LoveMe(completed)

goodbye

Tatlong araw ang nakalipas, sa wakas ay nakalabas na ako.

Sa tatlong araw nang pamamamalagi ko sa ospital,todo alaga lang ang sweet kong boyfriend sakin.
Wala rin namang masyadong nakadalaw sakin na kasamahan ko sa Org. Dahil na kina Asher sila.

Nasa waiting hall na muna ako,hinihintay si Viosh.

Wala namang doctor's fee, kasi ang doctor ko si Viosh at Aljhun.
Saka, di na ako pinahbayad. Tsk! Silang bahala..  Atleast di ako nakalabas nang pera.
Kailangan kong magtipid dahil sa pag aaral ko.

Balak ko pa namang mag summer para konti nalang subjects ko.

–
Pauwi na kami, lunchbreak narin kasi ni Viosh ngayon.

"Ahh.. Viosh?"–tawag ko sa kanya habang nagmamaneho siya.

"Hmm?"–sagot niya nang di ako tinitingnan.

"Ahhmm.. Pwede ba tayung pumunta muna kina Asher? Makikiramay lang sana ako."–napakapit nalang ako nang bigla siyang magpreno. Buti naka seatbelt ako.. Mhayyghadd.. Kakalabas ko lang nang ospital noh.

"What??!?! No way!!"–angal niya.

"Yes way! Bakit ba? Saglit lang Viosh, please. Kaya nga papasama ako ehh.. Saka.. Viosh.. Patay na nga yung tao ehh..patawarin na natin."–sabi ko.

Bumuntong hininga lang siya.

"Fine fine..wala parin naman akong magagawa.. Basta promise me.. Behave saka.. Saglit lang okey?"–paninigurado niya.
.

"Opo."–nakangiti ko namang sabi.

"Well..good.."–saka niya pinaandar uli yung sasakyan at nagmaneho na uli.

––––

"Ate Ashyyyy..."–bungad sakin nang kapatid na babae ni Asher. Yayakap sana siya peru pinigilan ko.

"Oppss.. Di ka pa makakayakap Line,masasakit pato oh."–sabay turo ko sa mga sugat ko.

"Ayss.. Oo nga pala, sorry ate.."–tapos biglang humikbi.."ate*sob*wala na*sob*wala na si Kuya*sob*"–umiyak siya bigla.

"Ayssshhh.. Sssshhhh.. Wag ka nang umiyak, sige ka! Baka bumangon bigla yan, tapos pagalitan ka kasi umiiyak ka."–biro ko...

Totoo naman ehh, nong lagi akong andito sa kanila, lagi niyang pinapagilan ang mga kapatid niya. (Si Asher) Lagi ko ngang pinagsasabihan si Asher na wag laging pagalitan kasi subra na.. Ginawa niya naman..

"Alam mo si Kuya ate, kung andyan ka di kami pinapagalitan, peru pag wala pinapagalitan kami, lalo na nong di kana pumupunta, araw-araw siyang galit."–umiiyak parin siya.. Aysshh.. Gusto ko syang yakapin kaya lang di ko magawa. Dahil sa mga sugat ko.

"Aaaytsshh... Yang lalaking yan talaga.. Kung andito payan, nakuuu,, ako na yung nagsasabing wag niyang gagawin yan.."–Inis kong sabi.

"Mas okey na nga yan ate, yung pinapagalitan kami,kasi alam namin andyan siya.. Kaysa ngayun... Nakahiga nalang siya.. Di na namin makausap.."–iyak parin nang iyak.

"Tama na Jes.. Baka maisip nila inaaway kita ehh"–biro ko...

Ang bastos ko noh? Iyak siya nang iyak tapos ako puri biro lang.

Ayoko lang kasing may umiiyak sa harap ko..

"Ate talaga.."–natatawa niyang sabi habang pinapahid ang luha niya..

"Puntahan ko na muna siya hah."–paalam ko.

Kaya pumunta na ako kung saan,.

Nakahiga.
.
.
.
Ang walang buhay na si Asher.
.
.
.
Nang nasa harapan kona..
"Ano kaba.. Tsk!"–sabay irap ko sa Labi niya.."akala ko ba tigasin ka. Di basta basta. Baliw ka talaga dyan.. Nang iiwan kana bigla dyan ehh.. Sana*sob* sana di mo ginawa*sob*yun..para di*sob*ka nagkaganyan.."–I bit my lips.. Tulo lang nang tulo ang mga luha ko.

"Alam mo..nang malapit na siyang mamatay."–napalingon nalang ako sa nagsalita sa Tabi ko..

Si Arvin ba to siya o si Reymond? Nakalimutan ko pangalan ehh.
Basta.. Siya yung kasama nila Asher sa araw nang aksidente namin. Siya yung nakaligtas sa kanilang tatlo.

"Ano naman?"–kunot-noo kong tanong habang iyak parin nang iyak.

"Bago siya malagutan nang hininga. Sabi niya sabihin ko daw sayung Sorry sa mga nagawa niya.. Ashy..mahal na mahal ka lang niya..katunayan..yung araw na kinidnap ka namin, yun lang yung huling hiningi niya para makasama ka.. May taning narin kasi yung buhay niya.."–natigilan naman ako sa sinabi niya.
.
.
.
.
"Taning?"–naguguluhan kong tanong.."wala naman siyang sakit ah.."–umiling lang din siya.
.

"Wala nga.."–deretso niyang sagot.
.
.
"Pano naging taning?"–nagugulohan parin ako ehh.
.
.
.
"Matapos ka kasi niyang makasama, may susulungin kaming malaking grupo..at di namin alam kung mabubuhay pa kami..well siya.."–nagkibit balikat siya..
.
.
"Ehh..baliw pala kayu eh, alam niyong walang kasiguradohan,tapos susulong pa kayu.tsss."–inis kong sabi.
.
.
"Kailangan naming gawin yun, kasi kung di namin gawin yun,kami ang susulungin,edi hindi kami nahanda non.. Kung kami yung susulong ibig sabihin handa kami dun.."–paliwanag niya.
.
.
.
"Oh? Tapos?? Edi sana.. Sinabi niya nalang sakin na ganon. May pa kidnap-kidnap pa kayung nalalaman dyan! Tingnan niyo tuloy yung nangyari."–pinagalitan ko nga. Nakakainis eh.
.
.
.
"Tsss..pinipilit niya ehh..kung malalaman mo daw kasi yung totoong rason niya, papagalitan mo na naman siya tapos pipigilan mo pa.. Kung di naman niya saaabihin ang totoo, sigurado di ka papayag, kasi daw. Galit ka sa kanya. Kaya no choice kami. Kundi kidnapin ka."–paliwanag niya ulit.
.
.
.
.
Napabuntong hininga nalang kaming pareho..
"Wala na siya."–sabay naming sabi habang nakatingin sa labi ni Asher..
–

Nang makauwi na ako sa bahay may nakita akong mail sa mail box.
.
.
.
Baka bill to? Sa tubig, or kuryente.
.
.
.
.
Nang makuha ko na , tiningnan ko.
"Ano yan?"–tanong ni Viosh.

Nanlaki nalang yung mata ko nang makita ko ang papel na hawak ko.
.
.
.
"Hah? Nakasangla tong bahay?? Sino naman ang nagsangla? Shyete naman oh! Ito nalang yung natitira sakin. Kainis! Pano ko naman to matutubos.. Di ko pwedeng ihulog ang perung ipon ko..kasi sa pag aaral ko yun. Kulang pa nga eh"–namromroblema kong sabi.
.
.
.
"Tsk! Sino ba kasing nagsangla? Duedate na pala.. Kaya ka pinadalhan nang sulat."–sabi niya.
.
.
.
"Saan naman na ako titira nito? Wala na akong matitirhan.. Ito nalang yung natira sakin ehh."–malungkot kong sabi.
.
.

Nawalan tuloy ako nang gana.
.
.
.
"Basi dun. May dadalawang taon nang nakasangla.. Peru bakit ngayun kapa pinadalhan?"–naguguluhang tanong niya.
.
.
.
"Di ko alam."
.
.

.
"Gawan natin nang paraan.."–sabi niya.
.
.
.
.
"Sa bahay ko muna ikaw.."–sabi niya.

Nanlaki naman yung mata ko
.
.
"H-hah?"–utal kong tanong.
.
.
.
"Dont worry, di naman kita aanuhin ehh. Saka kung gagawin ko naman."–ngumisi siya "girlfriend naman kita.. Saka.. Nasayu din kung papayag ka.."–nakangising aso niyang sabi.
.
.
"Magtigil ka nga dyan! Baliw ka! Pilyo!!"–sabay irap ko.
.
.pakiramdam ko kasi umiinit na yung mukha ko.

Tumawa lang siya..