Gülümse Bana ❃ 2

GB2 - 16

MERHABAAA:) EVET FİNALE YALNIZCA 4 BÖLÜM KALDI:) BİR FİKRİ OLAN VAR MI? VARSA BANA SÖYLESİN :) YORUM İSTİYORUMMMM... BİTMESİNE AZ KALDI VE LÜTFEN BİRAZ DAHA YORUM:) SİZİ SEVİYORUM OKUYAN HERKESE TEŞEKKÜR EDERİM :) ♡.♡♡.♡♡.♡

Mete~

"Tatil için nereye gidiyoruz?" diye sorduğumda bir an huzursuz bir bakış attı. Ne olduğunu anlamaya çalışırken dikkatle ona baktım.

Elindeki fincanı sakince masaya koydu.

"Tatile gitmiyoruz."

"Niyeymiş?"

Sıkıntıyla soludu. "İşlerim var, ayrıca seninle baş başa gidemem. Yakışık almaz." dediğinde kahkahalarla güldüm.

"Söylediğinin saçmalığının farkındasın değil mi? Benimle birlikte uyuyorsun ama tatile gidemiyorsun öyle mi?"

"Evet! İkisi farklı şey Mete! Seninle tatile gidemem."

İçimi çektim. "Birkaç gün önce tatile gideceğimizi soyluyordun Nisan, şimdi ne oldu?"

Soğuk bir şekilde beni süzdü. "Fikrimi değiştirdim. İşlerim var ve bu programda sana yer yok."

Söyledikleri sinirlerimi ne kadar bozsa da bir şey söylemedim. Duygusuz bir şekilde ona baktım.

"Sen bilirsin , benim için hava hoş. Tatilimi geçirecek iyi seçenekler bulabilirim. Keyfine bak tatlım!"

Bu cümlemden sonra ikimizde konuşmadık. O soğuk bir şekilde beni süzdü, bense onu umursamıyormuş gibi yapıp kahvemi içmeye devam ettim. ALLAH KAHRETSİN Kİ, ONUN BU SÖYLEDİKLERİME DELİ GİBİ SİNİRLENMESİNİ BEKLİYORDUM AMA O TEPKİ BİLE VERMİYORDU! Madem sabrımı zorluyordu, bende onunkini zorlardım.

Saate baktım. İkindi vaktiydi. İşim olmadığı halde, "Gitmem gerek." dedim.

"Nereye?" diye sordu soğuk bir şekilde. Güldüm. "İşim var."

Kollarını kavuşturdu. "İyi." Onun taklidini yapıp omuz silkti, "İyi."

Evden çıktığımda bu o tatilde Nisan'la son görüşmemdi.

****************************************

Nisan~

Sonunda ona asıl istediğimi yaptırabilmiştim. Alınmıştı ya da sinirlenmişti ama belli etmemişti. Üstüne beni sinir etmişti. Açıkçası bu kadar kolay pes etmesini beklemiyordum. Beni her zamanki gibi şaşırtmıştı. Asıl sinir olduğum, 'Başkasını bulurum.' demesiydi. Sinirden kuduruyordum!

Bu aptal olayı niye yaptığıma gelirsek; tatili ailemin yanında geçirmeliydim ve ailemin Mete'ye nasıl bir tepki vereceğini bilmiyordum. Babam onu sevmişti. O kadar sevmişti ki beni ona emanet bile etmişti. İlginç! Annem... Ondan tam olarak emin değildim. İkisi de Mete'yle olanları bilmiyordu ama hangi anne baba bir terslik olduğunu anlamazdı ki?!

Mete'ye ailemin yanına gideceğimi söyleseydim büyük ihtimalle o da gelmeye çalışacaktı ve bunu istemiyordum. Tamam büyümüş, mesleğimi elime almıştım ama yine de babamdan çekiniyordum. Bu gayet doğal bir şeydi. Onun sinirlenip Mete'ye saldırması istediğim son şeydi. Yaptığım aptalca ya da saçmaydı, biliyorum ama aklıma yaptığımdan başka bir şey gelmemişti. Onun iyiliği içindi aslında ama o bunu anlayamamıştı.

Beni aramayacağını biliyordum. Söylediklerim onu fena sinirlendirmişti ama onu düşünüyordum. Gerçeği öğrendiğinde bana hak verirdi.

Valizlerimi toplarken yanımda Deniz vardı. Mete'ye yaptığımı onaylamadığı her halinden belli oluyordu.

"Bu yaptığın çok mantıksız. Ona düzgünce açıklasan seni zor durumda bırakacak bir şey yapmazdı Nisan."

Birkaç tişörtü daha katlayıp koyarken gözlerimi devirdim. "Dediğin şey Mete için geçerli mi sence?! Ne yapar eder oraya gelirdi Deniz. Babamın onu sakince karşılayacağını sanmıyorum."

Güldü. "Hikmet Amca tüfeğini alır ve Türk Filmlerindeki gibi o klasik baba cümlesini kurar, 'Senin ayağına sıkacağım!' aman dur ya, onu mafya babası diyordu değil mi? Karıştırdım!"

Alayla, "Aslanım benim be!" dedim. Gülerken kendini yatağıma attı.

"Söylediklerimin arkasındayım. Bu yaptığın bana doğru gelmiyor. Gitmeden önce ona soyle Nisan."

"Hayır! Ben bizimkilerle konuşana kadar onun ailemin yanında olduğumdan haberi olmayacak. Anlaştık mı?!"

Bıkkınca soluyup seslice nefesini verdi. "Offf! Tamam, söylemeyeceğim!"

Üzerine atladım. Kollarımızı birbirimize dolayıp yatakta şakalaşırken gülüyorduk.

"Ah! Ben senin gibi bir arkadaşı nasıl buldum?" dediğimde sırıttı. "Beni sen bulmadın bebek, seni ben buldum. Teknik olarak tanışmamızı Kerem sağladı."

"Doğru! En iyi arkadaşımsın!"

"Sende benim!"dedikten sonra, "Mete'ye söyle!" dedi.

Tekrar, "Hayır!" dedim. Bu seferki sert olmuştu. Konu kapanmıştı. Mete'ye söylemeyecektim!

SÖYLEMEYECEKTİM!