ㅤㅤmiss. parkㅤ[chanbaek texting]

thirty three⏸

Final-

○○○○○

Baekhyun ayakkabılarını çıkarıp içeri girdi. Kapalı kapının ardındındaki sıcak hava için alel acele ayakkabılarını çıkarıyordu. Dışarısı gündüze göre daha bir soğuktu. Normalde ceyran yapan uzun koridorları sıcak gelmişti o sırada. Karanlık koridoru geçip buğulu camın arkasındaki odaya doğru hızlıca ilerledi. Girdiğindeki görüntü; abisi elindeki çıtır tavuklarla dolu olan kovayı göğsüne çekmiş televizyon izliyordu. Kapıyı arkasından kapatıp ilerledi. Açık olan klimanın karşısına geçip cepleri boşalttıktan sonra montunu çıkardı.

"Chanyeol'u da getirseydin keşke."

"Arabada bekleyebileceğini söyledi." Kabanın ceplerindekileri kontrol edip telefonunu eline aldı.

"Salaklık yapıp tekrar sormadın değil mi? Kibarlık niyetinedir o. Git çağır onu."

"Sana ne sana ne?"

"Pantolonun nerde?!" Abisi yağlı ellerini yanındaki ıslak mendile sürdükten sonra tekrar bir tavuk parçası aldı. Kardeşinin içeriden elinde türlü çeşit kıyafetle gelmesiyle yerinde doğruldu.

"Gelirken Chanyeol'un pantolonu aldığı mağzaya verdik. Bir şeyler yapıcaklarmış işte." Dudaklarını yalayıp çok çeşidi olmayan kıyafetlerine baktı. Birini giymeye karar verse üst olarak bir şey yakıştıramıyordu. İş yerinde giydiği kıyafetler olabilirdi. Fakat Chanyeol'un karşısına daha değişik çıkmak istiyordu. Daha dikkat çekici...
Abisinin, telefonunda biraz uğraşıp kulağına götürmesi Chanyeol'u çağırdığının göstergesiydi.

"Yukarı gelsene.... Evet, evet Baek sana kapıyı açar.... Gel dediysem gel Chanyeol küçükken bu kadar inatcı değildin.... Mazeret dinlemek istemiyorum buraya gelirsem görüşürüz."

"Beni o buz gibi odada giyinmeye macbur mu bırakıyorsun? Seni anneme söyliycem." Abisine yastıklardan birini atıp geri kıyafet seçimine döndü. Baekboom'un bunu cidduye almıyacağını bildiği için rahattı. Tek derdi Chanyeol gelmeden kıyafet seçip giyinebilmekti.

"Eğer beni anneme söylemezsen sana pahalı olan kazaklarımdan birini veririm."

"Anlaştık."

Tokalaşmalarının ardından kapı çalmasıyla Baekhyun kıyafetlerinin kepsini toplayıp odasına koydu. Ve gittiği hızla gelerek kapıyı açtı. Chanyeol şuanda karşısında ayrı bir uzun ve tatlı gözüküyordu. Dışarının soğuğu burnunu kızartmış yanaklarının hafif al al olmasını sağlamıştı.

"Hoş geldin."

"Hoş buldum." Chanyeol ayakkabılarını çıkarıp kabanını astı. Kendisine bakan küçüğünü farkettiğinde gülümsemeden edemedi. Şuanda tek istediği herhangi bir aksiliğin çıkmamasıydı.

○○○○

"Kardeşim diye demiyorum malın tekidir. Büyük ihtimalla sana alakasız bir cevap vericektir." Baekboom'un sözlerini anlayan Chanyeol, az önce kapanan kapının ardına baktı.

"Kabul etsin yeter." Derin nefes alıp verdi. Gerginliğinin dışarıdan pek belli olmadığı aşikardı. Yoksa Baekboom'un ona sözleriyle gaz vereceğinden emindi. Sabırla Baekhyun'u beklemeye koyuldu.