The Bubble Guy (COMPLETED)

TBG 2.8

Unedited...

****************

Han's POV:

Nasa sasakyan na kami para pumunta sa Lotte,ayon sa nalaman ko,madami daw rides dun,well..game naman ako sa mga rides kaya gora na!

Tahimik 'yung biyahe namin,lalo pa't medyo awkward dahil nga sumama pa rin samin si Lea kahit wala sya sa mood.

"Why did you do that,Mandy?" Bigla na lang nagtanong etong si Lea.

"Let myself be honest,mahirap kayong dalawa ihandle lalo pa't magkaiba kayo ng lugar ni Sam,Kung papayagan ka lang sana ng parents mo bumisita sa Pilipinas eh,Naging bestfriend ko kayo,gusto ko rin kayo makita kaso...para bang impossible lalo pa't damn feelings can really destroys friendship"

(｡･ω･｡) para bang nagparinig si Mandy sa sinabi nya sa dulo,Damn feelings can really destroys friendship

"Then why don't you love me back?" napatingin naman ako bigla 'kay Lea dahil sa tanong niya,tulala lang siyang tumatanaw sa bintana,pero kitang kita sa mata niya 'yung mga luha.

"'Cause...It can't,feelings are feelings,it has no answers,It has maybe an answers but ...only time can solve it" hindi ko naman makita 'yung expression ni gurang,nasa harapan kasi sila eh,habang kaming dalawa naman ni Lea nasa likod.

Natahimik kaming lahat,wala ni isa nagsasalita,para bang naistress na si Lea sa mga pinagsasagot ni Mandy.

Napapaisip na rin ako,kung aaminin ko 'yung feelings ko sa gurang na 'yun,para bang nagiging sagabal lang ako,kaya ayokong umamin.

"So ilang years ko hinintay 'yang feelings mo?!" Nagulat ako nang biglang nanigaw si Lea.

"Hinintay mo nga pero my answers always a no!,wala sa inyo ni isa akong nagustuhan"

"'Cause you just always think of yourself,wala kang pake sa nararamdaman namin"

"Tss...ayokong pilitin ko ang sarili ko sainyo"

"Ayaw mo pilitin?,edi 'wag ka nang magpakita samin,tutal ikaw rin palang nahihirapan!"

Habang lumalalim ang usapan nila,lumalalim din ang mga emosyon nila,may halong lunggkot at galit.

*ehem