Επίλογος

1.6K 148 79
                                    

200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ

Βγήκα τρέχοντας από το σπίτι μου. Η ημέρα ήταν ηλιόλουστη και εγώ είχα καθυστερήσει. Κοίταξα την γεμάτη στάση των λεωφορείων και αναστέναξα. Σήμερα ήταν η πρώτη μου μέρα στην σχολή και δεν θα έφτανα ποτέ με αυτό τον ρυθμό. Ωστόσο καθώς περίμενα το λεωφορείο έβγαλα το αγαπημένο μου βιβλίο από την τσάντα. Γύρισα τις σελίδες γρήγορα και διάβασα το τελευταίο κεφάλαιο που μιλούσε για την τελική μάχη που έγινε. Η ιστορία αυτή φαινόταν τόσο σκοτεινή αλλά και παραμυθένια συγχρόνως που κάθε φορά ένιωθα να χάνομαι μέσα της.

Κάθισα σε μια θέση και συνέχισα να διαβάζω τα επόμενα είκοσι λεπτά μέχρι να φτάσουμε.

Όταν αποβιβάστηκα το έχωσα βιαστικά στην τσάντα μου και κοίταξα το θεόρατο κτίριο της Ιατρικής μπροστά μου. Διέσχισα γρήγορα τον δρόμο για να συνειδητοποιήσω ότι ένα σπορ, κόκκινο αμάξι σταμάτησε λίγα εκατοστά πριν με χτυπήσει. Κοίταξα προς τον οδηγό, ο οποίος έβγαινε εκνευρισμένος από την θέση του. Τον πλησίασα καθώς εκείνος τραβούσε τα γυαλιά ηλίου του. Τα μάτια κατάμαυρα κοίταξαν κατευθείαν μέσα στα δικά μου. Μαύρο πάνω σε γκρίζο.

«Συγγνώμη» μουρμούρισα και εκείνος τώρα μου χαμογέλασε.

«Είσαι καλά;» ρώτησε και ένιωσα την καρδιά μου να χτυπά σε ακαθόριστο ρυθμό. Ήταν έτοιμη να πηδήξει έξω από το στήθος μου.

«Ναι, μια χαρά» ίσα που ακουγόταν η φωνή μου.

«Χαίρομαι» η δική του βραχνή ένιωσα να ξεσηκώνει τις αισθήσεις μου.

«Ντείμον» άπλωσε το χέρι του και περίμενε να του συστηθώ.

«Ρόζαλιν» απάντησα και ακούμπησα το δικό μου στο δικό του. Οι αισθήσεις μου πήραν φωτιά. Εκείνος σε μια κίνηση που είχε ξεμείνει από κάποιον περασμένο αιώνα σήκωσε το χέρι μου και άφησε ένα λεπτό φιλί στο χέρι μου. Τα χείλη του δροσερά πάνω στην καυτή μου επιδερμίδα.

«Χάρηκα» είπε ξανά και εγώ έμεινα να τον κοιτάζω όπως δεν είχα κοιτάξει ποτέ κανέναν άλλον...

                                                                              **

Ελπίζω να απολαύσατε αυτό το ταξίδι μαζί με τους ήρωες της ιστορίας και φυσικά να μην απογοητευτήκατε από το τέλος που επέλεξα... Σας ευχαριστώ όλους θερμά για τις ψήφους και τα σχόλια σας, με βοηθήσατε αφάνταστα στην εξέλιξη της ιστορίας!! Να είστε πάντα καλά, να περνάτε τέλεια και να ακολουθείτε πάντα τα όνειρα σας ανεξαρτήτως των όσων σας υπαγορεύουν οι γύρω σας. Ακολουθείστε την καρδιά σας... Πάντα ξέρει καλύτερα αυτή!!!

Σας ευχαριστώ και πάλι...


Φυλακισμένες ΨυχέςDove le storie prendono vita. Scoprilo ora