Φυλακισμένες Ψυχές

Κεφάλαιο 39ο

Μαξ

Δεν πονούσα πλέον. Εδώ και αρκετές μέρες οι πληγές στην πλάτη μου δεν ήταν εκείνο που με ταλαιπωρούσε αλλά η μνήμη εκείνης. Η πρώτη μας συνάντηση. Η εξέλιξη της σχέσης μας. Η απώλεια της για ένα χρόνο. Η επιστροφή της. Το πείσμα της. Τα μάτια της. Η απόφαση της να μείνει με εμάς από το να βρει διέξοδο στον αδερφό της και τον Πρίγκιπα που βρισκόντουσαν στους αγώνες για να μαζέψουν πληροφορίες για την απαγωγή της. Είχε τόση δύναμη μέσα της που μερικές φορές με έκανε να απορώ αν ήταν όντως Γαλαζοαίματη. Πόσο θα ήθελα να είχε γεννηθεί απλώς μια κοινή όπως εγώ. Αν οι ψυχές μας δεν ήταν καταραμένες να μείνουν χώρια εξαιτίας αυτού του χάσματος. Όμως η κατάσταση παρέμενε στάσιμη. Και τώρα συνειδητά είχα καταλήξει σε αυτό το υγρό κελί. Δημιουργημένο ειδικά για ανυπάκουους κοινούς. Θαμμένο κάτω από την Γη. Κατακλυσμένο από την υγρασία. Ο πόνος στην πλάτη μου είχε σταματήσει εδώ και αρκετές μέρες. Ίσως και από την στιγμή που βρέθηκα αντιμέτωπος με το βλέμμα της την ημέρα της τιμωρίας στην πλατεία. Αν δεν ήταν εκείνη ίσως να είχα εγκαταλείψει την προσπάθεια να παραμείνω ζωντανός σε αυτή την Κόλαση. Επιθυμούσα να μάθω νέα της. Να μάθω αν ήταν καλά. Όμως γνώριζα ότι σε λίγο θα με εκτελούσαν. Γνώριζα ότι σε μερικές ώρες ένα σχοινί περασμένο γύρω από τον λαιμό μου θα έπαιρνε και την τελευταία μου ανάσα σε αυτό τον άδικο κόσμο που είχα την τύχη να γεννηθώ. Ίσως κάπου, κάποτε σε κάποια άλλη ζωή όλα να ήταν τελείως διαφορετικά. Όμως τώρα θα πέθαινα με τον ίδιο τρόπο που είχε πεθάνει και ο αδερφός μου χρόνια πριν. Όσο ήμουν ακόμη παιδί. Ένας θάνατος που με είχε καταδικάσει να μισώ τους Γαλαζοαίματους και να μείνω μόνος για πολύ καιρό. Έκλεισα τα μάτια μου και περίμενα τα λεπτά να γίνουν ώρες ώστε να τελειώνω επιτέλους με όλα αυτά. Όσο αργά και αν κυλούσε ο χρόνος σύντομα ο φύλακας εμφανίστηκε στην βαριά σιδερένια πόρτα τραβώντας με από την ξεσκισμένη πόρτα προς την έξοδο της φυλακής. Ο ήλιος έντονος για τα μάτια μου, αφού είχα να βρεθώ μέρες έξω από το σαπισμένο μέρος που με κρατούσαν, με τύφλωσε. Προσπάθησα να σηκώσω τα χέρια μου για να προστατευτώ όμως ένας από τους φύλακες με έσπρωξε ρίχνοντας με στο έδαφος, πίσω από την κλούβα, με την οποία θα με μετέφεραν στην πλατεία. Δεν είχαμε διανύσει υπερβολικά μεγάλη απόσταση όταν ένας εκκωφαντικός θόρυβος ακούστηκε από μπροστά. Μια έκρηξη κατέστρεψε τον δρόμο βγάζοντας μας εκτός πορείας. Η κλούβα αναποδογύρισε και εγώ πετάχτηκα στην θέση απέναντι μου.