Rain Hatred Entries (ON-HOLD)

Chapter Twenty Four

Rain

"Now are you still not feeling better?"

Di ako makapagsalita sa ginawa niya. Did he just... Did he just .. Kissed me? For real?

Bakit niya yon ginawa?! Waaaaah! Nakakainis! Tapos.. Hindi ko manlang siya tinulak bago pa mangyari yun! Ano bang nangyayari sakin?! Pero.. pero.. Bakit parang gusto ko?

OH! NO! NO NO NO! Hindi! Hindi pwede!

I heard him chuckled kaya naman sinamaan ko siya ng tingin. Kung nakakamatay lang siguro ang pagtitig ng masama, matagal nang patay ang lalaki na to!

"Ano? Are you still mad?" He asked me using his seducing voice. Napangiwi ako at tinulak ko ang muka niya.

"Buset ka!" Padabog akong naglakad palayo sa kaniya. Hmp! >.< Bakit niya naman kasi yung ginawa! Huhuhu!

"Ellaine!" Isa pa yang kakatawag niya sakin ng Ellaine! Sino ba yung Ellaine na iyon?! Malinaw naman na Rain ang pangalan ko, at hindi ELLAINE! Mahina yata talaga ang pandinig ng lalaking yon!

"Ellaine stop!" Parang nagkaroon ng pagdaloy ng kuryente sa katawan ko nang mahawakan niya yung braso ko at mabilis na naiharap sa kaniya.

"Ano ba! Bitaw nga!"

"Ihahatid na kita."

"No! I can manage."

"Ihahatid na nga kita. Mapahamak ka pa dito eh."

"Duh? Never! Ako na! Kaya ko sarili ko." Tumalikod na ako at nagsimula ng maglakad.

Habang naglalakad ako, yung puso ko, pabilis ng pabilis yung tibok. Hindi ko naman na naramdaman na sumunod siya kaya pumara na ako sa dumaan na jeep.

Pagsakay ko, napahawak ako sa labi ko.

'Are you still not feeling better?'

'Are you not still feeling better?'

'Are you not still feeling better?'

'Are you not still feeling better?'

Waaaaah! Humanda ka sakin bukas, Christian!

***

"Oy Rain! Bakit ka ba nakapalumbaba diyan ha? Kumain ka nga ng maayos!" Saway sakin ni Mama habang nagwawalis siya sa sala.

Bumuntong hininga naman ako. Alam mo yung feeling na hindi mo maintindihan yung feeling mo? Ganun ang pakiramdam ko ngayon, pati sarili ko nga di ko na maintindihan eh. ._.

"RAIN ANONG ORAS NA! KUMAIN KA NA MUNA AT.. AY! NAKONG BATA KA!" Di na natuloy ni mama ang sasabihin niya nang biglang may nagdoorbell. Hayy.

Nilaro ko nalang yung kanin gamit ang kutsarang hawak ko. Oo, alam kong masamang paglaruan ang pagkain, aalisan ka daw kasi ng grasya.

Nung hindi ko na talaga kayang kumain, tumayo na ako at hinayaan ko nalang yung pagkain sa lamesa. Sorry! Wala akong gana kumain ngayon eh.

"Anak! Rain! May bisita ka!" Sigaw ni mama mula sa labas. Sakto naman na tapos ko nang hugasan ang kamay ko at pumunta ako sa labas. Narinig ko yung pagtahol ng aso namin sa labas. Ang ingay. -_-