Gökyüzü

Bölüm 28

      "Selim benim için çok değerlisin sen iyi ki yanımdaydın da ama ben bakamam sana o gözle sen benim kardeşim gibisin ben o gözle baktım hep sana kimseye açmadığım derdimi sana açtım güvenerek hiç o gözle bakmadım ben sana daha hem böyle bir şey asla olmaz sen Melih'in en yakın arkadaşısın ben sana o gözle hiç bir zaman bakamam bir daha lütfen konusunu bile açmayalım" dedi bir an fevrilikle yanından kalktı. Bütün hayalleri yere dökülmüş öyle ki oturup kalakalmıştı Selim bankta. Sonrasında ise toparlanıp kalktı Ceren'in arkasından  gitti "Ceren yapma böyle işte gerekirse hiç hissetmezsin yine yanında olayım yine güven bana." dedi Tepkisini nasıl göstereceğini bilmediği için "Selim sonra konuşalım şimdi değil" diyerek durağa gitti. Bir anda mayısın ilk haftasında yağmur bastırdı o sırada. Selim ayrı yöne Ceren ayrı yöne gidiyor ikiside ayrı olarak ıslanmışlardı sırılsıklam. Arabaya bindiğinde akan gözyaşlarını sildi bir yağmur tanesi gibi yıkılmıştı güveni. Nasıl güveneceğim şimdi sana Selim nasıl bana bu gözle bakabilirsin diye düşünmeden edemiyordu eve gittiğinde Sara aramıştı.  İçinde tutmaktan harap olduğu Selim'in duygularını bir çırpıda anlatıvermişti Sara'ya. Bu duruma oldukça sevinen Sara sabah akşam Selim'i övmeye başlamıştı bile. Öyle ki tüm söyledikleri doğruydu ama olamazdı böyle bir şey "Ben Melih'i seviyorum" diyor başka kelime etmiyordu. Selim Cereni kaybetmenin verdiği korkuyla o gece eve gitmemişti en son oturdukları bankta oturmuştu sabaha kadar. Sabaha kadar ıslanmıştı yağmurun altında Cerene bir çok mesaj atmış lakin bir cevap  almamasıyla onu tamamen kaybettiğini anlamıştı.  Öyle ki sabah Saranın armasıyla kendine gelip Sara ile konuştu. Gayet umutlu bir şekilde konuşması Selim'i umutlandırmaya yetmişti  bile toparlanıp eve gitti. Sara ertesi gün her yolu denese de Ceren hala tamam demiyordu. Ta ki "Ceren saf mısın kızım Selim ile seni yan yana görürse daha çok canı yanar Melih'in hem belki barışırsınız zaten sevdiğini Selim de biliyor Melih'i sevdiğini. Bir şey olmaz inan bana hadi evet de" demesiyle başlamıştı işte her şey.  Melih ve Sara'nın ilişkisine inat olarak başlamıştı her şey. 10 Mayıs tarihinde Sara'nın mesaj  atmasıyla başladı işte.  "Tamam kabul ediyorum beni sevmeni  sevgilim olmanı" dediğinde ise dünyalar Selim'in olmuştu. Sara'nın ne kadar haklı olduğunu düşünmüştü ikna etmişti işte Ceren'i. Ceren ile okul dışında hiç görüşmüyorlardı her fırsatta Ceren onu sevmediğini hala Melih'i sevdiğini hatırlatıyordu Ceren de. Ama buna rağmen yanında olması yetiyordu Selim'e. İlk sevgili olduklarında Melih bir tepki vermemişti bu durum n kadar Ceren'in canını sıksada Selim'i mutlu etmişti. Bir gün bekledi Ceren ses yok Melih'ten. İki gün, Üç gün derken bir hafta olmuş ama Melih Cereni umursamamıştı. Bir anda bu yaptığı şeyi kendine yakıştıramamıştı Ceren öyle ya Selimi kullanıyordu duygularını fırsata çevirerek. 17 Mayıs ta bir mesaj attı Selim'e. " Biliyorum beni seviyorsun artık sana kızmıyorum inan kendime kızıyorum bir hataydı sana evet dedim. Melih'i severken senin duygularınla oynamam doğru değildi. Özür dilerim ben yapamam, yapamıyorum daima yanındayım bir arkadaş olarak ama sevgilin olmam ben senin Selim." demesiyle yıkılmıştı işte Selim o gün ne kadar ararsa arasın açmadı Ceren telefonlarını. Akşam mesaj atan bir arkadaşı girmesiyle ilk cevabını vermişti "aramayın beni istemiyorum diyerek" O sırada telefonu çalmaya başlamıştı arayan Melih'ti. Telefonu heyecanla açmıştı. Melih onu aramıştı inanamıyordu özlediği sesini nihayet duymuştu belkide kendisine olan sevgisini anlatacağını düşünüyordu ki Melih yalvarıyordu telefonun diğer ucunda kendisine "Selim hastanelik oldu ne olur ara onu barış onunla o seni çok seviyor." İşte şimdi ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Neyi vardı ki Selim'in. Bunu düşünmek yerine "Ne oldu neden hastanede Selim ?" diye sormayı tercih etti bir anda.  Aldığı cevapta ise kanı dondu.