"Im sorry Ysa.. "nasabi na lang ni Tristan. "Hindi ko sinasadyang saktan ka" bulong nito at saka ito parang bulang nawala.
Dahan dahang napaluhod si Ysa habang bumubuhos ang luha nya, si Lexin ay iniwan na sya, panong ngayon naman ay pati si Tristan ay mawawala na din, sino na lang ang magiging kakampi nya.
"YSA.."isang kamay ang humawak sa kanyang balikat, alam nyang si Carlo yun, nilingon nya ang inspector at doon bumuhos ang luha nya, kaya pala may pagkakahawig si Tristan at Carlo, pati sa ugali.
"Ysa.. anong problema?"nakakunot noong tanong ni Carlo.
Umiling lang si Ysa at kapagdakay napaupo sa sahig. "Anong kinamatay ng pamangkin mo?"natanong na lang ni Ysa.
Napabugtong hininga si Carlo at kasunod noon ay ang pagtanaw nya sa paligid. "Dito.. Dito mismo sya sa rooftop na ito namatay.."
"Dito? Paanong?"
"Walang makapagsabi sa totoong nangyari Ysa, basta nahulog sya mula dito sa rooftop, may nagsasabing nagpakamatay daw si Tristan pero hindi ako naniniwala, mahal na mahal ni Tristan ang Mama nya para gawin yon,at isa pa.. Nakausap ko pa sya bago yung insidente na yun, at masayang masaya sya...."
***
"Hoy Tristan, ngingiti kang magisa dyan!"bati ko sa kanya ng minsang makita ko syang pangiti ngiti habang nagaagahan.
"Wala Uncle.. May iniisip lang..ikaw talaga.."ngiting sagot nya. "Basta ganto pala ang feeling ng.... Ewan..!"
"Naks, mukhang inspires ka pamangkin ah.."kantyaw ko sa kanya noon.
"Basta Uncle, kung ano man ito, another reason to para mas maging masaya ang buhay ko, paano Uncle, pasok na ako at ng masilayan ko na sya.."masayang paalam ni Tristan noon saka yumakap pa sya sa akin at wala ako kamalay malay na yun na pala ang huling pagkikita namin ni Tristan.
Alas diyes ng gabi noon ng tumawag sa akin si Ate Trini na iyak ng iyak.. Patay na daw si Tristan, tumalon sa rooftop ng school kung saan sya madalas nakatambay.
***
"Hindi mo man lang ba naisip na maaring may nangyaring hindi maganda noon na naging dahilan para gawin nya yon"seyosong sabi ni Ysa.
"Maari, pero talagang malabo, iba si Tristan, ang daming problemang dumaan sa kanya pero kahit kailan hindi sya nagisip ng masama, ngingiti lang yan.."kwento ni Carlo.
Napangiti si Ysa sa sinabi ni Carlo na yon, si Tristan nga ang tinutukoy nito, palaging nakangiti kahit anong problema.
"Alam mo ba na sya ang dahilan kung bakit mula sa pagiging NBI agent ay nagpalipat ako pagiging ordinaryong inspector sa bayan na to, gusto ko kasi maimbestigahan ko ang maaring koneksyon ng pagkamatay ni Tristan sa patayan 3years ago at sa patayan ngayon."pahayag ni Carlo, napatingin dito si Ysa.
"May kinalaman Ang pagkamatay ni Tristan sa mga patayang nangyayari?"nagugulihan nyang tanong.
"Maari, pakiramdam ko may kinalaman din ito dun sa sinasabi mong babaeng nakaitim"makahulugang sabi ni Carlo.
Napatingin dito si Ysa at napanganga, si Carlo na ba ang maaring makatulong sa kanya, tanong nya sa isip nya, Pero natatakot sya na pati ito madamay sa kamalasan nya.
"Ysa.."putol ni Carlo sa kanyang mga iniisip. "Alam mo bang mahilig magdrawing noon si Tristan?"nakangiti biglang sabi ni Carlo.
"Talaga? Mahilig din ako magdrawing.."sagot ni Ysa.
"Bago pa mangyari iyong sunod sunod na insidente noon, madalas may mapanaginipan si Tristan na babae, lagi nyang kinukwento sa akin, dinedescribe, at hindi pa sya nakatiis, dinrowing nya yung babae"kwento ni Carlo at saka kinuha ang wallet nya. "Nakatago pa sa akin yun, sabi nya kasi, kung sakali daw na may makulong na ganun ang itsura sa prisinto, sabihin nya daw sa akin at pipyansahan nya"natatawang sabi ni Carlo sa alaala ng pamangkin saba kuha ng isang nakatiklop ng papel sa wallet nya at inabot kay Ysa.
Tila naman naguguluhan si Ysa kung bakit binigay sa kanya iyon, kinuha na lang nya ito at binuklat at napanganga na lang si Ysa sa pagkamangha.
"Paanong.."
"Kamukhang kamukha mo sya diba Ysa..kamukhang kamukha mo ang dream girl ni Tristan, alam mo ba na nagbiro pa sya sa akin noon, na kung sakaling patay na daw sya at saka pa lamang nya nakita ang babaeng yan, hindi pa din daw sya magdadalawang isip na magpakilala.."wika ni Carlo, napatingin naman si Ysa sa inspector at saka tumitig muli sa drawing at saka nya yon niyakap at nagumpisang tumulo ang luha.
"Ysa..okay ka lang?"nagaalalang tanong ni Carlo.
"Alam mo ba, nung unang araw ko sa LAC ay may isang lalaki akong nakilala dito mismo sa rooftop na to, napakabait nya..ilang beses nya akong tinulungan, at hindi sya nagsawang patawanin ako sa mga oras na sobrang miserable ako, bago mamatay si Papa ay kasama ko pa sya, and you know what, yung moment na yun ang pinakasafe na pakiramdam ko.."tuluyan ng napaiyak si Ysa sa kwento at isang malakas na hangin ang umihip, kasabay noon ay ang biglang pagsulpot ni Tristan sa at pagupo sa tabi nya, walang nakakakita kay Tristan ng mga sandaling iyon maging si Ysa.
"Pero kanina lang.. "tuloy ni Ysa sa kwento nya. " I just found out, na yung taong iyon na nagbigay sa kin ng pinakakomportableng pakiramdam...ay matagal na pa lang pata.."at pagkasabi noon ay bumuhos ang luha ni Ysa.
Natulala si Carlo sa narinig at hindi makapaniwala. "Nagpapakita sayo si Tristan?.."
Tango na lamang ang sinagot ni Ysa at saka sya nagpatuloy sa pagtangis. "Ano ngayon Tristan! Masaya ka ba sa nakikita mo..? Masaya ka ba na nasasaktan ako, SUMAGOT KA!!"wika ni Ysa.
Nakatitig lang si Tristan kay Ysa noon at hindi nya napapansin ang pagpatak ng mga luha nya, hindi sya makapaniwala na ang babaeng importante sa kanya ay nasasaktan nya.
"IM SORRY YSA.. IM SORRY.."iyak ni Tristan at saka yumakap sa dalaga mula sa likuran nito.
Pakiramdam naman ni Ysa ng mga sandaling iyon ay may kung anong hangin ang yumakap sa kanya.
"TRISTAN.."nasambit na lang ni Ysa at saka niyakap nya ang sarili.
+ S
"WHATT? ANONG IBIG NYONG SABIHIN NA MAHINA ANG EBIDENSYA?"nanlalaki ang matang sabi ni Inspector Bonker, kausap nya ang abogado ni Corine na si Atty. Editha Aurea.
"You heard it right, hindi nyo man lang siniguro na valid ang mga ebbidensya nyo at agad agad nyo ng kinulong ang kliyente ko, pwede namin kayong idemanda"sopistikadang pahayag ng isa sa magagaling na lawyer ng Pilipinas.
"Pero.."
"Hindi nyo gugutuhin na maiskandalo itong prisinto nyo dahil dyan Inspector, imagine, kinulong nyo si Corine for one week dahil lang sa isang tape recorder na maari namang hindi talaga sya, and for some reason, ginawa nyo pang non Bailable ang kaso nya."mayabang pang wika ng attorney.
Napatameme si Bonker ng mga sandaling iyon at saka napahinga ng malalim, kapagdakay tinawag ang isang pulis at sinabing pakawalan si Corine.
Ilang saglit pa ay kasama nito si Corine.
"YOU STUPID PIG!"nanlilisik ang matang sabi ni Corine. "Sisiguraduhin ko na magbabayad kayo sa ginawa nyo sa aking to!"
"Attorney Aurea, pagsabihan nyo yang kliyente nyo.."banta ni Bonker.
"Corine, halika na, umuwi na tayo,"awat ni Editha sa dalaga.
"No Attorney, may sasabihin pa ako.."ani Corine. "Alam nyo! napakatatanga nyong mga pulis kayo dahil nagpauto kayo kay Ysa at Lexin, bakit hindi nyo imbestigahan yang si Ysa, alam nyo bang dalawang kaibigan na nya ang magkasunod na namatay..!!"sigaw ni Corine pero inawat na ito ni Editha at saka hinila palabas ng prisinto.
Naiwan namang napapaisip si Bonker sa mga binitawang salita ni Corine.
+ M
"Hindi ako makapaniwala na nakakausap mo pala ang pamangkin ko noon pa.."putol ni Carlo sa mahabang katahimikang kanina pa nila pinagsasaluhan.
"At hindi rin ako makapaniwalang nakakausap ko sya.."sagot naman Ni Ysa na tumigil na sa kakaiyak.
"Nandito ba sya..??"tanong ni Carlo.
Umiling si Ysa at tumingin kay Carlo."Bakit?"
"Madami kasi akong gustong itanong, gustong sabihin.. At gustong liwanagin.."malungkot na sabi ni Carlo.
"Kung ano talaga ang sanhi ng pagkamatay nya? Wala ba syang kaibigan man lang noong nabubuhay sya na pwede mo pagtanungan?"wika ni Ysa.
"Meron pero hindi ko kilala, nagtanong tanong ako nung nagiimbestiga kami pero wala na daw sa school na yun, ewan ko pero lahat sila tikom ang bibig."
Biglang naalala ni Ysa ang kwento ng kaibigan nun na si Aileen, na hindi daw inilabas ng school ang mga pangyayari dahil sa takot na walang magenrol doon.
"May isang lalaki lang kaming nahuli noon na umamin na sya daw ang pumapatay pero duda kami, at ang mas nakaduda pa ay nahatulan kaagad ang lalaking yon.."kwento ni Carlo.
"Sinong lalaki?"tanong ni Ysa.
"Si Alfonso Bautista, sya ang tatay nung isang estudyanteng napabalitang namatay dahil sa pagkaposses.."sagot ni Carlo.
"Si Aileen? Tatay ni Aileen ang nanagot sa nangyari noon??"gulat na sabi ni Ysa.
"OO..bigla bigla syang umamin, sa totoo lang ay mahina ang ebidensya pero masyadong agresibo ang mga magulang nung napatay noon kaya nakulong pa din sya.."si Carlo.
Napaisip ng mamalim si Ysa, sa totoo lang ay madami pa pala suang hindi alam sa kaibigang pumanaw, at saka sya may naalala bigla..
***
"O ano? Iiyak ka na.. Kawawa ka naman.. Ano gagawin mo ngayon? Magsusumbong ka sa tatay mong kriminal? Whoa.. Papapatay mo kami ha Aileen" nang-aasar pang sabi ni Bea.
***
Tama! Sa isip ni Ysa, iyon ang dahilan para magtatakbo si Aileen sa sama ng loob, naalala na nya.
"Ysa?"tawag pansin ni Carlo.
"Carlo.. Kailangan tulungan mo ako! Kailangan masagot natin lahat lahat ng mga katanungan natin, madami ng namatay at hindi na ako papayag na may sumunod pa! At lalong lalo na kung importanteng tao na naman sa buhay ko!"matapang na pahayag ni Ysa.
+ P
Ilang araw ng nagmumukmok si Lexin sa kwarto nya, kinababahala na ito ng kanyang ina at lola.
"Anak..Lexin, anak halika na kumain na tayo.."aya ni Maita sa anak na nagkukulong sa kwarto.
Pero walang Lexin na sumagot, kaya naman naiiling na umalis na lang si Maita.
Sa loob ng kwarto ay nakatanaw lang sa bintana si Lexin at nakatulala.
"Ysa.." lagi nyang sambit.
Madilim na madilim at gulo gulo sa kwarto nya,wala syang pakialam.
Maya maya ay nakaramdam ng panlalamig si Lexin, kaya patay malisya na lang nitong sinara ang binata at bumalik sa kanyang kama.
Maya maya ay biglang bumukas ang bintana, pintuan sa banyo at pati ang ilaw. Napabalikwas ng bangon si Lexin sa pagkabigla. Dahan dahan syang tumayo at palinga linga ang mata, pagkatapos ay tinungo nito ang bintana at sinara, pagkatapos ay ang pintuan ng cr at pagawi na sana sya sa ilaw ng bumukas ulit ang bintana at pintuang kakasara lang na kinagulat nya. Agad syang bumalik mulit dito at matapang na sinara ang ito at saka nagmamadaling pumunta sa ilaw at saka ito pinatay at pagkatapos at agad tinungo ang pintuan at akmang lalabas na pero nabuhay muli ang ilaw, pero sa pagkakataong ito ay dinig nya ang tunog ng switch na parang may nagbubukas, maya maya ay namatay muli ito, patay sindi ang ilaw kasabay ng tunog ng switch at dahan dahang nilingon ni Lexin ang switch at doon ay nakita nya ang babaeng nakaitim na ini-on at off ang ilaw, nakatingin sa kanya at nakangisi.
"AARHHHHHHHHHHHH"
Pababa na noon si Maita ng marinig ang sigaw ni Lexin, agad agad syang bumalik sa kwarto nito at kinatok ito.
"Lex! Anak! Lexin! Buksan mo ang pinto!"katok ni Maita sa pintuan at pamaya maya ay napalitan na ng Kalampag. "LEXIN! OPEN THE DOOR!"
Pero wala pa rin nagbukas, bagkos ay sunod sunod na kalampag ang narinig nya sa loob ng kwarto, nagpanic na si Maita kaya agad agad nitong tinawag ang biyenan.
"MA! SI LEXIN! SI LEXIN! KUNIN NYO ANG SUSI! "sigaw ni Maita at saka tinuloy pa rin ang pagkalabog sa kwarto.
Si Marietta naman ay panic na panic na umakyat kasunod ang katulong na may dalang susi.
"ANO BANG NANGYAYARI?"tanong ni Marietta na putlang putla sa pagaalala.
"HINDI KO ALAM MA, BIGLA BIGLA NALANG SYANG SUMIGAW"kabang kabang sabi ni Maita.
Isang malakas na kalabog na naman ang narinig nila sa loob at isang malakas na daing mula kay Lexin.
"DIYOS KO ANG APO KO! BUKSAN MO NA ANH PINTUAN!"utos ni Marietta sa katulong, agad namang tumalima ang katulong.
"Nyora, ayaw po eh.."wika ng katulong.
"ANO KA BA! BAKA HINDI YAN YUNG SUSI, NAPAKATANGA MO! BUMABA KA KUNIN MO YUNG SUSI AT BAKA NAPAPANO NA ANG ANAK KOO!"galit na sabi ni Maita sa katulong.
Agad agad namang tumalima ang katulong.
"Ma, anong nangyayari sa anak ko!"umiiyak na si Maita, sakto namang dating ni Alberto.
"ANO BANG NANGYAYARI AT NAGKAKAGULO KAYO?"sita nito.
"ALBERT, TULUNGAN MO KAMI, TULUNGAN MO SI LEXIN, KANINA BIGLA NA LANG SYANG NAGSISISIGAW TAPOS KUMALALBOG SA LOOB AYAW NAMANG BUKSAN!"tarantang sabi ni Maita.
Tinungo nI Albert ang pintuan at pinihit ang seradura pagkatapos ay tinapat ang tenga sa pintuan.
"Lexin!"tawag nya pero isang malakas na ungol at daing ang kanyang narinig kasunod ng isang malakas tunog ng nabasag na salamin. "LEXIN!"panic ni Albert ng marinig iyon. "ISTONG! BADONG! HALIKA KAYO DITO DALI!"tawag ni Albert sa mga body guard. Agad namang nakapanik ang guard at inutos dito ni Albert na pwersahang buksan ang pinto at ganon na nga ang ginawa ng dalawang bodyguard na malalaki ang katawan, gamit ang buong lakas at tamang bwelo ay binunggo nila ang pinto hanggang sa bumukas na ito, si Maita ang unang pumasok.
Kitang kita nya na hila hila ng babaeng nakaitim si Lexin sa paa, puro dugo ito na hula nya ay nanggaling sa basag na salamin ni Lexin.
"IKAW...!"bulalas ni Maita kasunod noon at saka bigla itong nawala, pagdakay isang malakas na sigaw ni Marietta na sunod na pumasok.
"LEXIIINNNNNNN!"sigaw nito bago tuluyang mawalang ng malay.
"MA! MA! BUHATIN NYO DALI! KUNIN NYO SI LEXIN! DALIAN NYO! DALIN NATIN SILA SA HOSPITAL"panic ni Albert ng makitang nahimatay ang ina at si Lexin na duguan at walang malay.
+ M
"YSA?"gulat na sabi ni Rebecca, ang ina ni Aileen.
"Tita Rebecca, kamusta na po?"bati ni Ysa.
"Mabuti naman, halika tuloy ka.."aya ni Rebecca sa kaibigan ng anak na pumanaw.
Pagkatapos ng klase ni Ysa ay dumiretso na sila ni Carlo sa bahay nila Aileen, nagpaiwan na lang si Carlo sa kotse nya at baka masamain ng ina ni Aileen pag nakita sya.
Napansin ni Ysa na hindi tulad ng huli nyang punta, medyo madalang na lang ang gamit ngayon sa bahay nila Aileen, karamihan ay nakakahon na.
"Pasensya ka na magulo Ysa, nagaayos na kasi ako ng gamit at balak na naming lumipat ng bahay, tutal kaming dalawa na lang ng bunso ko.
Tango na lang ang sinagot ni Ysa at saka ginala nya ang mata, at doon nakita nya ang picture ni Aileen, ngiting ngiti ang kaibigan doon at buhay na buhay pa, napalapit si Ysa dito ay hinawakan ang picture ng kaibigan.
"Namimiss mo na din ba si Aileen Ysa?"narinig na lang nyang tanong ni Rebecca na kanina pa pala nasa tabi nya.
"opo..miss na miss ko na sya, sila lang po kasi ni Marj ang kaibigan ko dito tapos pareho pa silang.."
"Shhhh, tama na, panahon na para magmove on Ysa, walang mangyayari kung papaapekto pa rin tayo sa nakaraan.."nakangiting sambit ni Rebecca saka inakbayan si Ysa ay iginiya sa sofa para maupo.
"Pero paano naman oo kung yung nakaraan mismo ang humihila sayo pabalik sa kanya."nasabi na lang ni Ysa pagkaupo.
"Anong ibig mong sabihin?"usisa ni Rebecca.
"Tita, hindi nyo po ba nababalitaan ang nangyaring patayan sa LAC?"ganting usisa ni Ysa.
"Patayan? Na naman? Paanong.. Wala akong nababalitaan dahil madalang na lang akong manood ng tv"nabiglang sabi ni Rebecca.
"Sunod sunod na naman pong brutal na patayan ang nangyari.."kwento ni Ysa.
Napatayo si Rebecca at napatingin sa picture ng anak. "Sino naman kaya ngayon ang pipilitin nilang umamin sa patayan na yan?"parang may hinanakit sa tonong wika ng ina ni Aileen.
"Tita? Bakit nyo po nasabing pipilitin?"tanong ni Ysa na tila nagkakaidea na tungkol sa sinasabi ni Rebecca.
"Alam ko hindi ko dapat ikwento sayo to Ysa dahil wala ka namang kinalaman, pero tutal kaibigan ka naman ni Aileen hindi nya siguro mamasamain kung ikwento ko man"umpisa ni Rebecca. "Ysa, hindi ka ba nagtataka o nagusisa man lanf kay Aileen noon ng tungkol sa ama nya?"
"Hindi naman po.."
"3 years ago ng magkasakit ang magkasakit ang isa pa naming anak na wala na din ngayon, si Anthony, nagkaroon sya ng leukemia, masyadong madugo ang pagpapagamot namin sa kanya kaya napilitan kaming mangutang, at ang nautangan namin noon ay ang si Congressman Mariano na boss ni Alfonso, umabot sa isang milyon ang pagkakautang namin, akala ko noon kusang loob niyang ginagawa yon, walang wala sa loob na kasalukuyan na palang may patayang nangyayari sa LAC, pero siguro kalooban na rin ng diyos, namatay din si Anthony, at kasabay ng pagkamatay nya ay biglang paniningil ni Congressman, humingi ng palugit si Alfonso pero hindi sya pumayag, kung gusto daw nya, ako na lang ang ibayad o kaya si Aileen. Galit na galit noon ang asawa ko pero wala syang magawa sa kademonyohan ni Mariano, hanggang sa makilala nya si Mr. Rivera na isa sa board member ng LAC, nagalok sya ng tulong kay Alfonso, pagbabayad sa utang nya kapalit ng pagamin sa kasalanang hindi naman nya ginawa, noong una ayaw pumayag ni Alfonso pero nung sinabi nitong buwan buwan kaming magkakaroon ng sustento at libre ang pagaaral ni Aileen ay pumayag din sya. Kung alam mo lang ang sakit sa loob namin ng umamin sya sa krimen sa patayan ng LAC dahil sa pagmamahal nya sa amin.."naiiyak na kwento ni Rebecca.
Tumayo si Ysa at niyakap si Rebecca, ayaw na nyang magtanong pa at malinaw na sa kanya ang lahat.
"Gusto ko sya makalaya.. Wala ng saysay ang pagsasakripisyo nya dahil patay na ang anak nya at hindi ako papayag na doon din magaral ang natitira kong anak!"pahayag pa ni Rebecca.
"Hayaan nyo tita, tutulungan ko kayo.. para kay Aileen, tutulungan ko kayo.."paniniguro ni Ysa, at matapos ang kanilang paguusap ay may binigay si Rebecca kay Ysa.
"Ysa.. May sulat akong nakita sa desk ni Aileen nung nagliligpit ako, para ata sa inyo ni Marj.."ani Rebecca at saka inabot ang isang puting sobre.
Hindi na muna binasa ni Ysa ang sulat at nagpaalam na kay Rebecca, pagkalabas at pagkalulan sa kotse at binuksan nya ang sobre ay nakita nya kaagad ang sulat at binasa.
Dear Ysa and Marj,
Ang daming kakaibang nangyayari sa akin mula ng mangyari yung sa CR,madalas makakita ako ng babaeng nakaitim, nakakatakot sya pero tinatapangan ko na lang, katulad ngayon habang sinusulat ko to ay papatay patay ang ilaw at gumagalaw ang bintana na parang may nagpipilit pumasok.
Pakiramdam ko hinding hindi na tayo magkikita kaya gusto ko magpasalamat sa inyong dalawa sa pagiging totoong kaibigan. Kasama ng sulat na ito ay ang picture nating tatlo. Ingatan nyo ah.
Nagmamahal,
Aileen
