Gülümse Bana ❃ 2

GB2 - 18

MERHABA:) DİĞER BÖLÜM BİRAZ SAÇMAYDI KABUL EDİYORUM:) BU BÖLÜMÜ UMARIM BEĞENİRSİNİZ;) NİSAN'IN FAZLA TEPKİ VERMESİ LAZIMDI AMA O ARKADAŞLARININ KURTARACAĞINI YA DA BİR ŞEKİLDE BU OLAYDAN KURTULACAĞINI İYİ BİLİYOR, ŞİMDİ RAHATLAYIN VE KENDİNİZ BÖLÜME BIRAKIN! BU BÖLÜMDE KISA AMA BEKLENTİNİZİ KARŞILAYACAK:) EN UZUN BÖLÜMLER 19 VE 20. BÖLÜMLER BUNLAR GEÇİŞ BÖLÜMLERİ. NEYSE ÇOK YAZDIM:)

YUKARISI ÖNEMLİ LÜTFEN OKUYUN SİZİ SEVİYORUM<3

Deniz~

"Gidiyoruz!" dediğimde ikisi de şapşal gibi suratıma bakıyordu.

Sarp, "Nereye?" diye sorduğunda Hakan onaylarcasına başını salladı. Aceleyle oturduğum yerden kalktım.

"Nisan'ın yanına, bize ihtiyacı var."

"Saçma sapan tepkiler verme de düzgünce açıkla olayı Deniz." diyen Sarp'a baktım. "Onu evlendiriyorlar!"

"Yuh!" dedi Hakan.

Sarp tepkisiz bana baktı. "Mete'yle mi? Vay canına! Hızlı çıktı deli oğlun. "

Gözlerimi devirdim. "Mete'yle değil şapşal. Mete olsa böyle telaşlanır mıyım?"

"Doğru söylüyor abi. " diyen Hakan'a sevimli bir gülümseme yolladım.

Sarp yine o sakin hareketleriyle saate baktı. "Mete'nin haberi var mıymış?"

"Bilmiyorum! Bence onu da alıp gitmeliyiz. Nisan ona ailesinin yanına gittiğini söylemedi. Büyük ihtimalle yoktur."

"Tamam o zaman söylemeye gerek yok. Biz gidelim." diyen Hakan'a ters bir bakış attım. "Salak salak konuşma! O Nisan'ın sevgilisi."

Yüzünü buruşturdu. "Ondan hoşlanmıyorum." diyen Hakan'a sinirle güldüm. "Ne güzel, o da senden hoşlanmıyor. Zaten olmazdı. Sonuçta ikinizde erkeksiniz, ilişkiniz yürümezdi. Şimdi çocukluğu bırak asıl konuya gelelim."

"Gidiyoruz." diyen Sarp'a baktım. "Mete?"

"Sarp saçmalama Mete'ye söylemeliyiz. Onu o durumdan kurtarabilecek tek kişi o! Hikmet Amca'yla anlaşabilen tek kişi o!"

Bir sure ikisinden de ses çıkmadı. Nisan'a söz vermiştim ama Mete'ye söylemekten başka çarem yoktu. Bizim gitmemizdense Mete'nin gitmesi daha iyi olurdu.

"Ara ve söyle."

*********************************

BİR GÜN SONRA... Mete~

Nisan! Aklımın her yerinde o vardı. Bir türlü onu kafamdan söküp atamıyordum. Ne yaptığını deli gibi merak ediyordum ama aptal gururum onu aramama engel oluyordu. İşte sonuç deli dana gibi tepiniyordum. Kafayı yemek üzereydim. Benden bir şey saklıyordu ve bu beni çileden çıkarıyordu. Ne saklıyordu?!

Onu aramaktansa ilk başlarda Deniz'i arayıp haber almak daha doğru gelmişti ama o da düzgün cevap vermeyince aramaktan vazgeçmiştim. Nisan'ın evine gitmiştim ama kapıyı açmamıştı. Acaba Hakan piçiyle tatile mi gitmişti?! LANET OLSUN!

Umutsuzluğa kapılmaktan nefret ediyordum. Ama bu sessiz bekleyiş beynimi kemiriyordu. Kendimi kapana kısılmış bir hayvan gibi hissediyordum. Çaresizlik beni agresifleştiriyordu. Sonunda sağa sola (Tarık ve Emre) saldırıyordum.

Bu kız neredeydi? Sinirle saçlarımı tuttum. Düşün, düşün, düşün! Nerede olabilir?! Aklıma hiç bir yer gelmiyordu. Onun hakkında her şeyi bildiğimi sanırdım ama hiçbir şey bilmiyormuşum, bunu yeni anlamıştım.