Love Always Finds A Way (Taglish) [OlStan]

Part 1

Lizzie's POV

    It was another boring day at work. Doing the same old thing, doing the same old job. Nakakapagod din na araw-araw, parehong trabaho ang ginagawa mo. What am I doing? Mag-type, mag-print, mag-photocopy, magsulat, mag-receive ng calls from clients at mag callback. Magreply sa e-mail if necessary. Repeat. That's what i'm doing, every single day! Ano nga ba ang trabaho ko? Surprise! Secretary, Assistant ng Property Manager.

I started working on this company 6 months ago. Kilala ng ate ko ang Property Manager, close friends sila. So she referred me. Sakto, kaaalis lang ng dating Secretary since she's pregnant that's why I'm hired.

Nangalumbaba ako, habang tinitignan ang mga folders na nasa ibabaw ng desk ko, pati na ang emails sa inbox ko. Di naman mahirap ang trabaho sa totoo lang. Ano'ng mahirap sa pag receive ng calls, pag callback, pag reply sa e-mails, pag photocopy, pag-print at pagta-type. Wala talaga diba?

Ang mahirap kasi, kasama mo sa room yung Property Manager! Well, he don't care with what I do as long as I do the job. Hindi din naman s'ya demanding. He doesn't ask too much from me. Nagkakaron lang talaga ko ng trabaho kapag sobrang tambak ng trabaho sa kanya. You see, the Property Manager is independent enough, if he can do it, he will do it without calling my attention.

Yeah, minsan binibigyan ko ng coffee. Pag maganda ang gising ko. Haha Pero pag hindi, bahala s'ya sa buhay nya. And he doesn't seem to care kung bigyan ko s'ya ng coffee o hindi.

Ayun na nga, bakit nga ba mahirap na magkasama kami sa isang room? Actually, may cubicle naman ako. Imagine this, isang malaking room. Ang pinto ng room nasa right side. Nasan ang cubicle ko? Nasa dulo, left side pagpasok mo ng room.

Going back sa mahirap na nasa isang room kami.. Ganito kasi, lalake ang Property Manager - yung boss ko. Surprise! Ayun na nga, since may sarili s'yang room.. Allowed s'ya na papuntahin ang mga "girlfriends" n'ya. Yes, girlfriends! Meron yata s'yang dalawa ngayon. Sa six months stay ko, iba't-ibang mukha ng babae na ang nakita ko. May mga legit na clients. Meron din "clients turned girlfriend"

I really don't care kung magpapunta s'ya ng girlfriends sa office. Not my business, i'm here to work and help him out with the job. Problem is, hindi ko maiwasan marinig 'yung harutan nila. Tawanan, nope - hagikhikan. Yung tipong nagkikilitian sa kung saan-saang parte ng katawan. Meron pa! One time may umuungol. Hindi ako tanga sa mga ganun, I know what they're doing without seeing them. Simula nung magkaron ng ganong incident, I made sure na meron akong headphone.  Nakaka-distract sa totoo lang. Minsan, gusto kong lumabas na lang ng room kapag may pumasok na babae, problem is.. Hindi nasasakto na break or lunch time ko. Minsan nga, gusto kong pagsabihan, "Sana naman itapat mo na break or lunch time ko pag pupunta ang mga girlfriend mo." But you see, i'm not in position to do that. Boss ko s'ya.

"Liz.."

Tumayo ako, naglakad ako papunta sa desk n'ya. "Yes?"

"Hindi ba maganda ang gising mo?" He asked without looking at me.

"Ah, maganda naman. Bakit?" Nakatingin ako sa kanya, nakakunot ang noo ko. Anong pinagtatanong nito?

"Ok. Kala ko hindi maganda gising mo. May nakalimutan ka kasi." He continued saying, his eyes still fixed on the documents.

Lalong kumunot ang noo ko. Ano ba pinagsasabi nito? Nagawa ko naman lahat ng pinapagawa n'ya kahapon, matagal pa naman ang oras para ipasa ko yung mga documents na binigay nya sakin. Ano'ng nalimutan ko?

"Forget it. Go back to your work." Utos n'ya.

Nagkibit-balikat ako. Bumalik ako sa cubicle. Sinimulan ko ng tignan ang mga documents na binigay n'ya sakin. Kinuha ko ang folder na nasa ibabaw.

Naramdaman ko ang pagtayo n'ya sa office chair, nagpunta s'ya sa table na tapat ng cubicle ko. Nandun yung electric thermos pot, sachets ng instant coffee, coffee, sugar at cream container.

So that's what he's talking about na nakalimutan ko. Nalimutan ko s'yang ipagtimpla ng kape! Natawa ko, napailing. Sinulyapan ko s'ya. Ininom yung tinimpla n'yang kape, nilunok. Nanlaki ang mata ko ng itapon n'ya sa trash bin yung tinimpla n'ya. Ano'ng nangyari? Biglang balik yung mata ko sa documents nung humarap s'ya sa cubicle ko. Naramdaman ko na lumakad na s'ya pabalik sa desk nya.

"Ipagtitimpla ko ba? Eh bakit nga kasi hindi ko s'ya pinagtimpla kanina?" Tanong ko sa isip-isip ko.

Since hindi ako makaconcentrate sa documents, at hindi matahimik ang kalooban ko. Tumayo ako, nagpunta sa coffee station. One teaspoon ng kape, One and a half teaspoon ng sugar, half teaspoon ng creamer. Voila! Yun ang mix ng coffee na tinitimpla ko para sa kanya. Nagtimpla na din ako ng para sakin. Ang bango kasi ng coffee. Sabi ko di na ko magkakape.

Dinala ko sa kanya, ang kape. Nakafocus ang mata n'ya sa screen. Nilapag ko sa desk. Bumalik ako sa coffee station para kunin ang kape ko, tapos bumalik na ulit ako sa cubicle.

Ilang minuto lang, nakarinig ako ng paghigop. Iniinom na n'ya yung kape. Ang weird nito, nagtimpla, tinapon? So meaning to say, di n'ya nagustuhan yung tinimpla nya.

I started working again. Napatingin ako sa pinto nung may kumatok. Bumukas.

Kinuha ko ang headphone ko sa bag.

"Sweetie. How are you?" Lumakad ang babae papunta sa desk ni Sebastian. "Who do your coffee?"

Nilagay ko ang headphone. Left ear, done. Right ear, done. Both are covered! Tinignan ko ang playlist. Pinindot ko ang Oldies. Don't judge me, mas gusto ko yung mga Oldies na song, kesa sa mga bagong kanta ngayon.

Tired of feeling all by myself
Being so different from everyone else
Somehow you knew I needed your help
Be my friend forever

I never found my star in the night
Building my dream was far from my sight
You came along and I saw the light
We'll be friends forever

I can't face the thought of you leaving
So take me along
I swear I'll be strong
If you take me wherever you go
I wanna learn the things that you know
Now that you made me believe
I want you to take me
'Cause I long to be
Able to see the things that you see
Know that whenever you do
I'll follow you

Somebody must have sent you to me
What do I have you could possibly need
All I can give is my guarantee
We'll be friends forever

🎶🎶🎶

Tinuloy ko ang pagta-trabaho. Buti na lang may headphone ako. Next time, bibili ako ng isa pang headphone, iiwanan ko dito sa office desk ko. Incase malimutan ko yung isa, meron pa din.

A/N

Yehey! Part 1 done! 😁
As told, this is just an ordinary fucking story that you might've read or seen on other wattpad stories.
🐷🐷😘😘