Mr. Mendes ~ herschrijving

Chapter 27

Hanna
Zal ik het tegen Shawn zeggen of krijg ik dan meer problemen? Of moet ik hem verlaten om hem veilig te houden? Hij is op dit moment aan het douchen. Ik kijk nog een keer naar het smsje. Ik ga hem niet verlaten... denk ik? Ik kan niet zonder hem, maar ik houd teveel van hem om te gaan. Naar de politie kan ook niet, want dan word Shawn gepakt. Ik zucht.

Ik sta op en pak mijn tas.

"Shawn! Ik ga weg. Ik zie maandag." Roep ik en met dat ben ik weg. Hij zal nu vast verbaasd zijn maar dat maakt even niet uit.

Ik stap op mijn fiets en fiets naar mijn oma.

-
Ik lig zoals altijd weer in bed. Ik had van Shawn nog een berichtje gekregen of alles goed was. Het is ook zo'n lieverd.

Dan gaat de bel.

"Ik ga wel!" Roep ik en ren naar de deur. Daar staat Joy.

"Hey Hanna." Zegt ze met tranen in haar ogen.

"Hoi." Zeg ik.

"Uhm... ik weet wie jou dat onbekende smsje heeft gestuurd." Zegt ze. Ik kijk haar met grote ogen aan.

"Wie?!" Vraag ik wanhopig.

"Ik was het." Zegt ze huilend. Mijn mond valt open.

"Weetje dat ik het Shawn bijna wou gaan vertellen!" Schreeuw ik naar haar. Ik zet een stap naar buiten en trek de deur dicht.

"En weet je hoe erg bezorgd hij dan zou zijn geworden! Joy ik kan je niet geloven, waarom ben je zo geworden?!" Schreeuw ik en geef haar een duw. "Je bent ongelofelijk en niet de Joy die ik ken."

Ze kijkt mij verdrietig aan.

"Het spijt me zo erg Hanna, zo erg. Het komt door..." Maar verder gaat ze niet.

"Nou?" Vraag ik boos. Ze schudt haar hoofd.

"Ik denk dat we elkaar een tijdje gewoon niet moeten zien. Ik ben klaar met jou! Waag het niet om op school mij aan te kijken of naast mij te zitten." En met dat loop ik terug naar binnen en laat ik een huilende Joy achter.

Zelf begin ik ook te huilen en glij via de deur op de grond. Ik huil zo hart.

"Lieverd?" Hoor ik mijn oma zeggen. Ze komt naar me toe gelopen en helpt mij op staan. Ze geeft mij een knuffel.

"Je hoeft niks te zeggen schat, weet maar dat ik er voor je ben." Zegt ze en aait mijn achterhoofd.

"Dankje oma." Zeg ik. Ze laat me los en geeft mij een schouderklopje.

"Wil je een kopje thee?" Vraagt ze. Ik knik.

"Pak maar een dekentje en ga lekker zitten. Ik maak de thee." Zegt ze en loopt naar de keuken.

Wat is ze toch een schat van een mens.

-
Awhhhh