Gülümse Bana ❃ 2

GB2 - 6

MERHABA MİLLET:) UMARIM BÖLÜMLERİ BEĞENİYORSUNUZDUR:) SİZDEN BİR RİCAM VAR LÜTFEN KAFANIZA TAKILAN ŞEYLERİ BANA SÖYLEYİN :) BU ARADA BÖLÜMLERİ HAFTADA BİR GUN PAYLAŞABİLECEĞİM:) UMARIM OKUMAKTAN VAZGEÇMEZSİNİZ:) SİZİ ÇOOOOK SEVİYORUM KOCAMAN ÖPÜLDÜNÜZ :)<3<3<3<3 

Ayrıca @sonundabirsen 'e yaptığı resim için çok teşekkürler. Anlamı büyük. :) <3

Mete~ 

Motorumla hızla arabaların arasından geçerken Nisan'ı düşünmemeye çalıştım. Hayatım Nisan'dan ibaret değildi. Kafamı dağıtmaya ihtiyacım vardı. Bizimkileri - Emre ve Tarık'ı - aradım. Bu gece nedense eve gitmek istemiyordum. Saat gece yarısını geçiyordu. Erken kalkacaktım ama kafamı dağıtmalıydım.  

Buluşacağımız bara geldiğimde bizimkiler çoktan gelmişti. Bir masa tutmuş, biralarını yudumluyorlardı. Yanlarına gittiğimde hiç sipariş vermeden garson bira bardağını önüme kondurmuştu. Şaşırsam da umursamadım. Birayı kafama diktim. Çok içmemeye dikkat ettim, eve motorumla geri dönecektim.  

Laflamaya başladığımızda yeni haberleri almıştım. Çapkın Emre bi kıza tutulmuştu. Ona baktıkça lise sondaki halim geliyordu aklıma. Nisan'a fena vurulmuştum. Kimse inanmamıştı ama neyse ne be! Tarık boştu. Bir gün onunda gönlünü çalacak bir kız çıkacaktı. Beklemedeydi.  

"Abi bir bakışları var... Beni öldürüyor ya! Yanına yaklaştırsa açılacağım ama yanına bir türlü yaklaştırmıyor. "  

Emre biradan bir yudum içip derin bir nefes aldı. Fena tutulmuştu. Tarık onun bu haline takılmıştı.  

"Aptalsın lan! Kızın seni pisi pisi diye çağıracak hali yok herhalde, ortam yarat konuş kızla. Lisedeki yeteneğin kayboldu abi senin. "  

Tarık gülerken Emre çenesini sıvazladı. "Oğlum, senin başına gelmedi. Sen anlamazsın. "  

"Ne alakası var lan?!"  

Tarık kaşlarını çatmış bakarken olaya ben dahil oldum.  

"Kardeşim, gerçekten aşık olunca anlayacaksın diyor. "  

"Öyle desene lan! Kaportanı çizdirecektin bana!" diyerek Emre'ye bakan Tarık yavaştan kafayı bulmuştu. Emre ona aldırmadı, ikimizde çok iyi biliyorduk ki en dayanıksızımız Tarık'tı.  

Yavaş yavaş dağılırken, Tarık ve Emre taksiye binmişti. Bende motoruma atlayıp son hız eve gittim. Eve giderken yol boştu. İşte en sevdiğim zamanlar. Yolun boş olduğu zamanlarda hız yapmayı severdim. Kafamı dağıtmaya yardımcı olurdu.  

Yatağa yatarken 3 yıl öncesini düşündüm. Her şey üst üste gelmişti. Aslında en büyük hatayı Nisan'ı Tarık'ın yanında bırakarak yapmıştım. Sonucunun böyle olacağını bilseydim ona partiden önce her şeyi anlatırdım. Nisan beni anlardı, bunun benim isteğimle olmadığını anlardı ve şimdi bu halde olmazdık.  

Pişmanlık... 

Hayatımın yarısını pişmanlıkla geçirmiştim. Bu sefer hayatımdaki anlamı olan o güzel şeye kendimi affettirecektim. Onsuz hayatım bok gibiydi.  

O içinde hala aynı Nisan'dı. Kerem'den ayrıldıktan sonra nasılsa şimdide öyleydi. Ben ilkine göre bu sefer geç gelmiştim. Yine de o aşık olduğum Nisan yavaş yavaş gün ışığına çıkıyordu. Bugün Halil Bey'in karşısında kızarması bu teorimi doğruluyordu. Belki Halil Bey onun o halini görünce şaşırmasaydı anlamazdım ama o şok olmuş bir şekilde bakarken istemeden de olsa gülümsemiştim. Nisan yavaş yavaş eskiye dönüyordu.