Gelen Sara idi işte. Oldukça üzgündü o ayrı ama kırgındı en yakınıydı hani Ceren onun neden bir haber bile vermemiş onu arayıp sormamıştı hiç. Tepkili bir şekilde masaya oturdu. "Geç kaldım biraz beklettim kusuruma bakmayın artık iyiyim bende siz nasılsınız ?!" Ceren Selim şaşkın bir halde birbirlerine bakıyordu nereden haber alıpta gelmişti ki şimdi. "Bu ne sinir Sara neyin var senin" dedi Ceren çünkü yersiz buluyordu bu siniri. "Görüşüyorsunuz ama hiç biriniz beni aramıyor Ceren ne biçim yakın arkadaşlık kardeşlik bu ?" Ceren iyice kızmıştı."Sara iyi misin sen daha dün bizi ortada bırakıp nereye gittiğini söyleme zahmetinde bile bulunmadan kayboldun okuldan sınıfına geldim arkadaşların Hilalle gittiğini söylediler en ihtiyacım olan anlarımda beni yalnız bırakıp sonra gelip hesap sorman doğru mu hesap verecek biri varsa bu kişi sensin ilk önce nerdesin kızım sen!!" Sara başını önüne eğerek "ama hilalin ihtiyacı vardı bana gitmem gerekirdi gittim" dedi. "yani benim sana ihtiyacım yok 10 yıllık arkadaşıma söz verdim tutacağım diye kendime ne eziyetler çektiriyorum ama sana ihtiyacım yok değil mi benim? Dün noldu biliyor musun Melih benimle konuşmama kararı aldı Damla istemiyormuş ve kim vardı yanımda Selim. Ben ilk defa birine kendimi anlattım dün ve ilk defa beni anladı biri sana haklı olarak kızgınım Sara yoktun sen benim yanımda." "Ceren ben bilmiyordum gerçekten ben ikinizi yan yana baş başa oturunca şey sandım işte kıskandım kızdım bir gün gelmedim beni unuttu dedim özür dilerim "
"Ne sandın Selim le bizi sevgili mi saçmalama istersen Melih'in yakın arkadaşı o olabilir mi öyle bir şey hem ben iki günde Melih'i nasıl unutayım olmaz ama Selim le sevgili olayım saçma sapan düşüncelere girme böyle sen neysen Selimde o benim için." dedi elini Selimin elinin üstüne koyup onay almak istercesine "öyle değil mi " dedi. Öyle ya Melih onun en yakınıydı bir zamanlar hala da öyleydi sadece Damla varken pek uğramazdı Melihin yanına kekeler bi halde "e-e-vet" diyebildi. Öyle bişey düşünmüyordu ama kalbine Cerenin söylediği cümle batıyordu sanki. Yüzü düşmüştü istemeden bu konuylada birbirlerine olan kızgınlıklarını unutup konuşmaya başladılar sohbet sıkıydı ta ki Selim "sen nerden bildin bizim burda olduğumuzu" diyene kadar. Saranın çalışmadığı yerden gelmişti soru. Rengarenk Cafe öyle bulvarda çarşıda bulunan bir cafe değildi çünkü. Ne diyeceğini bilemez halde etrafa bakındı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzü
Novela JuvenilBazen bir şeyleri çok istersin ve olur. Tam da böyleydi işte durum çok istediği bir hayaldi gerçek oldu peki ya sonrasında ne oldu? Selimle Cerenin hayatındaki hayaller gerçeğe dönüşür mü dönüşürse ne boyutta? Gel sende aramıza ve neler yaşamışlar...
