Φυλακισμένες Ψυχές

Κεφάλαιο 14ο

Τράβηξα την πετσέτα που είχα αφήσει έξω από την μπανιέρα και σηκώθηκα όρθια. Έπειτα την τύλιξα γύρω μου και βγήκα από την μπανιέρα. Ήταν αρκετά στενή στο στήθος και τους γοφούς μου αλλά στην απουσία κάτι καλύτερου καλό ήταν και αυτό. Άπλωσα το χέρι μου και σκούπισα τον καθρέφτη. Έπειτα κοίταξα την αντανάκλαση μου. Τι κάνεις Κασσάνδρα; είπα στον εαυτό μου σκεφτόμενη ότι μου έμεναν μόλις δύο εβδομάδες περίπου εδώ. Ίσως και λιγότερο. Ήξερα ότι η μέρα που θα έπρεπε να φύγω πλησίαζε...

Η πόρτα άνοιξε και ο Μαξ εμφανίστηκε. Τον κοίταξα για μερικά δευτερόλεπτα πριν συνειδητοποιήσω ότι ήμουν μόνο με την πετσέτα.

«Δεν μπορείς να χτυπήσεις πριν μπεις;» ρώτησα χωρίς να έχω κουνηθεί στο ελάχιστο από την θέση μου.

«Ήταν ατύχημα» είπε «ευχάριστο. Πολύ πολύ ευχάριστο»

Τα μάγουλα μου κοκκίνισαν. Και ένιωσα εξαιρετικά άβολα στα λόγια αυτά όμως χαμηλά στην κοιλιά μου ένιωσα ένα περίεργο ρίγος. Έτσι αντί να του πετάξω τη χτένα μου που βρισκόταν εκεί κοντά συνέχισα να τον κοιτάζω. Εκείνος λαμβάνοντας το ως θετικό σημάδι έκανε μερικά βήματα προς το μέρος μου. Έπειτα άπλωσε το χέρι του προς το πρόσωπο μου. Χάιδεψε το μάγουλο μου. Το χέρι του κατευθύνθηκε προς το πίσω μέρος του κεφαλιού μου και έπειτα με τράβηξε πάνω του. Κυριολεκτικά μπορούσα να νιώσω πόσο καυτός ήταν πάνω στο δικό μου σώμα. Τα χείλη του ακούμπησα τα δικά μου. Μόλις τους επέτρεψε να απομακρυνθούν πλησίασε το αυτί μου και ψιθύρισε.

«Άφησε τον. Δεν μπορώ να βλέπω εκείνον να σε αγγίζει. Δεν μπορώ να φαντάζομαι τι κάνει όταν είστε οι δύο σας. Θα τρελαθώ»

Έπειτα με κοίταξε κατάματα.

«Τίποτα δεν κάνει» είπα προσπαθώντας να τον κάνω να μη ρίχνει περισσότερο λάδι στην φωτιά «και σύντομα όλο αυτό θα ξεκαθαριστεί. Στο υπόσχομαι...»

Έπειτα απομακρύνθηκα από δίπλα του γιατί το άγγιγμα του ήταν επικίνδυνο και βγήκα προσεκτικά από το μπάνιο. Έτρεξα στην σοφίτα και χώθηκα μέσα. Ακούμπησα με το πίσω μέρος του σώματος μου την πόρτα και έριξα το κεφάλι μου προς τα πίσω. Έπειτα πέρασα το δάκτυλο μου πάνω από τα χείλη μου και σκέφτηκα ακόμη μια φορά το φιλί του. Αχ Μάξ πως μπορώ να σου δείξω ότι έχω μόνο εσένα μέσα μου; Από την άλλη όμως δεν μπορούσα να προδώσω τον Μανώλη...

Πέταξα την πετσέτα από πάνω μου και ξεκίνησα να ετοιμάζομαι.

Η υπόλοιπη μέρα κύλησε εξαιρετικά ήρεμα χωρίς πολλά πολλά απρόοπτα και αυτό ίσως να οφειλόταν στο γεγονός ότι ο Μανώλης έλλειπε αρκετές ώρες στο παλάτι προετοιμάζοντας την ασφάλεια της προσεχής δεξίωσης για την γιορτή της ίδρυσης του Βασιλείου. Ο Μαξ από την άλλη δούλευε όλη μέρα αφήνοντας μου λίγο χώρο να αναπνεύσω χωρίς να αισθάνομαι τύψεις ή άγχος για το μπέρδεμα της κατάστασης.