Gökyüzü

Bölüm 9

      Selim olanlara bir anlam verememişti ne oluyordu bu kıza. Hem ne konuda yalan söylemişti ki. "Ceren ne yaptım ben şimdi ne yalanı anlamadım. Neye kızdın böyle bir anda ?" Duraksadı Ceren bu ne rahatlık böyle diye geçirdi içinden insan yaptığı şeyi bilme miydi.  En azından bir korku olur insanda tedirginlik ama yok şundaki rahatlığa bak."Selim bir de soruyor musun bir sevgilin olduğunu bilsem seninle bu şekilde konuşmazdık. Birde kız arıyor kalkmış rahatlıkla açıp yanımda konuşabiliyorsun neyse zaten görüşecekmişsiniz tutmayayım ben seni bir daha da kızı ekip yanıma gelme çok kırıcı olurum. Zaten yalan söyledin bana  sana güvenmiştim kim bilir daha başka ne yalanlar söyledin!"  Selim gülüyordu sadece. Hemde kahkahalar atarcasına "Sen beni kıskanıyor musun ?" kaşlarını çattı yalan söyleyip bide pişkin pişkin gülüyor ve sorun kıskanıyor olmam  sanıyor yok daha neler! "saçmalama seni kıskanmam için bir sebep yok ortada benim kızdığım nokta yalan söylemendi." "Yalan söylemedim ki ben sana bir sevgilim yok Deniz Aşkın da kız değil zaten :)" afalladı Ceren "ne yani şimdi Deniz kız değil mi sevgilinde değil yani öyle mi ?" 

"aynen öyle :)" kendi haline gülmeye başladı Ceren de anlamadan dinlemeden carlamıştı çocuğa. "özür dilerim " dedi gülümseyerek. "Gel oturalım hadi" diyerek elini tuttu oturdular birbirlerine bakar bir halde eli elindeydi. "Ceren ben senin daima yanında olacağım seni arkadaşım bile olsa kimsenin üzmesine izin vermeyeceğim. Başın sıkıştığında zor anında daima yanında olacağım hep gülmen için elimden geleni yapacağım. Melih'in seni üzmesine izin vermeyeceğim güven bana" dedi Ceren ise gülümseyerek eline güveniyorum dermişcesine bir iki kez  dokundu. "Peki ya Sara ona kızgın mısın hala ?" yüzünü yere eğdi Ceren. "En güvendiğimdi o benim kardeşim sırdaşım birbirimize sormadan bir lokma yemek yemeyen insandık biz ne ara arkamdan iş çevirir oldu. Bak Melih'ten öğrenmiş yanında olduğumu beni arayıp sormak zor muydu bu kadar dün beni ortada bırakıp gitti. değişiyor Sara benim kardeşim olmaktan çıkıyor sanki. Güvenemiyorum ona kırgınım kızgın değil bir sürede konuşmam o da hatasını anlar hem bir daha hayatıma ben istemeden müdahale etmez iyiliğime yada kötülüğüme.."  Selim " seni anlıyorum yanındayım ne karar verirsen de" Çok iyi bir arkadaştı. Arkadaştan öteydi hatta. Çok kısa sürede tanımıştı ama ona çok değer veriyordu. Güveniyordu, inanıyordu. Biliyordu kendisine değer veriyordu çünkü Selim iyi ki vardı :)

                                   ***                                 ***                                            ***

    Sara çok üzgün bir şekilde kalkıp evine doğru yürüdü. İstemeden de olsa kırmıştı arkadaşını. Bir kaç gündür sürekli tartışıyorlardı araları iyice açılmıştı. Ve artık kendi sorunlarını Cerene  anlatamaz hale gelmişti. Ailevi sorunları vardı son iki üç haftadır. Annesiyle babası sürekli tartışıyordu. Alkol içiyordu son zamanlarda babası sürekli eve sarhoş geliyor annesine şiddet uyguluyordu. Sonrada bazen uyuyor bazende çıkıp gidiyor sabaha kadarda gelmiyordu eve. Ama bunlar öyle herkese anlatabileceği türden bir şeyler değildi. Babasının ani değişimi onu çok üzüyordu. İyice yalnız hissediyordu şimdi kendini işte. Eve kadar derin düşünceler içinde yürüdü. Eve gittiğinde annesi evde yalnızdı babası yine yoktu işte. Mutfakta yemek yapan annesini görünce yardım etmek için yanına gitti. Ağzını açıp tek kelime etmedi ikisi de. Yemek yemeden yattı. Babası gelmişti yemek yedikten sonrada çıkmıştı. İlk defa sarhoş değildi uzun bir aradan sonra kızının odasına girdi.  Bir evlat babasından korkar mıydı son zamanlarda yaşadıkları yüzünden irkildi. Oysa özür dilemek için girmişti odasına kızının.Bir kez sarılmak istedi kızına. Zor günler geçiriyordu işinden ayrılmıştı. Bu durum da oldukça canını sıkmış olmalı ki tek tük içtiği alkoller çoğalmış ve kendini kaybetmeden eve gelemez olmuştu. Şimdi kısa sürelide olsa bir iş bulmuştu bir nakliye firmasında. Eşine yaşattıkları için özür dilemiş bir şekilde gönlünü almıştı ama kızı tüm herşeye şahit olmuş ve onu kendinden korkmasına sebep olacak kadar ürkütmüştü. durumları kızına izahat etti ilk öne "Sara kızım nasıl o hale geldim inan bende bilmiyorum sen bilmez misin kendimde iken size bir fiske vurdum yada kırıcı bir şey söyledim mi hiç bak babacım işe girdim yeniden kimseye muhtaç kalmayacağız. Hadi kızım özür dilerim bak babacım içmeyeceğim de bir daha söz de veriyorum bak baba sözü" Sara da biliyordu babası kendisindeyken çalışırken bir kez olsun ne annesine ne de kendisine kırıcı bir itamda bulunmayan bir adamdı. içince böyle bir canavara dönüşüyordu sadece. ama artık içmeyeceğine söz vermişti yine çalışacaktı. Eskisi gibi gelecek yine yüzü gülecekti. Bu söz yeterliydi işte yüzü gülümsedi sarıldı babasına "tamam babacım ben biliyorum içmediğin zaman sen çok iyi birisin içtiğinde ki kişi sen değilsin sadece artık babam geldiği için çok mutluyum anneme bir daha vurmayacağın için mutluyum kolay gelsin  " diyerek sımsıkı sarıldı babasına. 

     En azından babasının işi yolunda gitmiş ve işini yoluna sokmuştu. Eski haline dönmüştü babası evden çıkınca annesinin yanına gitti. Gerçekten mutluydu eşinin iş bulmasından kendisine yine eskisi gibi davranmasından yanına oturup sarıldı "seni seviyorum annem" dedi. O gece rahat bir uyku uyudular. Sabah uyandığında babası yanında uyuyordu kızının. İşte hiç yataktan kalkmak istememişti şimdi Sara.Her kız babasına düşkündür ama Sara daha bir seviyordu babasını.  Baba denildiğinde akan sular dururdu. Sarıldı sıkıca babasına yanağına bir öpücük kondurup yanında bu huzur verici kokuyla uzanmaya devam etti.