang kontsabahin si Rex para lang dito, di ko kasi alam kung paano e, baka din kasi ayaw mo na rin ako makausap

ANJO: Uhmm Marge...ano kasi may training pa kami, ano ba yung sasabihin  mo?

MARGE: Itatago mo padin ba sa akin? Anjo alam ko na,wala kang training na hinahabol.

ANG TAGAL NIYA BAGO NAKASAGOT, NAKATINGIN LANG SIYA SA ISANG DIRECTION, KINAKAGAT ANG LABI, GANYANG GANYAN SIYA PAG NAI-STRESS SIYA.

ANJO: Alam mo na pala kaagad? Kala ko matatagalan pa bago mo malalaman e, pero siyempre nakalimutan ko nga pala, yung mga kaibigan at teamates ko kaibigan mo din.

MARGE: At di mo din pala sinabi sa kanila na wala na tayo? Kungsabagay ako nga e nahirapan din aminin kila ate Aly na wala na tayo.

ANJO: Atleast naamin mo na sa kanila, atleast you are not dragged by a loser boyfriend now, tignan mo nga naman kahit paano na spare padin kita sa kahihiyan.

FUSTRATIONS WRITTEN ALL OVER HIS FACE, PAKIRAMDAM KO DOWN NA DOWN PAKIRAMDAM NIYA NGAYON, AND I HATE TO SEE HIM LIKE THAT, IT HURTS ME THE SAME WAY IT HURTS HIM.

MARGE: Anjo ano kaba? I doesn't matter, and I don't care anymore if you play or not for the school.

ANJO: Naalala mo nung bago palang tayo? Sabi ko sayo "i want to be the perfect boyfriend for you" tapos sabi mo "you are perfect already for me, kasi mabait, romantic, understanding, loving..." at kung anu ano pa ako, na sabi mo you are contended kung ano man ako.

MARGE: Hanggang ngayon ganun padin naman e, honestly that athletic scholarship, doesn't matter to me, kung di kana maglalaro for the school then be it.

ANJO: You don't understand Marge, All those years ng buhay ko, atlethe ako, yung pagkakapasok ko sa Ateneo dahil sa Volleyball napaka laking pride ang binigay nun sa akin, dahil ibig sabihin nun lahat ng pinaghirapan ko nun nagbunga, ibig sabihin magaling ako.

MARGE: Athlete din ako Anjo kaya alam ko kung ano nararamdaman mo, pero pwede kapa namang bumalik sa team e, kaya mo, may paraan naman.

ANJO: Di mo ako naiintindihan dahil di ka lalaki, kung ikaw nasa kalagayan ko, mahihiya ka ng makita ng mga tao at alam mo na ang iniisip nila na "grabe di na siya naglalaro 1 year palang provision na agad" tapos may mababasa ka sa twitter na mga posts ng fans na "he doesn't deserve marge ang layo nila" nakakalalaki yun Marge.

MARGE: At dahil lang sa mga dahilan na yan basta mo na lang itinapon yung kung anong meron  tayo? Ang unfair mo naman Anjo, yan lang ba ako sayo ha? (di ko na napigilang umiyak)

ANJO: Marge di lang naman basta ganun yun e, at alam mo kung ano ang unfair? Yun yung malaking difference nating dalawa, na sabihin na nating parang pang Teleserye na dahilan pero yun ang totoo, ang totoo ang layo ng kalagayan natin sa buhay, ikaw ba kahit kailan narinig mo sa parents mo na "o tipid muna tayo this month medyo gipit e" hindi diba? kasi ang Dad mo magaling sa field niya, tapos dalawa lang kayong magkapatid, ako kahit yata anong kayod ng Daddy ko at kahit malaki sweldo niya,ang dami niyang binubuhay. Ikaw mula pagkabata mo achiever kana di lang sa volleyball, kahit di ka nga yata mag volleyball makakapasok ka ng ateneo e, e ako mas lamang yung kaya kong gawin sa court kesa sa classroom kaya ako nakapag Ateneo. At ngayon sa tingin mo, paano kakayanin ng Dad ko ang tuition fee this sem na hindi ako scholar?