Yeni Şoförüm

23.bölüm

selammmmm 23.bölüme geldim :) sizin destekleriniz olmasa belki gelemezdim ama voteler ve yorumlar sayesinde okunduğunu hissederek yazmaya devam ediyorum :) çok konusmucam hikaye ye devam edeyim :)

sabah uyandıgımda bu kez kerem yanımda yatıyordu. kafamı kaldırdığımda göz göze geldik.

Nasıl yani hem uyanmış hem yanımdan gitmemismiydi. şaşırdım.

saat daha 6 bucuk . işe gitmesine yarım saat var.

"günaydın " dedim

"Günaydın meleğim"

"neden bu kez aşağı inmedin" dedim.

"dün kötü görünüyordun cidden, yanından gitmek istemedim"

hala yatakta sarılıyoruz.

"iyiki gitmedin senin yanında böyle uyanmak çok güzel"

"evet şimdi anlat bakalım ne oldu"

kahretsin ben ne diycektim şimdi. !

"hayatım bişeyim yoktu sadece çok uykum vardı uykusuzluktan"

"hayır derin senin uykulu halini iyi biliyorum öyle değildi.  hasta filanmısın ?"

"hayır sevgilim sabah sabah cidden bu saatte konuscak havamda değilim hem sen işe git geldiğinde konuşalım.  bende bugün ev bakmaya giderim."

"tamam hayatım ama eksiksiz anlatıcaksn"

ondan bişey sakladığımı anladı.  ve daha fazla yalan söylemeye devam edemezdim. ve anlatmaya karar verdim. anlaticam ne olursa olsun.

"tamam" dedim.

oda hazırlanmak için yataktan kalktı.  bende bakmamak için arkamı döndüm.  baksam nolurdu sanki bakmak ta çok güzel fikir.  aman derin sacmalama. sapığa bağladın.

kısa bi süre sonra yanağıma arkamdan öpücük kondurdu. bende arkamı dönüp onu kendime çektim ve dudaklarından öpmeye başladım.  oda hemen karşılık verdi tabi. 

sonra geri çekildi.

"devam etmeyi çok isterdim aşkım ama işe geç kalıcam"

bende dudak büzdüm.

"tamam hayatım" dedim.

yanağıma hızlı bi öpücük kondurduktan sonra odadan çıkıp gitti.

bende hemen kapıyı kilitledim arkasından.

dün gece kerem gelmeden önce olanlar beynimde yankılanıyordu. ben tekrar ağlamaya başladım.

duvarın dibine çökerken ayaklarımı kendime çekip kafamı da iki elimin arasına alıp sallanmaya başladım bi yandan da ağlıyordum.

kerem yokken ben boyleyim iste. Yalnız kaldığım da bunlarla yüzleşiyorum.

iyice psikolojim bozuldu.

2 saat boyunca öyle kaldım! 

ama sonra sakinleşip ayağa kalktım. gözyaşlarım seyrek bi şekilde damlıyordu.

ama hemen üstümü giyinip hazırlandım. hazirlandiktan sonra keremin esyalarini ve kendi eşyalarımı topladım tekrar bavullara ve kapının yanına koydum.

Bugün ev bulursam hemen tasınırız.

kol çantamı alıp sessizce odadan çıktım.  kahvaltı yapmayacaktim yoldan bişeyler alırım.

umarım o sütü bozuk herifle karşılaşmam!

tam kapıya yaklaşmıştım ki sesini duydum. duymaz olaydım!