Φυλακισμένες Ψυχές

Κεφάλαιο 56ο

Το στρώμα του βασιλικού κρεβατιού μου ήταν υπερβολικά μαλακό. Το μαξιλάρι πάνω στο οποίο ήταν ακουμπισμένο το κεφάλι μου πουπουλένιο. Τα μάτια μου έκλειναν από την εξάντληση και ίσως εξαιτίας των παυσίπονων που μου είχαν χορηγηθεί. Ο γιατρός του παλατιού στεκόταν πάνω από το κεφάλι μου και με εξέταζε. Που και που ακουγόταν κάποιο επιφώνημα ή κάποιο σχόλιο, όμως τίποτα περισσότερο. Το βλέμμα μου είχε επικεντρωθεί στο τεράστιο, προσεγμένο, λευκό μουστάκι του αποτρέποντας τις σκέψεις για τον Μαξ να εισβάλλουν ταχύτατα στο μυαλό μου. Είχα προσπαθήσει ήδη να σηκωθώ αρκετές φορές και εκείνος κατάφερνε να με σπρώξει ξανά πίσω στην θέση μου. Από κάποιο σημείο στο βάθος η πόρτα του δωματίου άνοιξε και τα βήματα του επισκέπτη πλησίασαν προς το μέρος μας. Ο γιατρός σταμάτησε απότομα να με εξετάζει και ψιθύρισε κάτι απότομα στον Φίλιππο. Το βλέμμα και των δύο στράφηκε ξανά προς το μέρος μου. Ο γιατρός υποκλίθηκε και βγήκε γρήγορα από το δωμάτιο. Ο Φίλιππος με κοίταζε ψυχρός. Ήρθε και στάθηκε πάνω από το κεφάλι μου.

«Πόσο καιρό γίνεται αυτό πίσω από την πλάτη μου;» ρώτησε απολυταρχικά. Ήθελα να φωνάξω ότι τίποτα δεν γινόταν πίσω από την πλάτη του γιατί πολύ απλά δεν του ανήκα ποτέ. Πάντα ο Μαξ κρατούσε την καρδιά μου στα χέρια του απλώς η ηλίθια άργησα να το καταλάβω περιπλέκοντας λιγάκι τα πράγματα.

«Δεν γίνεται τίποτα» προσπάθησα να ανασηκωθώ «και δεν μπορώ να το πιστέψω ότι κατηγόρησες για προδοσία έναν άνθρωπο που έσωσε την γυναίκα σου» συνέχισα τα ψέματα μου. Εκείνος γέλασε.

«Κασσάνδρα πες μου την αλήθεια» πέταξε μια μια τις λέξεις και πλησίασε απειλητικά το πρόσωπο του στο δικό μου.

«Αυτό κάνω τόση ώρα» απάντησα.

«Πολύ καλά. Δεν έχει σημασία έτσι και αλλιώς. Αυτός θα πεθάνει και εσύ δεν θα τον δεις ποτέ ξανά» δήλωσε και ήταν έτοιμος να σηκωθεί και να φύγει. Όμως την τελευταία στιγμή γύρισε το κεφάλι του απότομα προς το μέρος μου και με κοίταξε.

«Και γλυκιά μου πρόσεχε γιατί σε λίγους μήνες θα έχουμε ακόμη ένα μέλος της Βασιλικής οικογένειας μαζί μας...»

Ήμουν έγκυος; Έπεσα με δύναμη πάνω στο μαξιλάρι μου και κοίταξα το ταβάνι αυτή την φορά. Έβαλα σε τάξη τις σκέψεις μου και προσπάθησα με οποιονδήποτε τρόπο μπορούσα να βρω ένα σχέδιο για να σώσω τον Μαξ. Όμως τίποτα από ότι και αν σχεδίαζα δεν θα λειτουργούσε. Ο Φίλιππος γνώριζε τις προθέσεις μου με αποτέλεσμα τις επόμενες μέρες να έχω δύο φρουρούς να με ακολουθούν. Όπου και αν πήγαινα, ό,τι και αν έκανα.