Mijn universum

Hoofdstuk 1: NLD

NLD staat voor non-verbal learning Disablilities en letterlijk vertaald staat het voor Non-verbale Leerstoornissen.

Er zijn nog altijd discussies over of dit wel onder autisme hoort of niet maar om heel eerlijk te zijn kan mij dat geen bal interesseren.

NLD kan zowel als in iemands karakter zitten als in het leren, ik heb het in het leren wat inhoud dat ik erg veel moeite er mee heb.

Niets is voor mij vanzelfsprekend, bijvoorbeeld bij rekenen kan ik de meest simpele sommetjes als bijvoorbeeld 6+5 niet zo in één keer beantwoorden ik moet het op mijn vingers uitrekenen. Grammatica is voor mij ook erg moeilijk al spreek ik talen over het algemeen goed en ben ik een vlotte lezer.

Voor mensen met NLD is het vaak moeilijk om een grap van werkelijk te onderscheiden en is het moeilijk om gezichtsuitdrukkingen goed te kunnen lezen.

Persoonlijk vind ik dat enorm vervelend maar wat me echt woest kan maken is het leren. Ik wil heel graag kunnen leren en heb heel lang gedacht dat als ik gewoon beter mijn best zou doen ik het wel zou kunnen maar dit is niet zo. Er zijn genoeg dingen die ik wel kan maar er zijn er ook genoeg die ik niet kan waardoor mijn zin om het te proberen vergaat.

Wij pikken de dingen beter op als we ze horen dan wanneer we de dingen lezen omdat auditieve informatie beter word verwerkt dan de informatie die via zien en voelen binnenkomen.

Verdere problemen van NLD uiten zich in de motoriek (die inderdaad niet geweldig is), inzicht in oorzaak en gevolg (meestal als ik er later over na ga denken denk ik; oeps dat had ik beter anders kunnen doen) werktempo is lager waardoor we minder werk af krijgen en op sociaal gebied zijn er ook meer dan genoeg tekortkomingen met NLD.

Sociaal contact leggen is al lastig genoeg maar om ze dan ook nog te houden is al helemaal moeilijk en ik heb al honderden keren geroepen dat ik nooit meer vrienden wil maken (natuurlijk niet waar maar je roept veel als je verdrietig bent).

Ik heb best wel last van mijn beperking maar moet er het beste van zien te maken. Dit is hoe ik mijn beperking ervaar, iedereen is anders en er zullen mensen zijn die het anders ervaren.

Mijn beperking gaat ook iets verder dan alleen NLD. Als ik bijvoorbeeld thuis koffie drink moet ik uit de witte mok met het rode randje drinken of als ik aan tafel zit moet ik de donker blauwe stoel helemaal rechts aan de korte kant van de tafel zitten, op het zebrapad mag ik de zwarte strepen niet aan raken en om een of andere reden zal ik als ik een kant moet kiezen altijd voor rechts kiezen tenzij iemand zegt dat we links moeten want om een of andere reden haat ik links. Vroeger kon ik bijvoorbeeld woest worden om het woord Spannend omdat ik niet tegen dat woord kon (ik vind het nog altijd een vreselijk woord). Ik kon tijdens de les ook een wedenuitbarsting of een hysterische huilbui krijgen als het leren me niet wou lukken, gelukkig heb ik hier beter mee leren omgaan al ben ik nog vaak jaloers op mensen die wel goed kunnen leren en naar de universiteit gaan.