Yeni Şoförüm

6.bölüm

6.bölümle karşınızdayım desteklerinizi beliyorum :)

yorgun bitkin  ve halsiz bi şekilde kapının önüne gelmiştik. 

kerem zili çaldı ve kapının kenarına kafasını dayadı.biraz bekledikten sonra evin emektarlarından biri olan nursen isimli kadın kapıyı açtı.

"aaaaaa! hanımım geldiler"

diye bi çığlık attı. kulaklarımı patlatcatı salak kadın. kerem hala aynı pozisyondaydı.

anında annemle babam koşarak geldi ve gözleri şaşkınca ve mutlulukla öyle bi açıldıki.

"kızıııımmmmmmm" diye bana kocaman sarıldı bir süre öyle kaldık. omzum ıslanmıştı annemin gözyaşlarından. daha sonra babamda bize katıldı ve üçlü sarılıyorduk. keremde biraz geride gözleri dolmuş bi şekilde bizi izliyor.

aslında bu haline az da olsa acıdım. sonuçta ailesini kaybetmiş.

sarılma merasiminden sonra içeri geçtik hep beraber.

ben annemin yanına oturdum annem de kolunu omzuma attı ve başımı göğsüne dayadı. babamda çaprazımı oturuyor kerem ise tam karşımda.

babam sessizliği hemen bozarak kereme sordu

"olay nasıl oldu kızımı kaçırmasına nasıl izin verdin?"

ve hemen ben olaya atladım.

"benim hatam baba. kerem yokken seni dinlemeyerek kendim çıktım dışarı.beni yalnız buldular tabi. beni kaçırırlarken son anda kerem yetişmiş.ama o kadar adam karşısında napsın?"

onu neden savundum bilmiyorm ama bu kadar şeyden sonra ona bunu borçluydum sanırım.

"doğrumu kerem"

başını salladı.

"peki nasıl çıktınız onlar salmadı heralde?" dedi babam

bu kez herşeyi kerem anlatttı bende arada kafamı sallıyordum.

babam sonra kereme dönüp

"sana ne kadar teşekkür etsek az oğlum"

"ben görevimi yaptım" dedi bana bakarak. deve.

"çok acıkmışsınızdır hadi yemeğe geçelim" dedi babam. o diyeseye kadar acıktığımı farketmemiştim doğrusu.

hep beraber masaya oturduk ve ben büyük bi açlıkla yiyordum kerem hafif gülünce ona öldürcekmiş gibi baktım. ve sonra yüzü normal şekline geri döndü. benim aksime o sakince yiyordu yemeğini.

yemeğimi yedikten sonra "ben çok yorgunum duş alıp yatıcam" dedim.

"tamam kızım . kerem sende istersen odana çekilebilirsin dinlenin"

"tamam efendim" dedi 

ben tam odama çıkıyordumki babam arkamdan seslendi.

"ha derin dur size bişey söylücem."

"evet baba"

"siz kayıp olunca ertledik annenle bi iş gezisine gitmek zorundayız 2 gün yokuz. Kerem kızım sana emanet"

yaşasın annemle babam olmadan daha rahatım istediğim yerede gidebilirim.

"elbette  efendim"

"diceklerim bu kadar odanıza gidebilirsiniz" dedi

bende hemen odama çıktım ve duşumu aldım. ilk kez bi duştan sonra bu kadar rahattım.

kendımi uykunun kollarına bıraktım.

............................................................................................

sabah uyandığımda saat 10 buçuk olmuş. bugün cumartesi o yüzden okula gitmicem. aşağı indiğimde kahvaltı masası hazırdı ama kerem yoktu.

oturup kahvaltımı yapmaya başladım nursen teyzede çayımı koydu.

"kerem kalkmadı mı " dedim

"kahvaltısını yapıp tekrar odasına gitti"

"tamam"

ona gerçekten haksızlık yaptığımı düşünmeye başladım. yoksa ben iyi bi insanmı oluyorum? olamaz!

kahvaltımı yaptıktan sonra zemin kata indim. keremin odası hangisi bilmiyorum ama tek tek kapıları açıp bakıyorum. geriye sadece en dipte bi oda kaldı. onunda kapısını çalıp 'gir' sesini duyunca içeri girdim. sonuçta çıplak olabilirdi.

girdiğimde bi fotografa bakıyordu. ben girince yastığının altına sakladı. o neydi acaba.

"konuşabilirmiyiz" dedim.

"otur" dedi.

bana emir verilmesinden nefret ederim ama sesimi çıkarmadım. birbirimize dönük bi şekilde oturuyorduk.

"ben şey dicektim"

"ne dicektin"

şuan bunu söylemekte çok zorlanıcam ama söylücem.

"bennnn o gün kantinde seni rezil ettiğim için özür dilerim. sadece intikam almak istemiştim"

"önemli değil doğruları söyledin"

içim acımıştı.

"bakk gerçekten özür dilerim ve hayatımda ilk kez özür diliyorum!

"nasıl yani özel mi hissetmeliyim kendimi ufaklık?"

"deve! senden özür dileyende kabahat" dedim ve ayağa kalktım. tam yürücektimki kolumdan tuttu ve oturttu tekrar.

bi anda oturunca yakın olduk. yüzlerimiz arasındaki mesafe 1 karış kadar. sanki gel beni öp diyordu. bi an dayanamadm ve yaklaşıp onu dudağından öptüm!

çekilince bunu yaptığıma bende inanamayıp koşarcasına odasından çıkıp kapıyı çarptım.

ve doğruca odama koştum.

öğlen 2 olmuştu ve ben hala odamdan çıkmadım. çıkmaya utanıyorum. yanlış duymadınız utanıyorum! hemde şoförümden! kaslı seksi şoförüm mü deseydim acaba.. aman iyice sapığa bağladım. onamı kaldım ben hıh!

açlığıma dayanamayıp aşağı indim.