"ONCE IN A LIFETIME" (COMPLETED) [UNDER REVISION]

CHAPTER 31 [Revised]

¢HapTer 31~

Xiamella's POV

Boring! Hindi ako makalabas sa Hospital Room ko dahil ayaw pa akong palabasin ni Kuya.

Malas naman oh! Akala ko makakalabas na ako eh. Kainis!

At hindi din ako makakatakas dahil bantay sarado ako. Medyo nanghihina pa ako kaya hindi ko magagawang masuntok ang mga Guards sa labas.

"Boss! Chess nalang tayo?" Suggest ni Marko na inaayos na ang Chess board.

Nandito ang mga Gang mates ko maliban kay Julio at Michs. Kasama nilang dalawa si Kuya at yung Ugok na Luther na yun. -_-

Ewan ko ba kung anong gagawin nila mamaya.

"Matatalo ka lang." I bluntly said and tried to stand up. Nakatayo naman ako agad.

Sh*t! Nangangalay na ang Paa ko sa Kakahiga at Kaka-upo. Ayaw ko na dito! Gusto ko na maglakad lakad!

"Boss naman eh! Sige na! Para hindi ka ma-bored. I'll try to win."

Nakangiting sabi ni Marko habang nakatingin sa Chess board.

"There's a 2% chance that you can Win. Tsh." Natawa si Sean sa pagiging masungit ko.

Naiinis na talaga kasi ako eh! Gusto ko na nga lumabas dito tapos bawal pa?! Damn that Brother of mine!

Nilibot ko ang mga mata ko sa Hospital room. Ano bang pwedeng gawin? Wala ang laptop ko at hindi ko din pwedeng ipakuha dahil binilin ni Kuya na magpahinga lang ako.

No using of Gadgets daw. Tsh. Ano ako bata?!

Napatigil ako nang makita ang arrangements ng mga Prutas sa taas ng cabinet na nasa gilid ng Hospital Bed.

"Sinong kumain sa Dalawang Mansanas at isang saging dito? If I remember correctly. Kumpleto yan kanina." Napatingin ako sa mga Gang mates ko na biglang natahimik.

Bumukas ang C.r at lumabas ang isang babae na nagpupunas pa ng Mukha. Wait. I know this girl.

"Camille?" Nagtataka kong tanong. Ibinaba niya ang hawak niyang towel at napangiti.

"Hi Xiamie! Ilang years din tayong hindi nagkita diba?!" Bigla niya akong niyakap ng buong higpit.

Sh*t! Hindi pa din siya nagbago! Ang higpit pa din ng Yakap niya!!

"Oh! I'm so sorry! Na-excite lang ako dahil ngayon lang kita ulit nakita."

Napahiwalay naman agad siya sa yakap. I sighed.

It's been 4 years since I last saw her. Pumunta kasi siya sa Ibang bansa para doon magpagamot dahil may leukemia siya.

"You look fine now. How was your treatment?" Umupo ako sa Hospital bed at humikab.

Camille smiled widely. "Wala na akong sakit! I am now Healthy."

Napatingin ako kay Gio na nakatuon ang pansin sa Cellphone niya. Kanina pa nandito si Camille. Pero bakit parang ang tagal naman niya sa C.r?

Kagigising ko lang kasi kanina at na-bored na agad ako. Hindi ko alam na dumating pala si Camille.

"Gio! Huy! Hindi mo manlang ba Lalambingin 'tong Girlfriend mo?"

Gio flinched. Hmm. Mukhang nag-away silang dalawa ah? I've known Camille for being the clingy type of Girlfriend.

"Ah ewan!" I exclaimed. Pumasok ako sa C.r dahil naiihi na ako.

***

Camille's POV

Medyo nagbago si Xiamella. The way she looks at me sent me shivers. Mas pumayat din siya. Maybe because of what happened to her.