HERKES İÇİN AŞK

Bölüm 12: Senin Baban...

"Erdem Mahmudî," diye mırıldandı Nefes'er, "babam."

Kızındaki aşırı sakinlik ürkütürken, "evet" manasında başını salladı Gonca ve tekrarladı: "Senin baban Erdem Mahmudî."

Yıllardır ikisinin de kâbusu haline gelen gün ya da gece gelmiş çatmış, boğaza nâzır geniş apartman dairesinin salonunda gerçeklerle yüzleşmekteydi anne-kız. 

Televizyonun karşısındaki tekli koltukta sırtını dikleştirdi ve üç yıl önce okuduğu satırlar bir bir gözünün önünde belirmeye başladı genç kızın: 

"Erdem Mahmudî. 

IQ seviyesi 180. 

Psikopat. Dahi manyak. Teknoloji canavarı. Hacker. İzleme, dinleme ve şantaj ustası."

Daha fazla dayanamayarak yerinden kalktı, bir yandan geniş turlar atıyor bir yandan da ellerini ovuşturuyordu: 

"Kadın-kız delisi. Birlikte olduğu kadınların sayısı bilinmiyor. 

Narsistik kişilik bozukluğu var. Ayrıca paronoid-şizoid olduğu da sanılıyor.  

Gömlek değiştirir gibi sevgili değiştiriyor ama reddedilmeye ya da terk edilmeye asla gelemiyor. "

Hatırladığı her bir cümle tek tek yineliyordu şimdi: 

"Birisine kafayı takıyor, istediğini elde edinceye kadar peşini bırakmıyor. 

Kancayı taktığı ya da bir şekilde hayatına girdiği kadınlar arasında psikolojik tedavi görenler, intihar edenler var."  

"Nefes'er," dedi Gonca, kızındaki hezeyanın yükselişini fark ederek telâşla ayağa kalkmıştı.

"Anne," diye hıçkırdı karamel saçlı güzel, "bu adam Yazgı'yı tehdit etmiş, şantaj yapmış, en mahrem görüntülerini internete koyup, konuşmalarını, mesajlaşmalarını ifşa etmiş."

"Biliyorum."

"Marmaris'e kadar geldi. Otelimizi yerle bir etti, o avize tepesine düşmeseydi. Kim bilir kimin başına neler getirecekti."

"Biliyorum."

"Ve bu adam benim babam, öyle mi!" diye hırsla haykırdı genç kız. Aynı anda Marmariste'ki başka bir gecenin anısı belirdi zihninde: 

 "Erdem Mahmudî ile ilgili bilgilerin bulunduğu bir dosya," diyordu Gonca. "Tüm isimleri, ailesinin her bir ferdini, arkadaşlarını, adını ve yüzünü, adama ilişkin ne var ne yoksa her şeyi öğreneceksin." 

"İyi de ne için yapacağım bunu?" 

"Hayatının bundan sonraki bölümünde Erdem Mahmudî ve onunla ilgili herkesten uzak durmak, korunmak, ayrıca da sana yaklaşmalarını engellemek için."

Önleyemediği ve giderek şiddetlenen bir titreme vücudunu sararken, güç almak istercesine masaya dayandı kız: "Sana sordum, ben" dedi. Daha çok kendi kendine konuşur gibiydi. 

Başka bir hatıra daha kendisini göstermişti: 

 "Benimle ya da bizimle bir ilgisi var mı bu Erdem'in?" 

"Neden sordun?" 

"E, annesi, farkındasın değil mi? O Erdem Mahmudî, ben de Nefes Erdem Tekin. Bir tür adaşlık var aramızda."

"Sadece tesadüf."

"Eminsin?"

"Eminim."