LoveMe(completed)

Viosh KO

Finally! Weekend! Walang pasok mamaya sa school. Wala din sa ospital.
Kaya relax ako.

Kaso, namimiss ko na ang Viosh ko.

*beep* may nagtext.

Sakto!

From: Viosh Ko<3
"Date tonight?"

Date?? First time tong nagyaya ahh.

To: Viosh Ko<3
"Really? What time? Wala kabang duty mamaya?"

From: Viosh Ko<3
"Wala..maaga akong mag a-out. Weekend naman eh"

To: Viosh Ko<3
"Ganon ba? Okey? San naman?"

From: Viosh ko<3
"Hmm. Ako nang bahala. Its a surprise. Magready kana hah. Pa out na ako.. Wala nang patient. Saka Doc.Takashi insisted na siya na muna maiiwan ngayon."

To: Viosh Ko<3
"Okey. Take care."

From: Viosh Ko<3
Thanks. Iloveyou. Miss you already.

>///< lakas parin nang epekto niya sakin dude! Nakakakilig parin kahit sa simpleng text niya.

Saka.. Pareho kaming miss ang isa't-isa.. Ghaaad! This is it!

–

*peeep*peeeep*peeeep*
Busina nang kotse yun! Walang basagan nang tonog nang busina dude!

Kaya agad akong lumabas.

7pm na nang gabi.. Andyan na nga siya.

Nakita ko siyang paprenteng nakasandal sa labas nang kotse niya.

Simple lang yung suot niya,peru ang lakas parin nang dating niya.

"Lets go?"–bungad ko.

Napatingin na siya sakin.

"Hello gorgeous"–bati niya nang nakangisi.

"Hmm. Hi Hot and Handsome."–I smiled seducingly.

–
Nasa place na kami,

Isang malaking garden na maraming mga bulaklak.
May isang Gazebo dun na may mga candle light.
At may flowers din sa table.

Ipinaghila niya ako nang upuan.
"Thanks"

Saka na siya umupo sa tapat ko.

"Do you like it?"–tanong niya.

"Pano mo na set-up to? Ehh.. Kakalabas mo lang sa ospital kanina ahh."–nakakunot noong tanong ko.

"Hmmm.. Kaninang lunchbreak I sneak to prepare this. Saka nagpatulong narin ako sa mga caterer."–paliwanag niya.

Tumango nalang ako.

Saka lumapit ang isang lalaking parang waiter yata? At nilapag yung pagkain namin.

Wow! Favorite koooohh..

Pasta sardine..

"Thank you"–masaya kong sabi.

"I know your fave's."–pagmamalaki niya.

"I know."–inirapan ko siya. Saka natawa.

Kumain na kami..

Matapos kumain nakikiramdam lang ako sa paligid, gusto ko ang ambiance dito, relaxing.

May tumutugtug na violinist.
(First Dance by: Justine Bieber)

Ngayun ko pa nalamang ang sarap palang pakinggan sa violin ang kantang yan.

"May I have this dance?"–sabay alok niya nang kamay niya.

Kaya hinawakan ko naman at tumayu na.

I snake my hands on his neck.
And his hands on my waist.

This is.
.
.
My.
.
.
.
Firstdance.
.
.
.
.
Marami na akong nagawang first na kasama siya.
.
.
.
Siya nga yung pinaka unang lalaki ang nakatabi kong matulog na di blood related sakin.
.
.
First crush.
.
.
First kiss.
.
.
.
First Love.
.
.
.
.
.
.
First na nagbigay nang roses at Teadybear sakin.
.
.
.
.
And now ..
.
.
.
first dance
.
.
.
Nakakalungkot isipin na yung dapat ibigay ko rin sa kanya na first sa araw nang kasal namin.
.
.
Kung sakali man.
.
.
.
Ay naibigay ko sa iba.
.
.
.
.
Dahil sa maling akala.
.
.
.
Dahil sa pagbabakasakali.
.
.
.
.
"Malalim yata ang iniisip mo,Mariz?"–tanong niya sakin.
.
.
.
"Naisip ko lang.. Marami na akong nagawa na first kasama ka."–sa ngayun nakayakap na ako sa kanya."tatanggapin mo pa kaya ako, kung.. Yung First na dapat ko ring ibigay sayu. Naibigay ko sa iba.. Kung sakaling tayu talaga.."–habang nakayakap ako sa kanya, naluluha na ako. Pano kung di niya matanggap ? Mag iisa na naman ba ako? Wala nang magmamahal sakin.
.
.
.
"Ano bang ibang mong sabihin Mariz?"–hinawakan niya ang magkabilang balikat ko at inilayo sa katawan niya para makita ang mukha ko.
.
.
.
.
"K-kasi...haaayyy..wag nalang.. Peru...kung nalaman mo...tatanggapin kong.. Maiiwan mo ko.. Kasi ayaw mo nang katulad ko."–iyak parin ako nang iyak.
.
.
.
"Heyy.. Dont cry.."–pinahid niya ang luha ko."kahit ano man yan, kahit ano kapa.. Noon palang minahal na kita.. Kaya wag ka ngang mag isip na ayaw ko sayu. Kasi kaya kitang ipaglaban..kahit sa anong dahilan pa yan. Kasi mahal na mahal kita. Saka.. Noon nga wala na akong nagawa. Tapos? Ngayon.. Na may nasimulan na ako. Malapit kana.. Sasayangin ko pa.. Hindi noh. Di na kita papakawalan."–sinsero niyang sabi.

"Kahit na... Kahit na sabihin kong...hindi na..."

"Anong hindi na ba Mariz?"–kunot-noo niyang tanong.
.
.
"Kahit na di na...
Ako.. Virgin.. Na nabigay ko sa ib–"natigilan ako sa pagsasalita nang yakapin ko siya.
.
.
.
."ano kaba?? Wala akong pakialam noh! Di naman yan ang habol ko sayu eh, Ikaw yung mahal ko. Ang buong Ikaw. Hindi lang yan. Mahal kita. Kasi mahal kita.. Hindi dahil sa kahalayan,kabastosan o ano pa yan.. Mahal kita kasi ikaw yung gusto kong pakasalan. Hindi dahil para ako yung makauna sayu. Tsss.. Ikaw talaga.."–ginulo niya yung buhok ko.

"Talaga??"–nakapout kong tanong.
.
.
.
"Oo naman.. Oo na oo.. Kaya.. Dont worry. Kahit na ganon. Wala parin namang nagbago sa pagmamahal ko sayu noh."–nabuhayan naman ako sa sinabi niya.

"Akala ko iiwan mona ako.. Akala ko..di mo ko matatanggap..akala–"

"Tsss..tanggap ko ang lahat sayu, ang pagkatakaw mo,pagkaclumsy mo,ang lahat lahat.. Kahit yun..okay? Kaya wag kanang mag alala.. Kala ko pa naman kung ano na yung pinoproblema mo dyan ehh.."

Hinigpitan ko nalang ang pagkakayakap sa kanya."salamat..salamat Viosh.."

"Sssshhh...anything for you Mariz.."

Tapos kumalas na siya sa pagkakayakap sakin at biglang lumuhod sa harap ko.

"Now.. Mariz.. I will ask you again.. Will you be...my ...Girlfriend? To be my officially. MARIZ KO??"–tanong niya nang nakangiti.. Peru alam ko kinakabahan siya.
.
.
.
Nginitian ko lang siya.
.
.
.
"Oo naman nohh.. Basta ba hah.. Yung sabi mo.. Mahal mo talaga ako.. Saka tanggap mo talaga ako."–nakapout kong sabi.
.
.
.
.
"Tssss..."–tapos tumayu siya.. " I said Yes.. Oo.. Tanggap kita, mahal kita. At kahit ulit ulitin ko man yun.para maniwala ka.. Ipaparamdam ko sayu.. Na tanggap na tanggap kita. Mahal na mahal kita Mariz KO"–Niyakap niya lang ako nang mahigpit.
.
.
.
."mahal na mahal din kita Viosh KO"–sabi ko sa malambing na tinig.

.
.
.
.
And I PROUDLY say His OFFICIALLY Mine. Ang VIOSH KO..