14.bölüm

1K 31 4
                                    

selaammm sevgili okuyucularımmmm yorumlarınız benii çooook mutlu etti :) hikayemin begenildigini duymak o kadar güzel ki :) bende bekletmemek istedim telefondan yaziyorm elimden geldiğince uzun yazmaya çalışıcam :)

bu günce tam bi salak! ne gurursuz şey ya şimdi de dudaklarıma ahtapot gibi yapıştı!

ben tabiki karşılık vermiyorum meleğimden başkası öpünce iğreniyorum.

onu üstümden kaldırmaya çalışırken birden kapı açıldı!

oha derin!

ben donup kalmış bi şekilde ona bakıyorum . olamaz yanlış anladı!

gözleri dolmuş bi şekilde arkasına bakmadan hızlıca gitti.

lanet olsun ya lanet olsun!

günceye döndüğümde fahişe havasnda sırıtıyordu.

"seni derin den bile kiskaniyorum kerem. iyi oldu"

"sen nasıl bi sürtüksün ya değil burdan defol! seni istemiyorum" bu kez öfke dolu bakışlarla ona baktım. 

korkmuş olacak ki yerden çıkardıklarını toplayıp yavas yavaa kapıya ilerledi.

"devamı olucak söz veriyorum yarıda kesmeyi bende istemezdim" dedi ve küfür etmeme fırsat bırakmadan çıktı.

off şimdi derin ne haldedir. hakkımda neler düşüncek kim bilir.

hemen üstüme başka bi t-shirt geçirip odamdan çıktım. derinin kapısının önüne geldiğimde kapıyı kaç kez tıklattm ses vermedi.

dayanamıcam açıcam ya bisey olduysa.

ama kapıyı kilitlemis.

"deriiiiiiiinnn lütfen kapıyı aç konuşmamız lazım"

içerden ses verdi

"konuscak bişey yok defol git pislik"

"bak herseyi açıklayabilirim yanlış anladın kapıyı aç anlatayım"

"çok beklersin. yürü git senden nefret ediyorum"

bu sözleri canımı acıtsada haklıydı.  en azından gerçeği öğreneseye kadar haklıydı.

beni dinleseydi keşke.  ama onun yerinde ben olsam bende öyle düşünürdüm

en iyisi yarın onunla odasından çıkınca konuşurum diye aşağı kendi odama indim.

içim hiç rahat olmadığı için sıkıntıdan uyuyamiyorum. saat 2 bucuk olmuştu. 

ve hangi saat olduğunu bilmediğim bi saatte uyuyakalmstm.

.................................................................................................

sabah erkenden kalkıp hemen üstümü giyindim ve salona çıktım.

derin yoktu tabi saat daha çok erken uyuyodur kesin melek gibi.

ama nursen teyze mutfakta kahvaltı hazırlıyordu. günce de yok.  gelmesin de.

nursen teyze mutfaktan tabakları taşırken konuştu.

"oğlum kahvaltıdan sonra derini bekleme "

"neden" dedim.

"yarım saat önce çıktı bişey söylemedi"

"tamam ben kahvaltı yapmıycam"

"oğlum bi iki lokma bişey yeseydin"

"hayır Sağol" deyip hemen bende çıktım.

nereye gitmiş olabilirdi ki. ilk önce okula bakayım büyük ihtimalle ordadır.

Yeni ŞoförümHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin