BEDAHŞAN KADEHİ KAYIP NEHİR

İLK DENEYİM

    Seçilmişler gözlerini kırpmadan Ozaklar'a hayran hayran bakışlarla seyre dalmışlardı... Bunun üzerine Prof. Razor Ozaklar'a doğru ilerlemeye başladı. Bunu gören iki Ozak da Prof. Razor'a doğru yaklaştı. Prof. Razor ile Ozak arasında bir samimiyet olduğu çok net bir şekilde anlaşılabiliyordu. Görünüşe göre Ozaklar Prof. Razor'u bir nevi sahipleri ve dostu gibi görüyorlardı. Prof. Razor Ozaklar'ın yanlarına gelerek onları sevmeye başladı. Ozaklar'ın tam ortalarında duruyordu. Prof. Razor heybesinden çıkardığı elma, portakal gibi meyveleri Ozaklar'a yedirmeye başladı. Hatta Prof. Razor elindeki meyveleri havaya doğru atıyor Ozaklar ise atılgan bir çeviklikle meyveleri havada yakalayarak mideye indiriyorlardı. Meyvelerin kabuklu veya kabuksuz olmaları Ozaklar için bir unsur oluşturmuyordu. Seçilmişler, Prof. Razor'u ve Ozaklar'ı tutkulu gözlerle izliyorlardı.

Prof. RAZOR: Evet aranızdan ilk kim buraya gelmek ister?

Seçilmişlerin beğeni dolu bakışları birdenbire ciddi bir hal almaya başladı. Gözleri ise istemsiz olarak birbirlerini yokladı. Fakat hiçbirinden ses çıkmadı. Prof. Razor hafifçe tebessüm ederek

Prof. RAZOR: Korkmayın! Ozaklar cana yakın yaratıklardır. Onları kızdıracak herhangi bir şey yapmadığınız sürece kimseye zarar vermezler.

Prof. Razor bu olumlu cümlesine rağmen Seçilmişlerden ne herhangi bir ses, ne de bir isim ortaya çıkmadı. Galiba Seçilmişlerden birini kendisi seçmesi gerekiyordu. İlk olarak Bedahşan'ın gelmesini uygun gördü.

Prof. RAZOR: Bay Bedahşan!

  Bedahşan'ın yüzünde hafif bir gülümseme mevcuttu. Ama içten içe de korku duyuyordu. Yüzündeki tebessüm bir an gerginliğe dönüşse de, cesaretini toplayıp emin adımlarla yavaş bir şekilde Prof. Razor'un sağ tarafındaki Ozak'a doğru yaklaşmaya başladı. Bedahşan, Ozak ile arasında kısa bir mesafe kalınca elini ileriye doğru uzattı. Bedahşan elini uzatıp Ozak'a yaklaştıkça sanki Ozak'ta başını eğerek Bedahşan'ın eliyle başını sıvazlayabilmesi için yardımcı oluyordu. Sonunda ise Bedahşan'ın eli Ozak'ın başının üstündeydi. Bedahşan'ın yüzündeki gülümseyiş daha da artmıştı. Şimdi iki eliyle Ozak'ı okşamaya başlamıştı. Bedahşan için bu tarif edilmesi mümkün olmayan bir duyguydu. Prof. Razor, Bedahşan'ın bu işi güzel yaptığını düşünerek diğer Seçilmişlere döndü.

Prof. RAZOR: Evet, başka denemek isteyen?

Bedahşan'ın bu davranışından cesaret alan Lupus ileriye doğru atıldı. Lupus da Bedahşan gibi yavaş ve emin adımlarla Prof. Razor'un sol tarafındaki Ozak'a doğru yavaş adımlarla yürüdü. Sonunda Lupus'un da eli Ozak'ın başının üstündeydi. Bedahşan'ın hissetmiş olduğu o tarifsiz duyguları şu an Lupus da hissedebiliyordu. Diğer Seçilmişlerde Lupus ve Bedahşan'ın sevmekte oldukları Ozaklar'a doğru ilerleyerek yanlarına vardı. İlk başta temkinli bir biçimde dokunmaya çalışsalar da elleri Ozaklar'ın vücutlarına değdiği an yüzlerinde ki sevinç görülmeye değerdi. Seçilmişler Ozaklar'ın gerçekten iyimser ve uysal yaratıklar olduğunu bu sayede rahatça kavramışlardı. Daha sonra Prof. Razor Seçilmişlere gülümseyerek asıl sorması gereken soruyu sordu.

Prof. RAZOR: Artık Ozaklar ile aranızda bir bağ ve samimiyet kurdunuz, şimdi ise sıra uçmakta... Evet, ilk kim denemek ister?

Seçilmişlerin yeniden yüzleri düştü. Çünkü bu gerçekten ciddiye alınması gereken bir durumdu. Bu ne Ozaklar'ın yanına gelmeye, ne de onları sevmeye benzerdi. Uçabilmekten bahsediliyordu. Seçilmişlerden yine hiçbir ses çıkmayınca Prof. Razor söz aldı.

Prof. RAZOR: Çekinmekte ya da korkmakta haklısınız. Ozaklar'la iletişim kurabilmeyi, onlarla nasıl uçulacağını sizlere uzun uzun anlatmak ve öğretmek isterdim. Fakat bildiğiniz üzere zamanımız oldukça kısıtlı. O yüzden bilgilerle değil de gerçekten uçmayı öğrenmelisiniz. Bu oldukça zor ve tehlikeli bir yol. Ama şundan eminim ki başarabileceğinizden hiç kuşkum yok.