ateşin suya küfrü oldun
gör sana ait zararı
ve insan eğer
sonsuza kadar ağzından toprak haykırsan da
çekme üstünden o iplikten beyazı
Bugün 20 Temmuz 2015 yani Şanlıurfa'nın Suruç ilçesinde 34 kişinin ölmesine neden olan patlamanın yaşandığı gün. Cengiz Kantarcı ve Eşref Kantarcı'yı yedi dakika önce öldürdüm. Kantarcı Holding'in tepesindeyim.
Hiçbir şeyin kıymetini bilmeyen bir canlı türüne doğru evrildik. En uzağı düşünmezse, en yakınını göremezdi insan. Bunu bilmediği için nefes alsa bile yaşamayan insanlar gördüm. Bir elin diğer ele teması günah, bir sıvının bir dile teması haram, buyrulmuştu insana.
Yürümeyi öğrendiğimden, konuşmaya başladığımdan beri ben, hep insan sevdim. Hiçbir şeyi doğru yapmadım belki ama annemin elimi tuttuğumu hiç hatırlamadığımdan, hayatımda tutacak birkaç tane el olmasını istedim. Tuttuğum eller kana bulaşmasaydı yapılacak bir şeyler varsa yapmayı, sevecek birileri varsa sevmeyi, yardım edilecek biri varsa yardım etmeyi, affedilecek biri varsa affetmeyi dilerdim. Ama zamanın da ısrarla bana zift döküp dile getirdiği gibi; artık yapacak hiçbir bir şeyim kalmadı. Belki Ali'yi kendi ellerimle öldürmem dahil hiçbir şeyi çözmeyecek ama ben Ali'yi sadece öldürmedim, ona dört şarjörle küfrettim. İşte sırf bu yüzden buradan atlamam gerek.
Ey.
Ali, Zeynep, Asuman.
Düşerken gördüğüm tek canlılar.
CANLILAR.
Peki şimdi ne olac...
-SON-
BU HİKAYEDEKİ TÜM KİŞİ VE KURUMLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR.
SABRINIZ VE ZAMANINIZ İÇİN TEŞEKKÜRLER
