Stille schoonheid

Hoofdstuk 9

Josh
Voor de tweede keer deze week ben ik totaal in de war. Wat doet hij hier? Waarom is hij terug? Waarom gaat hij nu naar deze school? En als belangrijkste: waarom kent Dayenna hem?
Hij neemt rustig plaats naast Dayenna en begint een doodgewoon gesprek alsof ze mekaar al kennen. Hoe is dat mogelijk? Het zal toch niet dat hij iets van plan is...
Een stoot tegen mijn arm haalt mij weer terug uit mijn gedachtenwereld.

"Hey, ik wist niet dat jij een broer had," zegt Dean, "had je heus wel kunnen melden na die twee jaar dat we bevriend zijn."

Er komen geen woorden uit mijn mond. Ik ben verstijfd. Dit kan nooit goed aflopen. Nooit. Sowieso gaat er iets mis. Tony laat nooit toe dat de missie mislukt en hij zal er alles aan doen om dat te voorkomen. Ik slik. Ik moet iedereen weghouden bij hem, je weet nooit wat hij van plan is.
Dean die nog steeds probeert mijn aandacht te krijgen geeft een keiharde tik tegen mijn achterhoofd.

"Au! What the fuck, gast!" Schreeuw ik.

Dean kijkt me met een nonchalant gezicht aan.

"Dat gebeurt er als je me negeert. Vertel, waarom heb je nooit iets gezegd over je broer?"

Ik wend mijn blik af.

"Gewoon. Vond het niet zo belangrijk."

Hij kijkt me nog even aan, maar besluit dan het hoofdstuk 'onbekende broer' te sluiten. Dankbaar verlaat er een zucht mijn mond. Ik probeer me te focussen op de les, maar hoe ik ook probeer van de woorden zinnen te maken, het lukt me gewoon niet om alle stof in mijn geheugen op te slaan. Ik besluit maar een schoonheidsslaapje te doen en vraag Dean om me wakker te maken wanneer er iets belangrijks langskomt.

***

"Kan ik je even spreken?" het klinkt meer bevelend, maar dat boeit me nu niet. Ik moet met hem praten en wel nu.

"Tuurlijk, broer," zegt Tony met een grijns.

Samen slenteren we naar een rustige plaats op het schoolplein.

"En?" begint Tony na een lange stilte. "Wat vind je van de verassing?"

Ik kijk hem met een boze blik aan en hij rolt met zijn ogen.

"Wat doe je hier," vraag ik.

Hij zucht, krabt zijn achterhoofd en kijkt me dan aan.
"Ik wilde je gewoon weer zien. Je weet wel, als broers. Mag ik mijn grote broer soms niet missen?"

Ha! Wat een charmeur. Daar staat hij wel bekend om ja. Ik zucht en kijk hem doordringend aan.
"Tijdens ons gesprek aan de telefoon over Dayenna wilde je me totaal niet geloven. Ik geloof niet dat je hier alleen voor mij bent, Tony."

"Ja, misschien heb je gelijk. Ik was best wel nieuwsgierig en het was al helemaal een verassing toen ik d'r tegenkwam in het winkelcentrum."

Hij loopt naar de muur toe en leunt ertegenaan.
"Ik moet wel zeggen: ze is echt lekker geworden. Kijk naar die ass van d'r. Echt huge, man."
Uitdagend kijkt hij me aan. Woedend word ik ervan. Ik bal mijn hand tot een vuist en probeer mijn woede binnen te houden.

"Ik vraag het nog eens. Wat kom je doen?"

Even is het stil.
We kijken elkaar aan.

"Ik kom de job afhandelen," kraakt zijn stem.

De job?

"Dan ben je op de verkeerde plek," zeg ik.

"Nee man. Change of plans. Ik moet hier eerst iets afhandelen. Heb je het soms niet gehoord?"

Ik denk diep na tot ik tot de conclusie kom dat het te maken heeft met McLiff en Lenvo. Een spier trekt in mijn kaak.

"Wat is onze opdracht?"

Tony laat een sarcastisch lachje horen.

"Onze opdracht? Sorry gast, maar deze doe ik alleen. Jij zou dit sowieso niet kunnen doen."

Ik begrijp niet waar hij op doelt, maar dan zegt hij iets wat iets in mij losmaakt: "Want jij zou haar nooit pijn kunnen doen."

Zonder erbij na te denken storm ik op hem af, grijp zijn kraag en duw hem tegen de muur.
"Wat ben je van plan!" schreeuw ik in zijn gezicht.

Totaal niet geschokt kijkt hij me geamuseerd aan. Hij haalt zijn schouders op.

"Geen idee. Misschien wil ik nog wel wat lol met haar hebben. Ik vraag me af hoe ze kreunt in bed," en bij de laatste zin lacht hij.
Net voor ik mijn vuist in zijn gezicht wil planten besef ik dat hij mn tweelingbroertje is en hij al genoeg geleden heeft.

Dit is hun schuld

Kut organisatie.

Kut ouders.

Het had allemaal zo veel beter uitgekomen kunnen zijn als ze iets minder om het geld gaven en iets meer om de mensen die ze in hun gedoe meesleuren.
Kon ik maar terug naar die tijd dat alles nog normaal was. Dan had ik Tony gewaarschuwd en hem beschermt tegen die haaien van volwassenen.

Wat hebben ze toch met mijn onschuldige broertje gedaan...