Chapter 4

7.9K 190 71
                                    

Hanna
Ik hoor in de verte iemand mijn naam roepen, maar ik heb gewoon geen zin om op te staan.

"Hanna!"

Ik schiet wakker. Daar staat mijn moeder. Ik zucht en plof terug.

"Wat?" Zeg ik gapen en wrijf in mijn ogen.

"Voel je je nog steeds zo beroerd?" Vraagt mijn moeder.

Ik denk na, zal ik naar school gaan of niet? Ik kan meneer Mendes niet blijven ontlopen. Maar misschien vergeet hij mij vandaag wel.

"U-uh ja ik voel me nog steeds beroerd." Zeg ik. Mijn moeder zit nu naast mij op bed. Ze legt haar hand op mijn voorhoofd.

"Je bent best wel warm, maar geen koorts. Ik bel school wel en hang op." Zegt ze en loopt mijn kamer uit.

Ik pak mijn telefoon en app Joy.

Ik: Ik kom vandaag niet op school. Maar kom even na school langs mij.

Mn sukkel 😂❤: Is goed. Love ya xoxo

Dan loopt mijn moeder weer mijn kamer in.

"Je krijgt de groeten van ene meneer Mendes. Is hij nieuw?" Vraagt ze. Mijn ogen worden groot.

"J-ja... Ja hij is nieuw." Zeg ik en glimlach naar haar. Ze knikt en loopt weer weg.

Ik krijg rillingen. Alsof hij overal bij betrokken is.

Ik stap uit bed, neem een snelle douche en kleed me aan. (Zie media)

Ik pak mijn bijbel erbij en doe wat bijbel studie. Ik hou ervan om uit de bijbel te lezen, het geeft me rust en ik leer er veel van.

 Ik hou ervan om uit de bijbel te lezen, het geeft me rust en ik leer er veel van

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ohsnapitshanna: love studying the bible. ❤

Zoals je misschien hebt gemerkt, houd ik ervan om dingen op insta te zetten. Lmao.

Ik loop naar beneden, maak een ontbijt en ga naast mijn moeder zitten.

"Je ziet er leuk uit vandaag, als je je niet lekker voelt, maken kleren je altijd wel wat comfortabeler." Zegt ze. Ik knik en glimlach.

Ik haat liegen tegen mijn moeder. Maar ik kan moeilijk tegen haar zeggen van meneer Mendes. En zo erg ik het ook weer niet. Het was vast lief bedoelt, die hand op mijn schouder.

Ik kijk op de klok. Het is al middag. Joy kan hier enkel moment zijn.

En precies op dat moment, gaat de bel. Mooi getimed Joy.

Ik loop naar de deur en trek die open.

"Hey bæ! Hoe is het?" Zegt ze en loopt naar binnen. We geven elkaar een knuffel.

"Het gaat wel. Ik moet je wat vertellen." Zeg ik. Samen lopen we naar boven en ploffen we op bed.

"Vertel." Zeg Joy.

"Nou..." zeg ik en vertel het hele verhaal.

Ze krijgt een creepy glimlach. "Jullie zijn gewoon verliefd!"

"Joy! Ik ben serieus. Ik ben niet verliefd. Het is creepy en ik vind het niet fijn." Zeg ik.

"Zeg het dan tegen het school bestuur." Zegt ze.

"Ik kijk wel hoe het morgen verloopt." Zeg ik.

Ik zie er nu al tegen op.

-
Poor Hanna.

Mr. Mendes ~ herschrijvingWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu